|
ΕΙΣΗΓΗΣΙΣ
εἰς τὴν Σύνοδον τῆς Σεπτῆς ῾Ιεραρχίας
τῆς ᾿Εκκλησίας τῆς ῾Ελλάδος,
συγκληθείσης ἐκτάκτως
ἀπὸ 4ης ἕως 6ης Νοεμβρίου 2003.
τοῦ Μητροπολίτου
Καισαριανῆς, Βύρωνος καὶ ῾Υμηττοῦ
Δανιὴλ.
«῾Ιστορικὴ ἀνασκόπησις
τῆς διευθετήσεως τοῦ θέματος
τῆς ἐκκλησιαστικῆς διοικήσεως
τῶν ῾Ιερῶν Μητροπόλεων τῶν λεγομένων Νέων Χωρῶν,
ἥτις ὡδήγησεν εἰς τὴν ἔκδοσιν
τῆς Πατριαρχικῆς καὶ Συνοδικῆς Πράξεως τοῦ 1928.»
᾿Επίλογος
Εἰς τὸ Περιοδικὸν «ΕΚΚΛΗΣΙΑ» (ἀριθ. 29-30 25 ᾿Ιουλίου 1928) σχολιάζεται ἡ ρύθμισις τῆς διοικήσεως τῶν ᾿Επαρχιῶν ὡς ἑξῆς·
«῾Η λύσις, ὁσονδήποτε κἂν μὴ ἦνε ἀπολύτως σύμφωνος πρὸς τὴν κανονικὴν ἀκρίβειαν, δὲν εἶνε, παρὰ τοῦτο, ὅλως μεμονωμένη, ἐφ᾿ ὅσον δὲ ἔνθεν μὲν ἐπιβάλλεται ὑπὸ τῆς οἰκονομίας τῶν περιστάσεων, ἔνθεν δ᾿ οὐδ᾿ ἑτέρας τῶν συμβαλλομένων ᾿Εκκλησιῶν τὰ κυριαρχικὰ δίκαια λυμαίνεται οὐσιαστικῶς, ὑπὸ πάντων ἐκρίθη ὡς ἡ μόνη δυναμένη νὰ γείνῃ ἀποδεκτή, καὶ δὴ ἐπὶ θετικῇ ἀμοιβαίᾳ ἐκκλησιαστικῇ ὠφελείᾳ».
῾Ομοίως καὶ ἡ σκέψις τοῦ ᾿Αρχιεπισκόπου ᾿Αθηνῶν·
«Καθ᾿ ἡμᾶς τό σχέδιον τοῦτο δέν ἀνταποκρίνεται μόνον εἰς πραγματικάς καί ἀναμφισβητήτους ἐκκλησιαστικάς ἀνάγκας, ἀλλά καί θά ἐνισχύσῃ σημαντικῶς τήν Αὐτοκέφαλον ᾿Εκκλησίαν, θά ἐμφανίσῃ τήν ἐν ῾Ελλάδι ᾿Ορθόδοξον ᾿Εκκλησίαν ἰσχυράν καί μεγάλην καί ἐσωτερικῶς καί ἐξωτερικῶς. ῾Η ῾Ιεραρχία τῶν Ν. Χωρῶν συνεργαζομένη ἀδελφικῶς μετά τῆς ῾Ιεραρχίας τῆς Παλαιᾶς ῾Ελλάδος θ᾿ ἀποτελέσῃ σπουδαῖον παράγοντα καί θά ἐνισχύσῃ τάς ὑπό τῆς ῾Ιεραρχίας ταύτης καταβαλλομένας προσπαθείας πρός ἐπίλυσιν τῶν ἀπασχολούντων αὐτήν μεγάλων καί σοβαρῶν ζητημάτων. ᾿Αλλά καί ἀσχέτως πρός πάντα ταῦτα δέν δικαιούμεθα ν᾿ ἀρνηθῶμεν τήν ἡμετέραν ἀντίληψιν πρός ἀδελφούς ἀπό δεκαεξαετίας παραμένοντας ἀκυβερνήτους, δέν δικαιούμεθα νά μή ὑποστῶμεν ἐν ἀνάγκῃ καί θυσίαν τινά χάριν τοῦ Οἰκουμ. Πατριαρχείου».
(Περιοδικὸν «ΕΚΚΛΗΣΙΑ», ἔτος Στ´ (1928) τῆς 25ης ᾿Ιουλίου ἀριθμ. Φ. 29-30 σ. σ. 228-229).
῾Ο Πρόεδρος τῆς Κοινοβουλευτικῆς ᾿Επιτροπῆς ἐπὶ τῆς Παιδείας καὶ Θρησκευμάτων κ. κ. Γόντικας καὶ ὁ εἰσηγητὴς Α. Παχνός εἰς τὴν πρὸς τὴν Βουλὴν ῎Εκθεσιν αὐτῶν περὶ τοῦ ἐπιδιωκομένου σκοποῦ τῆς νομοθετικῆς ρυθμίσεως τοῦ θέματος κατέληγεν·
«῾Η Κοινοβουλευτική ἐπὶ τῆς Παιδείας ᾿Επιτροπή πεπεισμένη ὅτι τό Νομοσχέδιον τοῦτο ἔχει σκοπόν κυρίως νά ἑνώσῃ τούς ῞Ελληνας Χριστιανούς τῆς Παλαιᾶς καί Νέας ῾Ελλάδος καί ὅτι εἶναι πανελλήνιος ἀπαίτησις (πρός τήν ὁποίαν δέν δύναται νά μή συμμορφωθῇ ἡ ὑπό τοῦ ῎Εθνους ἀπορρέουσα ᾿Εκκλησία, εἰς ἐποχήν μάλιστα καθ᾿ ἥν ποικίλοι κίνδυνοι θρησκευτικοί, πολιτικοί, κοινωνικοί, ἠθικοί ἐπικρέμανται) ἡ ταχεῖα ψήψισις τοῦ παρόντος νομοσχεδίου, κηρύττει τοῦτο ὑπηρεσιακόν καί συνιστᾷ τήν ταχίστην ἐπιψήφισιν αὐτοῦ».
Μακαριώτατε Πρόεδρε,
Σεβασμιώτατοι ἐν Χριστῷ ᾿Αδελφοί.
῎Αν δέν μελετήσωμεν μετὰ ἐπιμελείας καὶ στοχασμοῦ τὸ παρελθόν καὶ τὰ γενόμενα, δὲν θὰ δυνηθῶμεν νὰ λάβωμεν ρεαλιστικὲς ἀποφάσεις διὰ τὰ ζητήματα τοῦ παρόντος, μὲ σκοπὸν τὴν δόξαν τοῦ Θεοῦ ἡμῶν, τὴν εὐστάθειαν τῆς τοῦ Χριστοῦ ᾿Εκκλησίας καὶ τὴν οἰκοδομὴν τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, ἤτοι τοῦ χριστωνύμου λαοῦ.
«Τῷ δὲ βασιλεῖ τῶν αἰώνων,
ἀφθάρτῳ, ἀοράτῳ μόνῳ σοφῷ Θεῷ ,
τιμὴ καὶ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων· ἀμήν»..
(Α´ Τιμ. α´ 17).
|
|