Πληροφοριακό δελτίο. Κυκλοφορεί κάθε Τρίτη και Παρασκευή, δωρεάν.
Προσοχή: οι απόψεις και ειδήσεις που δημοσιεύονται εδώ δεν απηχούν οπωσδήποτε τις απόψεις της Εκκλησίας της Ελλάδος.
Έκδοση της Επικοινωνιακής και Μορφωτικής Υπηρεσίας της Εκκλησίας της Ελλάδος
Υπεύθυνος έκδοσης: Θεοφάνης Δρακόπουλος     Συντάκτης: Ε.Α.Ο.



Τεύχος 130, 27 Οκτωβρίου 2006            Επικοινωνήστε μαζί μας            Γραφτείτε συνδρομητές δωρεάν


 



Αυτό το ενημερωτικό newsletter, αποστέλλεται ΔΩΡΕΑΝ σε επιλεγμένους αποδέκτες.
Αν θέλετε να σταματήσει η αποστολή του σε σας, κάντε κλικ εδώ.
Αν λαμβάνετε περισσότερες από μια φορές το ίδιο τεύχος ΠΡΟΝΑΟ, κάντε κλικ εδώ.


ΕΙΔΗΣΕΙΣ

ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ: «Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΗΣ ΙΕΡΩΣΥΝΗΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΥΚΟΛΟΣ»

Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΑΡΕΛΑΣΕΙΣ

ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΣ Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΟΜΟΓΕΝΕΙΑΣ

«ΕΦΥΓΕ» Ο ΝΙΚΟΣ ΨΑΡΟΥΔΑΚΗΣ





ΈΛΛΗΝΕΣ ΣΤΟ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ
Γράμμα
στον Αρχιεπίσκοπο Δαμασκηνό
διαβάζει
Ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος



Μεγάλο αφιέρωμα
στον Άγιο Δημήτριο






ΕΙΔΗΣΕΙΣ


ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ: «Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΗΣ ΙΕΡΩΣΥΝΗΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΥΚΟΛΟΣ»


Χειροτονία νέου Πρεσβυτέρου τέλεσε ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος κ. Χριστόδουλος στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό του Αγίου Δημητρίου Αμπελοκήπων (26/10/2006).

Απευθυνόμενος στον νέο Ιερέα, ο Αρχιεπίσκοπος τόνισε την ανάγκη οι κληρικοί να συνειδητοποιήσουν την ευθύνη που έχουν έναντι των ανθρώπων να τους δείξουν το δρόμο από τον οποίο μπορούν να οδηγηθούν στην εκπλήρωση των ελπίδων τους. «Ο αγώνας στον οποίο σε προσκαλώ», παρατήρησε, «δεν είναι εύκολος, χρειάζεται προϋποθέσεις, αλλά έχει και πολλές ανταμοιβές. Βασική προϋπόθεση γι' αυτόν τον αγώνα είναι η σύνεση, που οδηγεί στη διάκριση και αυτή μάς υπαγορεύει, κάθε φορά, πώς πρέπει να δρούμε, αν πρέπει να δρούμε, τί πρέπει και τί δεν πρέπει να λέμε.

Επίσης, μέσα στην έννοια του αγώνα βρίσκεται και η κακοπάθεια. Ο περίγυρος στον οποίο θα εργαστείς απαρτίζεται από ποικιλία ανθρώπων που σε αποδέχονται ή σε απορρίπτουν... Μέσα σ' αυτό το περιβάλλον εργαζόμαστε ιεραποστολικά κακοπαθούντες, διότι είναι κακοπάθεια να είσαι αντικείμενο ειρωνείας, να σού κλείνουν τις πόρτες, να θέλουν να σε απωθήσουν στο περιθώριο, να σε συκοφαντούν χάρη του Ιησού Χριστού...».



Κορυφή σελίδας


Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΑΡΕΛΑΣΕΙΣ


Στην ίδια ομιλία προς τον νεοχειροτονηθέντα Πρεσβύτερο ο Μακαριώτατος έκανε λόγο για την προσπάθεια που καταβάλλεται στον τόπο μας να μετατραπεί η Ελλάδα σε χώρα που «οι άνθρωποι δεn θα πιστεύουν στον Θεό, δεν θα εξαρτούν τη ζωή τους από το θέλημα του Θεού, ενώ θα υποχωρούν τα εθνικά και πνευματικά μας ιδεώδη».

Και συνέχισε, φέρνοντας ως παράδειγμα την συζήτηση που γίνεται για την αναγκαιότητα ή όχι των μαθητικών παρελάσεων, κάθε φορά που η πατρίδα μας γιορτάζει τις εθνικές της επετείους: «Χθες διάβασα ότι αρχίζει να γίνεται συζήτηση εάν πρέπει να συνεχίζονται οι παρελάσεις των παιδιών, με την ευκαιρία των εθνικών επετείων. Αυτά μάς φταίνε και εξ αιτίας αυτών δεν πάμε καλά ως κοινωνία, ως έθνος, ως οντότητα και ως λαός; Αυτά αν διορθώσουμε θα γίνουμε ευτυχισμένοι και θα φανούμε εκσυγχρονισμένοι; Είναι ανόητος όποιος μπορεί να πιστέψει ότι από αυτά εξαρτάται η ευτυχία του ανθρώπου. Αυτός ο τόπος ανετράφη με τα ιδανικά της πίστεως, του έθνους, της πατρίδος. Αυτά αρχίζουν να γκρεμίζονται από εκείνους οι οποίοι έχουν βαλθεί, βάσει προδιαγεγραμμένου σχεδίου, να γκρεμίσουν από τη ζωή μας αυτές τις αξίες, ώστε να μάς αφήσουν αθωράκιστους, ιδίως τη νεολαία μας, ώστε να μην έχει πού να στηριχτεί. Αλλά ο λαός μας αντιδρά. Κανένας δεν τον έχει διδάξει, αλλά η πείρα της ζωής τον διδάσκει ότι πρέπει να επανέλθει όσο βλέπει ότι τα ερείσματα του εξασθενούν...».

Δείτε την πλήρη ομιλία του Μακαριωτάτου




Κορυφή σελίδας


ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΣ Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΟΜΟΓΕΝΕΙΑΣ


Την 1η Περιφερειακή Συνέλευση Ωκεανίας διοργανώνει το Συμβούλιο Αποδήμου Ελληνισμού στην Μελβούρνη (27 – 29/10/2006), με θέματα την εκλογή νέου συντονιστού και τη συζήτηση ζωτικών θεμάτων της Ομογένειας.

Σε μήνυμά του προς του συνέδρους ο Αρχιεπίσκοπος κ. Χριστόδουλος σημειώνει, μεταξύ άλλων: «Οι φίλες χώρες Αυστραλία και Νέα Ζηλανδία, μέσα στην πολυποικιλότητα και πανσπερμία των εθνών που τις απαρτίζουν, εκτρέφουν, ως δένδρα ευσκιόφυλλα, την Ελληνική συστάδα πνευματικής και επιχειρηματικής αειφόρου ανάπτυξης. Σ' αυτή τη συστάδα εγκαταβιεί το πνεύμα της αγάπης του Έλληνα για την πρόοδο και πολύ περισσότερο για την αγία Παράδοσή του, την οποία, ως ατίμητο θησαυρό, μεταλαμπαδεύει σε όλες τις δεκτικές προς τούτο προσωπικότητες.

Είναι ιερό καθήκον να διαφυλάξουμε το ζωτικό αυτό στοιχείο μας με ένθεο ζήλο και Χριστιανική αγάπη. Ανατροφοδοτούμαστε από την μητέρα Εκκλησία και την πατρίδα και γεμίζουμε με παλιό δυνατό κρασί τους ασκούς της Ωκεανίας ηπείρου. Η καταλυτική συμμετοχή της ομογένειας στα κοινά πράγματα σε όλες τις φιλοξενούσες αυτήν χώρες αποδεικνύει τη σημασία του ρόλου της, τον οποίο καλείται να διαδραματίσει. Να αλισθεί το κοινωνικό φύραμα με το Ελληνορθόδοξο άλας»



Κορυφή σελίδας


«ΕΦΥΓΕ» Ο ΝΙΚΟΣ ΨΑΡΟΥΔΑΚΗΣ


Σε ηλικία 89 ετών απεβίωσε ο γνωστός, αγωνιστής και Χριστιανός πολιτικός Νίκος Ψαρουδάκης.

Σε συλλυπητήρια επιστολή του προς την σύζυγό του Ελένη (24/10/2006), ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος αναφέρεται στην προσωπικότητα του εκλιπόντος και, μεταξύ άλλων, αναφέρει: «Ο Νίκος Ψαρουδάκης ήταν σπουδαία προσωπικότητα, ωραία ψυχή, με πλούσιες αρετές. Η ανδρεία, η εργατικότητά του, το αγωνιστικό του ήθος, το ενδιαφέρον του για τον κάθε συνάνθρωπο υπήρξαν χαρακτηριστικά της όλης του βιοτής. Με το κίνημα «Χριστιανική Δημοκρατία», του οποίου ήταν η ψυχή, διεδραμάτισε σπουδαίον ρόλον εις τα κοινωνικώς δρώμενα και, ως ένας γνήσιος και άξιος κοινωνικός εργάτης και εμπνευστής ιδανικών, επέτυχε πολλά, ώστε οι αρχές του Ευαγγελίου, ευεργετικές για τον λαό, να έρχονται στο προσκήνιο. Γι' αυτό και η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας μας, προ ολίγων μηνών, τον εβραβευσε δεόντως...».



Κορυφή σελίδας


ΣΧΟΛΙΟ


Του Αρχιμ. Επιφανίου Οικονόμου, Δ/ντού του Ραδιοφωνικού Σταθμού της Εκκλησίας της Ελλάδος
(Απόσπασμα από άρθρο, με τίτλο «28η Οκτωβρίου 1940, 63 χρόνια μετά», που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Τύπος της Κυριακής», 26/10/2003)



«...Κάτι άλλο που υπογράμμισαν εκείνες οι ιστορικές ημέρες ήταν ότι για να πετύχουμε τους στόχους μας στο παρόν πρέπει να έχουμε μπροστά μας πάντα τα διδάγματα, τις κατακτήσεις, αλλά και τα λάθη του παρελθόντος. Η Ελλάδα τότε μόλις άρχιζε να επουλώνει τα τραύματα από την απώλεια της Μικρασίας και να αναλογίζεται τα λάθη του μίσους και του εθνικού διχασμού που οδήγησαν στην καταστροφή. Παράλληλα, μόλις πριν από λίγες δεκαετίες είχε αποκτήσει την απόλυτη ανεξαρτησία της από τον Τουρκικό ζυγό και οριοθέτησε τα σύνορά της ύστερα από τον μεγάλο Μακεδονικό αγώνα. Κι ενώ έδειξε πως διδάχθηκε από τα λάθη του παρελθόντος, γι' αυτό και βγήκε νικήτρια από τη δοκιμασία, έστω και πληγωμένη, τελικά ξανακύλησε στο δρόμο της διχόνοιας αυτοχειριαζόμενη στη διάρκεια του επάρατου εμφυλίου πολέμου. Τελικά, πρέπει να μάς αγαπάει πολύ ο Θεός αφού καταφέραμε και νικήσαμε τότε τον ίδιο μας τον εαυτό και βρήκαμε το κουράγιο να ονειρευτούμε και πάλι.

Μια άλλη αλήθεια που ανέδειξαν εκείνες οι μέρες του ΄40 είναι ότι οι Έλληνες είχαν πίστη σε αρχές και ιδανικά. Πίστευαν στην ελευθερία και αγωνίστηκαν για τη δική τους και των άλλων, γι' αυτό και αξιώθηκαν να τη χαρούν και οι ίδιοι. Πίστευαν στη δικαιοσύνη, στην ανεξαρτησία και την αυτοδιάθεση των λαών. Και πολέμησαν γι' αυτά τα πιστεύματα, χάραξαν δρόμους υποδειγματικούς για άλλους λαούς πιο ισχυρούς, που παρέπαιαν, όμως, κάτω από το βάρος της απειλής και τον όγκο του αντιπάλου. Δίδαξαν ότι η νίκη δε συνοδεύει πάντα τους ισχυρούς ή κι αν αυτό συμβαίνει είναι προσωρινό, αλλά επιστέφει τους αγώνες του δικαίου και της αλήθειας.

Το «ΟΧΙ», η αντίσταση δηλ. είναι έννοιες που συνδέθηκαν με την Ελληνική ψυχή και τους αγώνες των προγόνων μας σε όλες τις εποχές. Επρόκειτο για αντίσταση κατά του αδίκου, του ψεύδους, της ευτέλειας, της υποτέλειας, της υποταγής, της δουλείας. Επρόκειτο για αντίσταση που ανεδείκνυε τα χαρίσματα της Ελληνικής ψυχής που δε συμβιβάζεται με τα τετριμμένα αλλά αγωνίζεται για το απόλυτο, έστω κι αν αυτό απαιτεί θυσίες, πόνο, δάκρυα και αίμα. Επρόκειτο για αντίσταση που τραγουδήθηκε ως πανανθρώπινο ιδανικό και έγινε αφορμή και υπόδειγμα για γενικό και παγκόσμιο ξεσηκωμό καθιστώντας τους Έλληνες πρότυπα αγωνιστικότητας και ηρωισμού...».


Κορυφή σελίδας


ΔΙΔΑΣΚΟΥΣΕΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΚΑΙ ΓΝΩΜΕΣ

- «Διαβάσαμε πως περάσατε από την πίστη στον Θεό σε μια πίστη στην τέχνη».

- «Ποιά τέχνη; Πώς μπορεί κανείς να «πιστεύει στην τέχνη; Δεν έχω πιστέψει στην τέχνη. Τέχνη είναι η αντανάκλαση μέσα στον καθρέπτη που είμαστε, μια ανώτερη ικανότητα να δημιουργούμε. Δεν κάνουμε τίποτα άλλο από το να μιμούμεθα τον Δημιουργό. Δημιουργηθήκαμε κατ' εικόνα Θεού και το δημιουργικό έργο είναι μια κίνηση που μάς κάνει να Τού μοιάζουμε»

- «Δηλ. έχετε μια θρησκευτική αντίληψη για την τέχνη;»

- «Πραγματικά. Η τέχνη είναι μια προσευχή. Είναι η προσευχή μου. Και αν η προσευχή μου ενδιαφέρει κάποιον, τότε η τέχνη μου είναι χρήσιμη»

Αντρέι Ταρκόφσκι, Σκηνοθέτης, Ανθρωπιστικού Συνδέσμου Αθηνών «Τα θεμέλια της Ευρώπης», Εκδόσεις «Εν πλω», Αθήνα 2006, σελ. 96.










ΧΟΡΗΓΟΙ ΛΟΓΙΣΜΙΚΟΥ

    


ΧΟΡΗΓΟΙ ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΥ