Μήνυμα πρός τήν Ἡμερίδα τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Σιδηροκάστρου καί τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Τιμίου Προδρόμου ἈκριτοχωρίουΠρός τιμήν τῆς ἐπετείου 50 ἐτῶν ἱερατικῆς διακονίας τοῦ Γέροντος καί κτίτορος αὐτῆς, Πανοσιολογιωτάτου Ἀρχιμανδρίτου κ. Ἀλεξίου, Καθηγουμένου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ξενοφῶντος Ἁγίου Ὄρους (21 Ὀκτωβρίου 2017) Ἀγαπητέ ἐν Χριστῷ ἀδελφέ, Σεβασμιώτατε Μητροπολῖτα Σιδηροκάστρου κ. Μακάριε, τά μοναστήρια μας εἶναι οἱ πνεύμονες τῆς Ἐκκλησίας καί φανερώνουν τήν ὑγεία τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ σώματος. Δικαίως λοιπόν κατευθύνετε ἐκ νέου μέ αὐτή τήν ἐκδήλωση τά βήματα καί τίς σκέψεις μας πρός τό Ἱερό Ἡσυχαστήριο Τιμίου Προδρόμου Ἀκριτοχωρίου, τό ὁποῖο εἶχα τή χαρά νά ἐπισκεφθῶ μαζί σας μετά τά ἐγκαίνια τοῦ περικαλλοῦς νέου Καθολικοῦ καί νά διαπιστώσω τήν ἄνθηση τοῦ μοναχικοῦ βίου στόν εὐλογημένο τόπο ὅπου ἐτάχθητε. Μοῦ ἐδόθη ἡ εὐκαιρία νά θαυμάσω ἰδίοις ὄμμασιν τό ἔργο πού ἐπιτελεῖται ὑπό τήν ἐπιστασία τοῦ ἔμπειρου Καθηγουμένου τῆς Ἱστορικῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ξενοφῶντος κ. Ἀλεξίου, πνευματικοῦ πατρός τῆς ἀδελφότητος, καί τῆς Ὁσιωτάτης Γερόντισσας Ἰακώβης. Ἡ ἀπαράμιλλη φυσική ὀμορφιά τοῦ τοπίου, ἡ ἀρχιτεκτονική ἁρμονία τῶν κτισμάτων, ἡ ἄοκνος ἀφοσίωσις καί φιλοτιμία τῆς σεμνῆς χορείας τῶν μοναζουσῶν συνθέτουν τήν εἰκόνα ἑνός θησαυροῦ «πρωτόκτιστου κάλλους» πού κοσμεῖ τήν Ὀρθοδοξία καί παραδίδεται γιά νά προστρέχει ὁ κόσμος στή γαλήνη, τήν παραδείσια πνοή, τίς διδαχές καί τή μυσταγωγία τῆς μοναστικῆς ζωῆς. Παρά τό ὅτι στήν ἐποχή μας οἱ ἱερές ἀξίες δοκιμάζονται μπροστά σέ ποικίλα πνευματικά ἀδιέξοδα, παρατηρεῖται ἐξέλιξη τοῦ μοναχισμοῦ. Οἱ δημιουργοί αὐτῆς καί οἱ μοναχές πού διαβιοῦν ἐκεῖ ἀποδεικνύουν ὅτι γνωρίζουν καλῶς πῶς πρέπει σήμερα νά πορεύονται ὡς ἄξιοι φορεῖς ἀσκητικῆς παραδόσεως αἰώνων. Λαμπρά, ἑπομένως, ἡ πρωτοβουλία σας νά τιμηθεῖ ὁ ἰθύνος νοῦς τοῦ θεάρεστου αὐτοῦ ἔργου. Ἡ συμπλήρωσις πεντηκονταετίας ἱερατικῆς διακονίας ἀποτελεῖ σημαντικό ὁρόσημο στήν πορεία τοῦ πολιοῦ Γέροντος π. Ἀλεξίου. Διανύσας ἥμισυ αἰῶνος ἐν τῇ ἱερωσύνῃ, ἀνέπτυξε καί ἀναπτύσσει εὐρύ ἔργο, τό ὁποῖο ἀποτελεῖ μαρτυρία μακρᾶς καί σπουδαίας διαδρομῆς: ἀπό τή Μονή Μεγάλου Μετεώρου, στή Μονή Ξενοφῶντος τοῦ Ἁγίου Ὅρους καί ἐν συνεχείᾳ στό παρ’ ὑμῖν ἱερό Ἡσυχαστήριο τοῦ Τιμίου Προδρόμου, ὡς ἀνακαινιστής εὐσήμων μοναστικῶν κέντρων καί ἐπί κεφαλῆς ἀδελφοτήτων μέ μεγάλη πνευματική ἀκτινοβολία. Εὐχόμεθα νά συνεχίσει αἰσίως ἐπί χρόνους ἱκανούς τό σωτήριον ἔργο στό ὁποῖο ἔχει ἀφιερωθεῖ καί ὁ Θεός νά εὐλογεῖ δι’ αὐτοῦ πλουσίως τήν ἀδελφότητα τῆς Μονῆς. Μετά τῆς ἐν Κυρίῳ πατρικῆς ἀγάπης καί θερμῶν εὐχῶν |
 |
|