Ρεπορτάζ για το Ραδιόφωνο της Εκκλησίας: Μάκης Αδαμόπουλος

Εσπερινός στον πανηγυρίζοντα Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Λιβαδειάς

20.11.2013     Ώρα ανάρτησης: 1:59:00Εκτύπωση

Ρεπορτάζ για το Ραδιόφωνο της Εκκλησίας: Μάκης Αδαμόπουλος
μμμΣτον εσπερινό στον πανηγυρίζοντα Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Εισοδίων της Θεοτόκου παρίστατο συμπροσευχόμενος ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος, ενώ χοροστάτησε ο νέος Μητροπολίτης Αργολίδος κ. Νεκτάριος. Συγχοροστάτησαν οι Μητροπολίτες Δημητριάδος κ. Ιγνάτιος, Θηβών κ. Γεώργιος, Ιλίου κ. Αθηναγόρας και ο Επίσκοπος Αβύδου κ. Κύριλλος, ενώ παρευρέθησαν εκπρόσωποι της Περιφέρειας, των Τοπικών Αρχών, των Ενόπλων Δυνάμεων, της Ελληνικής Αστυνομίας, Τοπικών Συλλόγων και Φορέων, κληρικοί της Μητρόπολης και λαϊκοί από διάφορες περιοχές του Νομού.

Ο Μητροπολίτης Θηβών και Λεβαδείας κ. Γεώργιος ευχαρίστησε κλήρο και λαό για την προσέλευση, ενώ αναφέρθηκε στο έργο του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου τονίζοντας: "Αναλογιζόμαστε πόσα σπουδαία έχετε επιτύχει. Πίσω από κάθε μεγάλο έργο βρίσκεται η σφραγίδα που φέρει το όνομά σας και αγωνιζόμαστε να συνεχίσουμε αυτό το έργο".

Αμέσως μετά ο Μητροπολίτης Δημητριάδος και Αλμυρού κ. Ιγνάτιος αναφέρθηκε στην εορτή των Εισοδίων της Υπεραγίας Θεοτόκου, ενώ στη συνέχεια μίλησε για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει ο λαός και τόνισε πως "ο Αρχιεπίσκοπος φέρει το σταυρό όλου του λαού, εφόσον μπορούμε να νιώθουμε κοντά του εμπιστοσύνη".

Για την ιστορία του Ιερού Ναού να αναφέρουμε πως μετά την απελευθέρωση της Λιβαδειάς, θέμα άμεσης προτεραιότητας για τους κατοίκους της και για τις αρχές της πόλης ήταν η ανέγερση ενός μητροπολιτικού ναού, αντάξιο της πίστης των κατοίκων αλλά και της ιστορίας της.
Οι Λιβαδείτες εντός του 1855 άρχισαν με δικά τους έξοδα την ανέγερση νέου ναού στη θέση της σημερινής Μητροπόλεως, αφού κατεδάφισαν το Τζαμί του Σταροπάζαρου, από το οποίο σήμερα σώζεται μόνο ένας κίονας στα βόρεια του ιερού ναού. Όμως, είτε για την επίσπευση των εργασιών, είτε επειδή το κόστος ήταν δυσβάστακτο στις 9 Ιανουαρίου 1856 ο Μητροπολίτης Αβράμιος Αναγνώστου, ο Φίλων Φίλωνος και ο Αντώνιος Γεωργαντάς εξουσιοδοτημένοι από το δημοτικό συμβούλιο απευθύνουν αίτημα στο βασιλιά Όθωνα για οικονομική ενίσχυση και αυτός ύστερα από 16 μήνες προωθεί την αίτηση στο υπουργείο Εκκλησιαστικών, προκειμένου να αποφασισθεί η χορήγηση της αιτούμενης οικονομικής ενισχύσεως. Αν και τελικά το δάνειο εγκρίθηκε, η ανέγερση ολοκληρώθηκε περίπου το 1860, αφού το έργο ξεπέρασε τον προϋπολογισμό, διότι οι Λιβαδείτες θέλησαν να επενδύσουν το ναό εξωτερικά με πελέκητους λίθους και μάρμαρα και ίσως υπήρχαν ακόμα ως το 1874 εκκρεμείς οικονομικές υποχρεώσεις.

Στην επιστολή που εστάλη στον Βασιλιά Όθωνα αναφέρεται χαρακτηριστικά: "« Μεγαλειότατε, η έλλειψις κεντρικού Ναού εν τη πόλη Λεβαδείας, καθισταμένη οσημέραι επαισθητοτέρα, επέφερε τέλος την απόφασιν παρά των αρμοδίων προσώπων του ν’ αναπληρωθή δι’ οικοδομής όσον οίον τε μεγαλοπρεπούς και καταλλήλου και ήδη ήρηατο αυτή προβαίνει μ’ όλην την εντέλειαν.
Επειδή δε τα μέσα όσα προς τον σκοπόν τούτον διετέθησαν επί του τόπου δεν επαρκούσιν προς τελειοποίησιν του προκειμένου Ιερού Ναού, το Δημοτικόν Συμβούλιον επεφόρτισεν ημάς όπως υποβάλωμεν εις τους πόδας του Υψηλού Υμετέρας Μεγαλειότητος θρόνου την ταπεινήν του παράκλησιν του να ευαρεστηθή η Υμ. Μεγαλειότης, ως και εις τους λοιπούς οικοδομηθέντας εις τας διαφόρους του Κράτους επαρχίας, να χορηγήση ανάλογον βοήθειαν προς αποπεράτωσην αυτού. Εκπληρούντες όθεν την ως ερρέθη εντολήν, ευελπιζόμεθα οτι η Υμετέρα Μεγαλειότης θέλει ευδοκήση να ευεργετήση και πάλιν την πόλην της Λεβαδείας. Διατελούμεν της Υμετέρας Μεγαλειότητος ταπεινότατοι και ευπειθέστατοι υπήκοοι και δούλοι.
Ο Θηβών και Λεβαδείας Αβράμιος
Αν. Γεωργαντάς
Αθήναι τη 9 Ιανουαριού 1856».

Αρχικά ο ναός δεν είχε αγιογραφηθεί. Περίπου έναν αιώνα μετά την αποπεράτωσή του, το 1947, κατόπιν αιτήσεως του Μητροπολίτου Πολυκάρπου η ανάθεση του έργου, το οποίο τελικά έγινε το 1953, προτάθηκε στο διάσημο Λιβαδείτη ζωγράφο Θεόδωρο Λαζαρή.