Περί του Κέντρου Εφηρμοσμένης Φιλοσοφίας Ελλάδος
(14/5/1997).

Ἡ χθεσινή πανηγυρική ἀθώωση ἀπό τό Β΄ Τριμελές Πλημελλειοδικεῖο Ἀθηνῶν γονέων πού εἶχαν μηνυθῆ ἀπό τό πρώην ΚΕΦΕ (Κέντρο Ἐφηρμοσμένης Φιλοσοφίας Ἑλλάδος), εἶναι ἕνα ἀκόμη ξεσκέπασμα τῆς ἐπικίνδυνης δραστηριότητος τοῦ σωματείου αὐτοῦ. Εἶναι ἐνδεικτικό ὅτι μεταξύ τῶν μαρτύρων κατηγορίας κατέθεσε ἐναντίον τῶν γονέων της καί ἡ κόρη τους.

Ἡ ἀπόφαση αὐτή προστίθεται στήν ἀπόφαση τοῦ Μονομελοῦς Πρωτοδικείου Ἀθηνῶν, πού μετά ἀπό προσφυγή τῆς Νομαρχίας Ἀθηνῶν, διέταξε τήν διάλυση τοῦ σωματείου τόν περασμένο Ὀκτώβριο, γιατί ἡ δραστηριότητά του ἀντιβαίνει στήν δημόσια τάξη καί ἐπιδιώκει «σκοπούς ξένους πρός τή φύση καί τήν ἔννοια τοῦ ἀνθρώπου ὡς ἐλευθέρου ὄντος καί πρός τά ἤθη καί ἔθιμα τοῦ Ἑλληνικοῦ Λαοῦ».

Παρ' ὅλα αὐτά ἡ παραθρησκευτική αὐτή ὀργάνωση συνεχίζει τή δράση της ἔχοντας ἁπλῶς ἀλλάξει τόν τίτλο της σέ «Ἑλληνικό Κέντρο Διανοητικῆς καί Σαηεντολογίας» (ΔΙΑΝΟΗΤΙΚΗ). Μάλιστα διαθέτει καί ἕνα δικό της διαφημιστικό κόκκινο λεωφορεῖο, μέ τό ὁποῖο προβάλλει τά «προϊόντα» της σέ κεντρικούς δρόμους καί πλατεῖες τῶν Ἀθηνῶν.

Καί γεννᾶται τό ἐρώτημα: Μετά ἀπό τίς καταδικαστικές αὐτές ἀποφάσεις στήν Ἑλλάδα καί τόσες ἄλλες στό ἐξωτερικό, τί ἄλλο θά πρέπει νά περιμένουμε ὥστε νά ληφθοῦν καί στήν Ἑλλάδα τά ἀπαραίτητα μέτρα, πού ζητᾶ μέ τό τελευταῖο Ψήφισμά του τό Εὐρωπαϊκό Κοινοβούλιο (29.2.1996), γιά τή δραστηριότητα ὅλων αὐτῶν τῶν ὁλοκληρωτικῶν ὀργανώσεων;

Ἀπό τό Γραφεῖο Τύπου τῆς Ἱερᾶς Συνόδου