Προσφώνηση του Μακαριωτάτου επ` ευκαιρία των Ονομαστηρίων του Οικουμενικού Πατριάρχη (11/6/2009)Παναγιώτατε Οἰκουμενικέ Πατριάρχα Κωνσταντινουπόλεως κ. κ. Βαρθολομαῖε, λίαν πεφιλημένε ἐν Χριστῷ ἀδελφέ καί ἐν ἡμῖν Πρῶτε, Σεβασμιώτατοι ἐκπρόσωποι τῶν λοιπῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν, Ἐντιμώτατοι ἄρχοντες, λαέ ἑόρτιε καί εὐλογημένε, Ἡ χάρις τοῦ Παναγίου καί ζωαρχικοῦ πνεύματος, ἡ πάντοτε τά ἀσθενῆ θεραπεύουσα καί τά ἐλλείποντα ἀναπληροῦσα, ἑορτίως σήμερον ἡμᾶς συνήγαγεν εἰς τόν πάνσεπτον πατριαρχικόν ναόν καὶ ὁδήγησεν ἡμᾶς εἰς τόν ἀείποτε καί ἀενάως διαλάμψαντα φάρον τῆς κατ' Ἀνατολάς Ἐκκλησίας καί νῦν φωτεινόν λυχνοστάτην ἡμῶν, τήν καθ' Ὑμᾶς Ἀποστολικήν Καθέδρα ἐπί τῇ εὐσήμῳ ἡμέρᾳ ταύτῃ, Παναγιώτατε, καθ' ἥν ἅγετε τά σεπτά ὀνομαστήριά Σας, προσφέροντες πνευματικήν καί χαρμόσυνον εὐωχίαν πρός τούς ἐγγύς καί τούς μακράν. Ἡμεῖς, ἤλθομεν οὐχί ἀπό ἀλλοτρίους χώρους, ἀλλά ἀπό τήν συγγενῆ κατά πάντα Ἀποστολικήν Ἐκκλησίαν τῆς Ἑλλάδος, ἡ ὁποία ὡς θυγατέρα κομίζει τῇ μητρί Αὐτῆς τάς ἑορτίους εὐχάς καί μυχίους προσρήσεις συμπάσης τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς καθ' ἡμᾶς Ἁγιωτάτης Ἐκκλησίας ἐπ' ἀγαθῷ τοῦ πεπνυμένου οἰακοστρόφου τῆς Ὑμετέρας Οἰκουμενικῆς τῶν Ἀποστόλων Ἀνδρέου καί Ἰωάννου Καθέδρας καί ἁπάσης τῆς Ὀρθοδοξίας, ἀγαπητοῦ δέ κατά πάντα ἐν Χριστῷ ἀδελφοῦ. Ἐρχόμεθα, Παναγιώτατε, ἔμπλεοι αἰσθημάτων ἱκανοποιήσεως διά τήν ἄσκησιν τοῦ συντονιστικοῦ Ὑμῶν ρόλου ἐπί τῷ τέλει τῆς ἁρμονικῆς συνεργασίας τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν, τόν ὁποῖον τόσον οὐσιαστικά διακονεῖτε ἐπί ἔτη πολλά, ἰδιαιτέρως δέ σήμερον, εἰς περίοδον ἰσχυρῶν προκλήσεων πρός ἅπαντας τούς ἀνθρώπους, ἀνεξαρτήτως χρώματος, γλώσσης, θρησκείας καί πολιτισμοῦ, ὅπως συχνάκις συνήθιζε νά ἀναφέρει ὁ πολιός πνευματικός γέρων Ὑμῶν, Μητροπολίτης Χαλκηδόνος κυρός Μελίτων ὁ Χατζῆς. Καί εἶναι, τῷ ὄντι, ἄξιον θερμῶν συγχαρητηρίων τό γεγονός τῆς ἐνεργοποιήσεως ὑφ' Ὑμῶν τῆς Πανορθοδόξου διαδικασίας, τόσον εἰς προπαρασκευαστικόν, ὅσον καί εἰς προσυνοδικόν ἐπίπεδον ἐπί τῷ τέλει τῆς ἀκλονήτου ὁρατῆς συμπορεύσεως καί συνεργασίας ἡμῶν τῶν Ὀρθοδόξων. Ἡ κίνησις αὕτη, Παναγιώτατε, δεικνύει τρανότατα τό ἀνύστακτον ἐνδιαφέρον Ὑμῶν διά τήν προώθησιν καί προαγωγήν τῆς γνησίας Ὀρθοδόξου μαρτυρίας πρός πάντας• μαρτυρίας ἰσχυρᾶς καί συγκροτημένης διά τήν ἀντιμετώπισιν ἁπάντων τῶν μειζόνων προβλημάτων τοῦ πνευματικοῦ καί τοῦ ἐν γένει κοινωνικοπολιτικοῦ βίου τῶν ἀνθρώπων εἰς κάθε περιοχήν τοῦ κλυδωνιζομένου πλανήτου ἡμῶν. Ὅθεν, εὐχόμεθα ὁλοψύχως, Παναγιώτατε ἀδελφέ καί ἐν ἡμῖν Πρῶτε, ὅπως ὁ Δωρεοδότης Κύριος, ὁ ἐν πυρίναις γλώσσαις καταπέμψας τό Πανάγιον Αὐτοῦ Πνεῦμα ἐπί τούς ἁγίους Αὐτοῦ μαθητάς καί ἀποστόλους, χαρίζῃ τῇ Ὑμετέρᾳ Παναγιότητι ἔτη πολλά, εὐφρόσυνα καί καρποφόρα ἐπ' ἀγαθῷ τῆς Οἰκουμενικῆς Καθέδρας τῆς Κωνσταντίνου Πόλεως καί τοῦ ἐμπεπιστευμένου Αὐτῆς ποιμνίου ἀνά τήν Οἰκουμένην. |
 |
|