Ο εορτασμός του Μεγάλου και Ιερού Φωτίου

6.2.2016     Ώρα ανάρτησης: 1:59:00Εκτύπωση

Ρεπορτάζ για το Ραδιόφωνο της Εκκλησίας: Μάκης Αδαμόπουλος
Φωτογραφίες: Χρήστος Μπόνης


Στην Ιερά Μονή Κοιμήσεως της Θεοτόκου Πεντέλης τιμήθηκε, όπως κάθε χρόνο, η μνήμη του εν Αγίοις Πατρός ημών Φωτίου Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως του Μεγάλου, ο οποίος είναι και ο Προστάτης της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος.

Ο εορτασμός ξεκίνησε με το μυστήριο της Θείας ευχαριστίας το οποίο τέλεσε ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος.

Παρέστησαν Συνοδικοί Ιεράρχες και άλλοι Αρχιερείς, ενώ παρόντες ήταν Καθηγητές των Θεολογικών σχολών Αθήνας και Θεσσαλονίκης. Αμέσως μετά, πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα του Διορθοδόξου Κέντρου της Εκκλησίας της Ελλάδος, η καθιερωμένη κοινή σύσκεψη της Ιεράς Συνόδου με τους Καθηγητές των Θεολογικών Σχολών.

Στον χαιρετισμό του ο Αρχιεπίσκοπος αναφέρθηκε στον Μέγα Φώτιο λέγοντας μεταξύ άλλων πως «υπήρξε η εξοχότερη πνευματική φυσιογνωμία της εποχής του και μία από τις σπουδαιότερες όλων των εποχών. Διέπρεπε σε όλους τους τομείς. Πνεύμα προικισμένο με σπάνιες αρετές». Σε άλλο σημείο του χαιρετισμού του επεσήμανε πως «η αγάπη είναι αυτή που δίνει αξία σε όλα τα άλλα χαρίσματα που μας δίνονται από τον Θεό».

Στον εφετινό εορτασμό ομιλητής ήταν ο κ. Θωμάς Ιωαννίδης, Καθηγητής και Πρόεδρος του Τμήματος Θεολογίας της Θεολογικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, με θέμα: «Η έννοια της αγάπης κατά τον Απόστολον Παύλον και τον Άγιον Φώτιον».

Ο κ. Ιωαννίδής αναφέρθηκε στην αγάπη όπως αυτή διανθίζεται στην Παύλεια θεολογία λέγοντας πως ο Παύλος μέσω της διδασκαλίας της αγάπης συνέβαλε, ώστε να αποφεύγεται κάθε μορφή ξενοφοβίας, μισαλλοδοξίας και φανατισμού.

Αναφέρθηκε, επίσης, στον Άγιο Φώτιο λέγοντας πως ήταν αγωνιστής, δίκαιος, φιλεύσπλαχνος και όσο ήταν Πατριάρχης ενσάρκωσε την Παύλεια Θεολογία της αγάπης στην ποιμαντική διακονία του, ώστε να επικρατήσει η ενότητα στην Εκκλησία.

Επεσήμανε πως οι λόγοι και των δύο παραμένουν διαχρονικοί, αφυπνιστικοί και υποδειγματικοί χαρακτηρίζοντάς τους παραδείγματα γνησιότητας και αυθεντίας.

Ο Αρχιεπίσκοπος στη συνέχεια σχολίασε πως «κάποτε η κοινότητα ήταν και η ενορία. Η Εκκλησία ήταν και ο Δήμος. Σήμερα βλέπουμε διαφορετικά πράγματα. Υπάρχει μία μεγάλη μερίδα ανθρώπων που λέει πως δε θέλει να μας ξέρει ή να ενδιαφερόμαστε για αυτούς. Εμείς, όμως, έχουμε καθήκον να τους αγαπάμε. Έχουμε καθήκον να ενδιαφερόμαστε, είτε είναι λευκοί είτε μαύροι, είτε είναι πιστοί είτε μέτρια πιστοί. Η αγάπη μας, όμως, αυτή, μας δίνει το δικαίωμα να μπούμε στη ζωή τους και να τους υποδείξουμε τον τρόπο με τον οποίο θα ζουν;» αναρωτήθηκε ο Αρχιεπίσκοπος επισημαίνοντας πως «είναι ένα ερώτημα για μένα ως χριστιανό, ως ποιμένα, ως Αρχιεπίσκοπο, αλλά ακόμη και ως άνθρωπο που πρέπει να προβληματίζεται».

Αμέσως μετά πραγματοποιήθηκε συζήτηση μεταξύ των παρισταμένων.