Ομιλία του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου κατά το επίσημο Πατριαρχικό γεύμα στην Αλεξάνδρεια (21/6/2009)Μακαριώτατε ἅγιε ἀδελφὲ καὶ ἐν Κυρίῳ συλλειτουργέ, Σεβασμιώτατοι ἅγιοι ἀρχιερεῖς, Σεβαστοὶ Πατέρες, ῎Εμπλεως αἰσθημάτων χαρᾶς καὶ τιμῆς ἐπιτρέψατέ μοι ὅπως ἀναπέμψω ἐκ μέσης καρδίας εἰς τὸν Πανάγαθον Θεὸν τὰς πλέον θερμὰς εὐχαριστίας διὰ τὴν εὐκαιρίαν τῆς σημερινῆς συναναστροφῆς μετὰ τῆς ὑμετέρας καὶ λίαν ἀγαπητῆς κατὰ πάντα Μακαριότητος, εὐχαριστίας τόσον ἐμοῦ προσωπικῶς, ὅσον καὶ τῶν μελῶν τῆς Συνοδείας ἡμῶν τῆς ῾Αγιωτάτης ᾿Αποστολικῆς ᾿Εκκλησίας τῆς ῾Ελλάδος. ῾Εκάστη πρὸς τοῦτο συναναστροφή, ἀποτελεῖ Μακαριώτατε ἅγιε ἀδελφέ, μοναδικὴ εὐκαιρία ἀνταλλαγῆς ἀπόψεων ἐπὶ πολλῶν συγχρόνων ἐκκλησιαστικῶν ζητημάτων, κοινῆς προσευχῆς καὶ μετοχῆς εἰς τὸ Κοινὸν Ποτήριον, ἀλλὰ συνάμα ἀναζωπυρώσεως τῶν ἤδη ἰσχυρῶν δεσμῶν ἀγάπης ἐν Κυρίῳ καὶ εἰλικρινοῦς συνεργασίας μετὰ τῆς ῾Υμετέρας πεφιλημένης Μακαριότητος. ῾Υπηρετεῖτε τὸν Δεύτερον τῆς ᾿Εκκλησίας ᾿Αποστολικὸν θρόνον, τὴν καθέδραν τοῦ εὐαγγελιστοῦ Μάρκου, δίδοντας ἰσχυρὰν μαρτυρίαν πρὸς τοὺς ἐγγὺς καὶ τοὺς μακράν, ἀλλὰ καὶ πρὸς ἅπαντα τὰ πιστὰ τέκνα τῆς ᾿Αφρικανικῆς ᾿Ηπείρου. ᾿Ηπείρου, εἰς τὴν ὁποίαν ἡ διάδοσις τοῦ Λόγου τοῦ Θεοῦ ἀποτελεῖ καὶ σήμερον πρωταρχικὸν σκοπὸν διατηρώντας τὸν ἱεραποστολικὸν χαρακτῆρα αὐτῆς καθ’ αὑτῆς τῆς ἀποστολικῆς ταυτότητος τῶν διακονούντων ἐνταῦθα ἀγαπητῶν ἀδελφῶν. ῾Η λέξις «ἱεραποστολή» Μακαριώτατε, φρονῶ ταπεινῶς, ὅτι ἀποτελεῖ τὴν ἀπαρχὴν καὶ τὸ κέντρον τῆς ζωῆς τῆς ᾿Εκκλησίας, διότι σχετίζεται εὐθέως μετὰ τῆς συνεχοῦς οἰκοδομῆς τοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ, ἀδιακρίτως πολιτικῶν, κοινωνικῶν, θρησκευτικῶν ἢ καὶ ἄλλων μεταβολῶν. Κυρίαρχον θέσιν, δίχως ἄλλης ἀμφιβολίας, κατέχει ἡ ἑνότης τῆς ᾿Εκκλησίας καὶ ἡ διατήρησις τοῦ πνεύματος αὐτῆς διὰ τὴν ἐξασφάλισιν τῆς ἁρμονικῆς ἐν τῷ χρόνῳ πορείας τῶν μελῶν, τὰ ὁποῖα καὶ φανερώνουν τὴν ζωὴν τῆς ᾿Εκκλησίας εἰς κάθε τοπικὴν κοινότητα τῆς ᾿Ορθοδόξου παραδόσεως. ῾Ωστόσο, τὸ Πνεῦμα τὸ ῞Αγιον «ὅλον συγκροτεῖ τὸν θεσμὸν τῆς ᾿Εκκλησίας», εἰς τρόπον ὥστε κάθε τοπικὴ ᾿Εκκλησία νὰ εἶναι ἑνωμένη μὲ ὅλες τὶς ἄλλες, ἐκφράζοντας καὶ συναποτελώντας τήν «μίαν, ἁγίαν, καθολικὴν καὶ ἀποστολικὴν ᾿Εκκλησίαν». Σήμερον παρατηροῦμεν τὴν ἁλματώδη αὔξησιν τῶν τεχνολογικῶν ἐπιτευγμάτων, τὴν συνεχῆ διεύρυνσιν τῆς ψαλίδος τῆς πτωχείας καὶ τοῦ πλούτου μεταξὺ τῶν ἀνθρώπων, τὴν ἐπιδεινούμενη καταστροφὴν τοῦ περιβάλλοντος καὶ τῶν φυσικῶν ἐνεργειακῶν πόρων, τὴν κατασπατάλησιν τοῦ ὕδατος, τὴν ἀδυναμίαν ἐπικρατήσεως τῆς εἰρήνης, τὸν βιοηθικὸν προβληματισμὸν καὶ τὴν συνεχῆ ἀπομόνωσιν τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου, προβλήματα τὰ ὁποῖα ἐπιτάσσουν τὴν διατήρησιν τῆς ἑνότητος ἡμῶν τῶν ᾿Ορθοδόξων, ἀλλὰ καὶ τὴν ἐξεύρεσιν συνεργασίας μετὰ τῶν λοιπῶν χριστιανικῶν ἐκκλησιῶν καὶ ὁμολογιῶν ἑκάστης ἡπείρου. Σήμερον, διαβλέπομεν τὴν συρρίκνωσιν τοῦ βορειοδυτικοῦ χριστιανισμοῦ καὶ τὴν ἐπερχομένην μεταφορὰν αὐτοῦ εἰς τὸν Νότον καὶ τὴν ᾿Ανατολήν, εἰσερχόμενοι οὕτως εἰς μίαν νέαν τάξιν πραγμάτων καὶ δεδομένων διὰ τὴν ἄχρι τοῦ νῦν χαρτογραφημένην εἰκόνα τῶν χριστιανῶν εἰς ὁλόκληρον τὴν οἰκουμένην. ῾Η παράμετρος αὕτη, δημιουργεῖ νέας σημαντικὰς προκλήσεις, ἐνῶ ταυτοχρόνως ὁριοθετεῖ τὰ νέα σύνορα τοῦ χριστιανισμοῦ καὶ τῆς ἀθεΐας καὶ προσκαλεῖ ἅπαντας πρὸς συνεργασίαν καὶ κοινὴν πορείαν ὑπὸ τὸν θεμελιώδη γνώμονα τοῦ σεβασμοῦ τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου καὶ τῶν διαχρονικῶν ἀξιῶν καὶ ἀρχῶν αὐτοῦ. Σήμερον, ἀναγνωρίζομεν τὴν ἐπιτακτικὴν ἀνάγκην κοινῆς γραμμῆς διὰ τὴν ἐπίλυσιν τῶν ὡς εἴρηται προβλημάτων, ἀλλὰ καὶ διὰ τὴν ἐνδυνάμωσιν τῆς φωνῆς τῶν ᾿Ορθοδόξων πρὸς μίαν ἱεραποστολὴν πνευματικῆς ὁλοκληρώσεως καὶ συγκροτήσεως. ᾿Επιθυμοῦμεν, Μακαριώτατε ἅγιε ἀδελφέ, ὅπως καὶ ἡμεῖς ἔλθωμεν ἀρωγοὶ εἰς τὸ κατ’ ἐξοχὴν ἱεραποστολικὸν ἔργον τῆς ἀδελφῆς ἐν ᾿Αλεξανδρείᾳ ᾿Εκκλησίας, προσφέροντες πᾶν ἔργον ἀγαθὸν πρὸς αὐτὴν τὴν κατεύθυνσιν. ῾Ως τυγχάνει, ἄλλωστε, γνωστὸν ἡ ῾Αγιωτάτη ᾿Εκκλησία ἡμῶν διὰ τοῦ ἱεραποστολικοῦ καὶ ἐκδοτικοῦ ὀργανισμοῦ Αὐτῆς, ἀλλὰ καὶ ἐκ τῆς εὐγενοῦς προσφορᾶς πολλῶν ἰδιωτῶν πιστῶν ἡμῶν συνέβαλε καὶ θὰ συμβάλλει, ὅση ἡμῖν δύναμις, εἰς τὸ πολυδιάστατον καὶ πολυεύθυνον ἔργον τῆς ὑμετέρας Μακαριότητος. ᾿Εκφράζοντες τὰς ταπεινὰς αὐτὰς σκέψεις καὶ ἐμφορούμενοι ὑπὸ πνεύματος βαθυτάτου εὐγνωμοσύνης διὰ τὴν γενομένην τιμητικὴν πρόσκλησιν, ὑψώνομεν τὸ παρὸν κύπελλον ἐπ᾿ ἀγαθῷ τῆς ὑμετέρας φίλης Μακαριότητος, εὐχόμενοι ἐγκαρδίως μακροημέρευσιν Αὐτῆς, ἀνέφελον διακονίαν, ὑγιείαν κατ’ ἄμφω καθὼς καὶ τὴν ἐξ ῞Υψους ἐνίσχυσιν εἰς τὸ πολυδιάστατον ἔργον τῆς καθέδρας τοῦ ᾿Αποστόλου καὶ Εὐαγγελιστοῦ Μάρκου, τῆς ἐν ᾿Αφρικῇ ᾿Εκκλησίας. ῎Ετη πολλὰ Μακαριώτατε |
 |
|