Μήνυμα πρός τό Ἐπιστημονικό Συνέδριο τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Ἀριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης μέ θέμα: «Τό Ψαλτήριο στήν λειτουργική παράδοση καί λαϊκή εὐσέβεια τῆς Ὀρθόδοξης Ἀνατολῆς» (7-8 Μαΐου 2018)Ἐλλογιμώτατε κύριε Κοσμῆτορ, ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ! Χαιρετίζω θερμῶς τή σύγκληση τοῦ Ἐπιστημονικοῦ Συνεδρίου πού διοργανώνει ἡ καθ’ ὑμᾶς Θεολογική Σχολή μέ τή συμμετοχή καί τῆς Εἰδικῆς Συνοδικῆς Ἐπιτροπῆς Λειτουργικῆς Ἀναγεννήσεως. Εἶναι ἀφορμή χαρᾶς ὅταν ἐκλεκτοί ἐκπρόσωποι τοῦ κλήρου καί τῆς ἱερᾶς ἐπιστήμης συναντῶνται γιά νά μᾶς παρουσιάσουν νέες μελέτες καί ἔργο στή Θεολογία μας, τό ὁποῖο εἶναι πολύτιμο καί γιά τή ζωή τῆς Ἐκκλησίας καί γιά τήν κοινωνία μας γενικότερα. Το θέμα πού ἐπελέγη ἀναφέρεται στήν ἀπήχηση τοῦ Ψαλτηρίου στή λειτουργική παράδοση καί λαϊκή εὐσέβεια τῆς Ὀρθόδοξης Ἀνατολῆς, ἡ ὁποία ὑπῆρξε ἱστορικῶς εὐρεῖα καί οὐσιαστική ἀπό πολλές ἀπόψεις. Ἀρκεῖ καί μόνο νά ἀναλογισθοῦμε ὅτι τόν καιρό τῆς Τουρκοκρατίας τά παιδιά μάθαιναν νά συλλαβίζουν μέ τά βιβλία τῆς Ἐκκλησίας: τό Ψαλτήρι, τό Ὀκτωήχι, τά ἱερά συναξάρια. Τό βιβλίο τῶν Ψαλμῶν, ὑπό τή λειτουργική μορφή του, συγκαταλέγεται λοιπόν στά πλέον γνωστά καί ἀγαπητά κείμενα τῆς Ἁγίας Γραφῆς. Ὅλα τά ἄλλα βιβλία διαβάζονται στήν Ἐκκλησία ἀποσπασματικά. Τό βιβλίο τῶν Ψαλμῶν ὅμως ἀναγινώσκεται καί ψάλλεται καθημερινῶς στίς ἐκκλησίες μας. Ὡς καλῶς γνωρίζετε, τό ἱερό Ψαλτήριο εἶχε εὐρύτατη λειτουργική χρήση καί κατέστη σχεδόν βιβλίο λαϊκό, ἤδη ἀπό τήν περίοδο τῆς ἀρχαίας Ἐκκλησίας. Ὁ ἱερός Χρυσόστομος μάλιστα ἀναφέρει ὅτι πολλοί χριστιανοί, ἄν καί δέν ἐγνώριζαν οὔτε κατ’ ὄνομα πολλά ἀπό τά λοιπά βιβλία τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, ἐν τούτοις ἀπήγγελον τούς Ψαλμούς ἀπό στήθους. Τό Ψαλτήριο ἔγινε παλαιόθεν μόνιμη καταφυγή προσευχῆς καί μελέτης γιά τόν Ὀρθόδοξο κόσμο. Ὡς ποιητικά κείμενα μέ ὑψηλή διδακτική καί θεολογική ἀξία, οἱ Ψαλμοί διακρίνονται γιά τήν ἰδιαίτερη ἐκφραστική, τήν παραστατικότητα, τή μεγάλη σοφία καί τή διεισδυτικότητά τους. Ἡ λύρα τοῦ Δαβίδ ἄλλοτε αἰνεῖ κι ἄλλοτε δέεται, ἐξομολογεῖται ἤ στοχάζεται ἀπευθυνόμενη στήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ. Εἶναι μία πηγαία καί θαυμαστή γλῶσσα ἐπικοινωνίας μέ τόν Θεό, ἡ ὁποία θεωρήθηκε ὡς ἡ πιό ἀντιπροσωπευτική φωνή τῆς χριστιανικῆς ψυχῆς. Κατακλείων αὐτές τίς σκέψεις, δέν ἔχω παρά νά εὐχαριστήσω τούς Σεβασμιωτάτους ἀδελφούς οἱ ὁποῖοι ἐκπροσωποῦν τήν Ἱερά Σύνοδο, καί νά συγχαρῶ ἐκ προοιμίου τούς ἐκλεκτούς συντελεστές καί ἀγαπητούς συνέδρους, εὐχόμενος τό πολύτιμο αὐτό Συνέδριο νά ἔχει τήν εὐλογία τοῦ Θεοῦ καί νά γνωρίσει εὐρεῖα εὐόδωση. Μετά πατρικῶν εὐχῶν καί ἀγάπης |
 |
|