Μήνυμα του Μακαριωτάτου προς τον ευσεβή λαό της Αθήνας με την ευκαιρία της ενάρξεως του Νέου Κατηχητικού έτους 2008-09Αγαπητά μου παιδιά, Τα τελευταία χρόνια ανάμεσα στα πολλά φαινόμενα που αναδύονται και τα οποία χαρακτηρίζουν τη μεταμοντέρνα εποχή μας, ξεχωρίζουμε ένα που οι κοινωνικοί επιστήμονες και φιλόσοφοι το ονόμασαν «παροντισμό». Με τον όρο αυτό περιγράφουν «την προοδευτική κατάληψη του ορίζοντα από ένα παρόν όλο και πιο παχύσαρκο και υπερτροφικό, διαδικασία που συνδέεται με το ρόλο που διαδραμάτισε η ταχεία επέκταση και οι όλο και μεγαλύτερες απαιτήσεις μιας κοινωνίας της κατανάλωσης, στην οποία οι τεχνολογικές καινοτομίες και η αναζήτηση του τάχιστου κέρδους καταδικάζουν σε γρήγορη αχρηστία πράγματα και ανθρώπους». Ο άνθρωπος και η προοπτική του θυσιάζονται ολοένα και περισσότερο στην οικονομία της ανάπτυξης και στις «απαιτήσεις» για επαρκή κατανάλωση. Στο βωμό της επιδίωξης της ευτυχίας ο άνθρωπος ωθείται καθημερινά προς την απαξίωση της κοινότητας, σβήνοντας ταυτόχρονα,και ίσως αθέλητα, τη χαρά της δημιουργίας, της σχέσης, της βίωσης της ελευθερίας. Αυτή η ζοφερή πραγματικότητα αποτελεί «βαβυλώνια αιχμαλωσία» για κάθε χριστιανό, ο οποίος έχει τα πνευματικά αισθητήρια για να αντιληφθεί τη σημασία της. Τα παιδιά μας όμως τις περισσότερες φορές δεν διαθέτουν αυτή την ωριμότητα. Είναι αναγκαίο, επομένως, να τα διδάξουμε. Να φωτίσουμε με το Φως του Χριστού την ψευδώς απαστράπτουσα οδό της ευτυχίας που προβάλλει η εποχή μας. Η προσπάθεια αυτή κλιμακώνεται στις κατηχητικές συνάξεις των ενοριών μας. Κάθε κατηχητική συντροφιά αποτελεί και ένα εργαστήριο ελευθερίας, γιατί σε αυτές η Εκκλησία μας προσπαθεί να διδάξει τα παιδιά μας να επιλέγουν ελεύθερα το Χριστό. Να ζουν τη Ζωή Του. Με αυτό τον τρόπο στο πρόσωπο κάθε ανθρώπου θα αντικρύζουν το Πρόσωπό Του,θα έχουν τη δυνατότητα να είναι ελεύθερα, να εμπιστεύονται, να αγαπούν πραγματικά. Να μη χάνουν ακόμα και σε αντίξοες συνθήκες την αξία της ανθρώπινης ζωής και να την υπερασπίζονται, όταν άλλοι την απαξιώνουν. Η εποχή μας, αν και εποχή δυσπιστίας, διψά για πίστη. Ζητά την αλήθεια ακόμα και όταν συνειδητά ψεύδεται. Επιθυμεί την κοινότητα των προσώπων, αν και αποθεώνει τον ατομισμό. Στις κατηχητικές συνάξεις τα παιδιά μας, επειδή μαθαίνουν να ζουν μέσα στην αγκαλιά της Εκκλησίας, δεν φοβούνται τις αντιφάσεις αν και τις γνωρίζουν, τις βιώνουν καθημερινά. Όπως γράφει ο ποιητής: «...Όμως η έρημος υπάρχει παντού και πουθενά, όμως μια όαση άξαφνα την καταργεί και την προεκτείνει...» Είναι επομένως επιλογή όλων μας, κληρικών και λαϊκών, να θελήσουμε να διδάξουμε στα παιδιά μας να επιλέγουν, να μετατρέπουν την έρημο που συναντούν στην προσωπική τους πορεία σε όαση. Καλή και ευλογημένη χρονιά Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΣΗΜΕΙΩΣΗ: ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΜΗΝΥΜΑ ΘΑ ΑΝΑΓΝΩΣΘΕΙ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ 28 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ ΚΑΙ ΘΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙ ΟΛΙΓΟΛΕΠΤΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΜΑΤΟΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΕΑ ΝΕΟΤΗΤΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΕΠΙΤΕΛΟΥΜΕΝΟ ΝΕΑΝΙΚΟ ΕΡΓΟ |
 |
|