|
Μεταναστών, Προσφύγων και Παλιννοστούντων
Τριετής θητεία. 2010 – 2013 Εἰσαγωγική Ὁμιλία εἰς τήν Ἡμερίδα τῆς 18 Δεκεμβρίου 2007 μέ θέμα: «Ποιμαντική ἀντιμετώπιση τῶν Μουσουλμάνων Μεταναστῶν, (Ἀναζητώντας τρόπους συνύπαρξης)». Πνευματικό Κέντρο Ἱερᾶς Μητροπόλεως Περιστερίου. Ἀρχιμανδρίτου Τιμοθέου Ἄνθη Προέδρου τῆς Εἰδικῆς Συνοδικῆς Ἐπιτροπῆς Μεταναστῶν, Προσφύγων καί Παλιννοστούντων. Μέ τήν Χάρη τοῦ Θεοῦ καί κατόπιν τῆς ἐγκρίσεως τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας μας πραγματοποιεῖται σήμερα ἡ Ἡμερίδα αὐτή γιά νά ὑπάρξει ἐνημέρωση τῶν εὐλαβεστάτων Ἐφημερίων οἱ ὁποῖοι διακονοῦν στίς ἐνορίες τῶν Ἱερῶν Μητροπόλεων τοῦ Λεκα-νοπεδίου γιά τό σοβαρό θέμα τῆς ποιμαντικῆς ἀντιμετωπίσεως τῶν Μουσουλμάνων μεταναστῶν μέσα ὅμως ἀπό τήν εὐαγγελική σκέψη καί διδασκαλία. Ἡ λέξη ὑπάρχω ἑρμηνευόμενη μέ βάση τό χριστιανικό βίωμα καί τήν κοινωνική διδασκαλία σημαίνει συνυπάρχω καί ὅπως βλέ-πετε αὐτός ὁ ὅρος ἐπικρατεῖ ὡς δεύτερος τίτλος τῆς Ἡμερίδας μας, διότι μέσω αὐτῶν τῶν κοινῶν συναντήσεων ὀρθοδόξων χριστιανῶν καί μουσουλμάνων ἀναζητήσαμε τρόπους συνύπαρξης στόν χῶρο πού κατοικοῦμε, σέ αὐτό τόν ἴδιο χῶρο πού ὑποδεχθήκαμε καί φι-λοξενοῦνται οἱ μουσουλμάνοι μετανάστες. Ἡ Εἰδική Συνοδική Ἐπιτροπή Μεταναστῶν, Προσφύγων καί Παλιννοστούντων, συνεστήθη τό ἔτος 2006 μέ τόν Κανονισμό 172 κατόπιν προτάσεως τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καί Πάσης Ἑλλάδος κ.κ. Χριστοδούλου καί ἔγκριση τῆς Ἱερᾶς Συ-νόδου. Τά μέλη τῆς Σ.Ε. εἶναι Καθηγητές Πανεπιστημίου καί πρό-σωπα σχετιζόμενα μέ τά θέματα καί ἐπιθυμῶ ἀπό τούτη τήν θέση νά τούς εὐχαριστήσω γιά τήν καλή συνεργασία καί τήν στήριξη τοῦ ἔργου αὐτοῦ. Θά ἦταν παράλειψή μου ἐάν δέν ἀναφερόμουν προ-σωπικά στόν κ. Ἀντώνιο Παπαντωνίου, Διευθυντή τοῦ Κέντρου Παλιννοστούντων Μεταναστῶν τῆς Ἱερᾶς Συνόδου καί μέλος τῆς Σ.Ε. μας γιά τήν συνεχή στήριξη καί βοήθεια στά πρῶτα βήματα τῆς Σ.Ε., ἐξ αἰτίας τῆς πολυετοῦς ἐμπειρίας του, ὥστε νά ὑπάρχει ἡ δυ-νατότητα τῆς οὐσιαστικῆς παρέμβασης τῆς Ἐκκλησίας μας στά θέ-ματα καί τίς ἀνάγκες τῶν μεταναστῶν μέ συγκεκριμένες ποιμαντι-κές πρακτικές. Μέ αὐτές τίς σκέψεις καί τόν προγραμματισμό ξεκίνησε τό πρόγραμμα τῶν συναντήσεων χριστιανῶν ὀρθοδόξων καί μουσουλ-μάνων μεταναστῶν, πιλοτικά σέ τρεῖς ἐνορίες τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισ-κοπῆς Ἀθηνῶν, τόν Ἱερό Ναό Ἁγίου Νικολάου ὁδοῦ Ἀχαρνῶν (28/11/2007), τόν Ἱερό Ναό Ἁγίου Γεωργίου περιοχῆς Ἀκαδημίας Πλάτωνος (4/12/2007) καί τόν Ἱερό Ναό Ἁγίας Μαρίνης περιοχῆς Θησείου (19/12/2007) ἐπειδή στίς περιοχές αὐτές ὑπάρχει αὐξημένος ἀριθμός μουσουλμάνων μεταναστῶν ἀλλά καί διάφορα τζαμιά, τά ὁποῖα λειτουργοῦν, γιά νά ἐξυπηρετοῦν τίς θρησκευτικές τους ἀ-νάγκες . Στίς συναντήσεις αὐτές ἐπιχειρήθηκε α) ἡ ἐνημέρωση τῶν ὀρθοδόξων κληρικῶν περί τοῦ μουσουλμανικοῦ στοιχείου πού δια-βιώνει στά ὅρια αὐτῶν τῶν ἐνοριῶν καί ἡ σημασία πού ἔχει ἡ γνω-ριμία καί ἡ ἐπαφή τῶν κληρικῶν μέ τούς ἰμάμηδες καί τούς μου-σουλμάνους μετανάστες , β) ἡ ἐνημέρωση τῶν ἐνοριτῶν γιά διακρί-σεις πού ὑφίστανται οἱ μουσουλμάνοι μετανάστες πού διαβιοῦν στήν περιοχή τῶν ἐνοριῶν, καί ἡ προσπάθεια γιά τήν κοινωνική τους ἔνταξη καί ἡ διευκόλυνση πού πρέπει νά τούς παρέχεται στίς διάφορες ἀνάγκες τους καί γ) ἡ καταγραφή διαφόρων προβλη-μάτων κατ' αὐτή τήν συνύπαρξη καθώς καί ὁ τρόπος ἐπιλύσεων αὐ-τῶν. Ἡ κατά ἑκατοντάδες χιλιάδες εἰσροή στήν πατρίδα μας οἰκο-νομικῶν μεταναστῶν, οἱ ὁποῖοι ἔφυγαν ἀπό τήν πατρίδα τους γιά μιά καλύτερη ζωή, καί μάλιστα ἀπό μή χριστιανικές χῶρες, ἄλλαξε σέ σημαντικό βαθμό τή δομή τῆς Ἑλληνικῆς κοινωνίας, τήν ὁποία ὡς πρίν μία δεκαετία περίπου χαρακτήριζε φυλετική καί θρησκευ-τική ὁμοιογένεια. Οἱ οἰκονομικοί μετανάστες προέρχονται κατά κα-νόνα ἀπό τήν μεσαία εἰσοδηματική τάξη τῶν πατρίδων τους, οἱ ὁποίοι ἀναγκάστηκαν νά φύγουν ἀπό τίς ἑστίες τους ἐξ αἰτίας τῆς φτώχειας κυρίως ἀλλά καί τῶν πολιτικῶν καί πολεμικῶν συρρά-ξεων, καί παρά τοῦ ὅτι ἔχουν ὑψηλό μορφωτικό ἐπίπεδο, ἀπασχο-λοῦνται στίς λεγόμενες «ταπεινές» ἐργασίες, μέ ὅλα τά παρεπόμενα. Σύμφωνα μέ τίς μελέτες τῶν ἐπιστημόνων, οἱ ὁποῖοι ἀσχολοῦνται μέ τίς ταχύτατες κλιματικές ἀλλαγές πού συμβαίνουν στόν πλανήτη μας, ἡ αὔξηση τῆς θερμακρασίας καί τό λιώσιμο τῶν πάγων θά ἔχει ὡς ἀποτέλεσμα τήν αὔξηση τῆς στάθμης τῶν ὑδάτων, τήν κάλυψη μεγάλων παραθαλασσίων ἐκτάσεων ἀπό τό νερό καί ὡς συνέπεια αὐτοῦ τοῦ γεγονότος τήν ἀπομάκρυνση τῶν κατοίκων τῶν περιο-χῶν αὐτῶν καί τελικά τήν αὔξηση τῆς μετανάστευσης. Λησμονοῦμε τήν προτροπή τοῦ Κυρίου μας «ξένος ἤμην καί συνηγάγετέ με», (Ματθ.κε΄35), λησμονοῦμε τήν διδασκαλία τῆς Πα-λαιᾶς Διαθήκης περί τοῦ ξένου, τοῦ ἀλλοδαποῦ, τοῦ μετανάστου, τοῦ πρόσφυγα, τοῦ κάθε ἀνθρώπου ὁ ὁποῖος ἔχει τήν ἀνάγκη μας. Στήν παγκόσμια ἱστορία διαβάζουμε γιά τούς παροίκους, τούς προσηλύτους, τούς μετοίκους τῶν ἑλληνικῶν πόλεων - κρατῶν καί τήν ἐν γένει ἀντιμετώπισή τους καί πόσο βοήθησαν αὐτές οἱ ἀ-ναγκαστικές μετακινήσεις τῶν ἀνθρώπων καί ἡ προοδευτική ἀφο-μοίωσή τους στήν διάσπαση τοῦ φυλετικοῦ κύκλου, τοῦ φυλετι-σμοῦ, ἰδιαίτερα δέ στίς περιπτώσεις ἐκεῖνες κατά τίς ὁποῖες ἕνας λαός ἔτεινε ἀσυνείδητα νά ἀπομονωθεῖ. Ἡ ἐγκατάσταση τῶν ξένων - ἀλλοδαπῶν, στήν πατρίδα μας θέτει τό θέμα τῆς στάσεώς μας ὡς πιστῶν χριστιανῶν ἀλλά καί ὡς πολιτῶν ἔναντι αὐτῶν καί τῆς σχέσεώς μας μέ αὐτούς. Ὁ Κύριός μας ζητᾶ νά κάνουμε τήν δική μας ὑπέρβαση, νά ἀνοίξουμε τήν πόρτα τῆς καρδιᾶς μας καί νά τούς τοποθετήσουμε μέσα. Βέβαια οἱ ἱερεῖς μας αὐτό ἤδη τό ἔχουν πράξει μέ ὅλη αὐτή τήν βοήθεια πού ἔχουν προσφέρει μέσω τῶν Φιλοπτώχων Ταμείων, μέ τά σισσίτια, τήν προσφορά χρημάτων, ρουχισμοῦ, φαρμάκων, τροφῶν καί λοιπῶν ἀναγκῶν πρώτης ἀνάγκης καί κυρίως μέ τήν ἀγάπη καί τήν στήριξή τους πρός αὐτούς. Ἀπομένει τώρα ἡ καλλιέργεια τῶν πιστῶν μας, γιά τήν ἀποδοχή τῶν μουσουλμάνων καί μή μεταναστῶν, γιά τήν καλή συνύπαρξη καί ὄχι τήν ἀφομοίωση, τόν σεβασμό στόν πολιτισμό τους, στήν πίστη τους, στίς λατρευτικές πρακτικές τους, στίς δυσκολίες τους λόγω τῆς μή παραμονῆς τους στήν πατρίδα τους μέ τούς συγγενεῖς καί τούς φίλους τους. Ὅσο καί ἄν εἶναι δύσκολα αὐτά, ἀλλά ὄχι ἀκατόρθωτα, ἐμεῖς καλούμαστε νά τά πραγματο-ποιήσουμε μέ τόν καλύτερο δυνατό τρόπο, γιά ἕνα καλό ἀποτέ-λεσμα, δηλαδή τῆς συμβιώσεως, τῆς συνυπάρξεως μέσω τοῦ σεβασ-μοῦ τῆς διαφορετικότητος, διότι καί ἐμεῖς ὅταν μεταναστεύσαμε, ὅταν χρειάσθηκε αὐτό νά γίνει γιά πολλούς λόγους, μετά ἀπό πολλούς ἀγῶνες καί θυσίες γίναμε ἀποδεκτοί στούς τόπους τῆς μετανάστευσής μας καθιερώνοντας τήν πίστη μας, τήν γλῶσσα μας, τήν παιδεία μας, τόν πολιτισμό μας, τήν διαφορετικότητά μας. Ἡ ἀγάπη εἶναι ἡ μεγάλη ὑπέρβαση. Τά πάντα πρέπει νά θυ-σιάζονται πρός χάριν τῆς ἀγάπης. Ὁ ἀπόστολος Παῦλος στόν ὕμνο τῆς ἀγάπης ἀποτολμᾶ ἀκόμη νά δεχθεῖ καί τήν κατάργηση γλωσ-σῶν, πολιτισμῶν, προφητειῶν (διδασκαλιῶν) καί θρησκειῶν. Δέν φοβᾶται νά μιλήσει καί γιά τήν ὑπέρβαση τῆς πίστεως καί τῆς ἐλπί-δος, ἀρκεῖ νά διαφυλαχθεῖ ἡ μεγάλη δωρεά τοῦ Θεοῦ πρός τόν ἄν-θρωπο, ἡ ἀγάπη (Α΄ Κορινθ. ιγ΄ 8-9). Ὅλα αὐτά τά ὁποῖα μέ πολύ σεβασμό κατέθεσα στήν ἀγάπη σας χρήζουν προτάσεων καί συζητήσεως ἡ ὁποία θά ἀκολουθήσει μετά τίς εἰσηγήσεις. Τελειώνοντας θά ἤθελα νά εὐχαριστήσω τόν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Περιστερίου κ. Χρυσόστομο γιά τήν τιμητική παρου-σία του, ἀλλά καί τήν φιλοξενία τῆς Ἡμερίδος μας στούς ὡραιότα-τους χώρους τοῦ Πνευματικοῦ Κέντρου τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς του καθώς καί τούς συνεργάτες του οἱ ὁποῖοι μᾶς διευκόλυναν, τόν Πανοσιολογιώτατο Ἀρχιμανδρίτη κ. Κύριλλο Μισιακούλη, Ἀρχιγ-ραμματέα τῆς Ἱερᾶς Συνόδου γιά τήν παρουσία του καί τήν ἐνίσχυ-ση τῆς ὅλης προσπάθειάς μας, ὅλους ἐσᾶς τούς ἀγαπητούς συμπρεσ-βυτέρους ἀδελφούς γιά τήν συμμετοχή σας στό ἔργο αὐτό, τούς ἀ-ξιολόγους ὁμιλητές καί συνεργάτες τῆς Ἡμερίδος καί τέλος τήν Γραμματέα τῆς Σ.Ε. κ. Εὐαγγελία Δουρίδα γιά τούς κόπους της.
|
 |
|