Μήνυμα πρός τούς Ἐκπαιδευτικούς Λειτουργούς τῆς Ἐκκλησιαστικῆς Ἐκπαιδεύσεως επί τῇ Ἑβδομάδι τῶν Ἱερατικῶν Κλίσεων (12-18 Μαρτίου 2012)Ἀγαπητοί μας ἐκπαιδευτικοί, Μέ ἀφορμή τήν ἑβδομάδα τήν ἀφιερωμένη στίς ἱερατικές κλίσεις, ἐπικοινωνοῦμε καί πάλι μαζί σας, γιά νά σᾶς ἐκφράσουμε τήν ἀγάπη καί τό ἐνδιαφέρον τῆς Ἐκκλησίας, ἀλλά καί τῶν Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτῶν της πρός ἐσᾶς, τούς Καθηγητές τῶν Ἐκκλησιαστικῶν Σχολείων καί Ἀνωτάτων Σχολῶν, τούς πολύτιμους συνεργάτες τῆς Ἐκκλησίας στό δύσκολο ἔργο τῆς διαπαιδαγώγησης καί κατάρτισης τῶν νέων πού ἐμφοροῦνται ἀπό τήν ἀγάπη τῆς διακονίας τῆς Ἐκκλησίας ἐν γένει καί εἰδικότερα ἐκείνων πού διαθέτουν τήν κλίση τῆς διακονίας τοῦ ἱεροῦ Θυσιαστηρίου. Ἡ προσφορά σας καί ἡ συμβολή σας εἶναι ὄντως πολύτιμη γιά τήν Ἐκκλησία, καθότι ὡς γνωστόν ζοῦμε σέ μία ἐποχή, ὅπου κυριαρχεῖ σέ ὅλα τά ἐπίπεδα ἡ ἀβεβαιότητα γιά τό μέλλον, ἡ ἀνασφάλεια, ἀκόμα καί ἡ ἀγωνία γιά τό αὔριο. Ὅλοι ἐμεῖς, στό σύνολό μας, συγκροτοῦμε τό σῶμα τοῦ Χριστοῦ. Ἡ Ἐκκλησία μᾶς δείχνει τί εἴμαστε, καί διά μέσου ποίας πορείας ἀνόδου τί μποροῦμε καί ὀφείλουμε νά γίνουμε. Οἱ ἄνθρωποι τοῦ Θεοῦ οὐδέποτε θεώρησαν τήν βελτίωση τῆς κοινωνίας ἀποκλειστικό καθῆκον τοῦ Ἱερέα. Ἦταν πάντοτε πεπεισμένοι ὅτι εἶναι καί δικό τους καθῆκον. Αὐτό σημαίνει ὅτι ὁ καθένας πρέπει νά γίνει ἱεροκήρυκας, ἀλλά καί νά ἐφαρμόζει στή ζωή του τό θέλημα τοῦ Θεοῦ. Ὁ Θεός ἐπιθυμεῖ ἡ καθαγιαστική δύναμη τῆς Ἐκκλησίας νά διεισδύει πρός ὅλες τίς κατευθύνσεις. Μᾶς ἔχει ἀναθέσει συγκεκριμένα καθηκόντα, ὅπως ἐσεῖς, ὡς Καθηγητές τῶν Ἐκκλησιαστικῶν Σχολῶν, ἔχετε ἀναλάβει τό ἔργο καί τήν εὐθύνη τῆς ἀναγεννήσεως τοῦ κόσμου μέ τήν πνευματική καί ὄχι μόνο κατάρτιση τῶν φοιτητῶν μας. Ἡ σύμπραξη αὐτή προϋποθέτει αὐτοπροσφορά καί θυσίες. Ἡ ὁποιαδήποτε προσπάθεια βελτίωσης τῆς κοινωνίας μας, γιά νά πετύχει, χρειάζεται ἀφ' ἑνός μέν συστράτευση ὅλων τῶν ὑγιῶν πνευματικῶν δυνάμεων καί ἀφ' ἑτέρου μέριμνα γιά τήν θεραπεία τῶν αἰτίων, ὥστε νά μπορέσει νά ὑπάρξει οὐσιαστική πνευματική λύτρωση. Ὁ ρόλος ἑπομένως καί ἡ διακονία τοῦ ἱερέως εἶναι νευραλγικῆς σημασίας, καθότι ἀποτελεῖ τόν ζωντανό Ἀπόστολο καί κήρυκα τοῦ Εὐαγγελίου τῆς ἐλπίδας, τῆς πίστεως καί τῆς ἀγάπης. Ὁ ἱερέας ἀποτελεῖ σημεῖο ἀναφορᾶς γιά τήν κάθε κοινωνία, ὅπως ἄλλωστε πρῶτος ὑπάρχει ὁ Χριστός. Γιά τόν Χριστιανό, ὁ ἱερέας μέ τή προσωπική ἐμπειρία τῆς διαρκοῦς κοινωνίας μέ τόν Θεό γίνεται ἡ κατευθυντήρια ἀρχή τῆς ζωῆς τῶν χριστιανῶν. Ὁ κάθε πιστός διά μέσου τοῦ ἱερέως πρέπει νά ἀνανεώνει τή Διαθήκη του μέ τόν Θεό σάν μία συνθήκη, μία ζωντανή καί μέ νόημα συμφωνία μεταξύ δύο συμβαλλομένων. Διαφορετικά παύει νά ὑπάρχει καί νά ἰσχύει. Ἀπό τήν ἄλλη πλευρά, ἡ μεμονωμένη καί αὐθαίρετη ἀτομική ἐμπειρία εἶναι τόσο ἀτελής, ὅσο καί ἐπικίνδυνη. Πρέπει νά ἐλέγχεται μέ τήν αὐθεντική διδασκαλία τοῦ Θείου Λόγου. Ὁ ρόλος ὁ δικός σας εἶναι νά ἑστιάζει τούς μαθητές στόν Χριστό, ὅπως ὁ προβολέας κινηματογραφικοῦ φίλμ. Κατευθύνει τό φῶς σέ μία περιοχή καί προβάλλει μέ καθαρότητα τήν εἰκόνα, τήν ὁποία μπορεῖ νά παρακολουθήσει καί νά μελετήσει ἀπρόσκοπτα τό κοινό. Γνωρίζουμε, ὅμως, ὅτι ἡ ἀναζήτηση τῆς ἀλήθειας καί τῆς πνευματικῆς καθοδηγήσεως δέν σᾶς εἶναι καθόλου εὔκολο ἐγχείρημα. Ὁ ρόλος ὁ δικός σας ὡς καθηγητές τῆς Ἐκκλησιαστικῆς Ἐκπαιδεύσεως σ’αὐτές τίς δύσκολες μέρες τῆς Πατρίδος μας εἶναι πρωτίστως νά διδάξετε στούς νέους πού ἐπιθυμοῦν νά γίνουν κληρικοί νά βροῦν τήν Ἀλήθεια, τήν πραγματική Ἀλήθεια πού εἶναι ὁ Χριστός μας, καί αὐτή τήν Ἀλήθεια, νά τήν καθιερώσετε ὡς βασική ἀρχή καί ἐρέθισμα στήν ζωή τῶν ὑποψηφίων κληρικῶν, καί τοῦτο διότι αὐτή εἶναι ἡ πρωταρχική ἔννοια τῆς ἱερωσύνης. Ἀξιοποιώντας τήν ἐυφυΐα μας, μποροῦμε νά ἑνωθοῦμε μέ τόν Θεό, ὅπως μέ ἕνα ἄγνωστο ὄν. Τόν Θεό πρέπει πάντα νά τόν ἀναζητοῦμε. Πρέπει πάντα νά τόν ἀνακαλύπτουμε. Ἐπ’ αὐτοῦ ὁ ἱερός Αὐγουστῖνος μᾶς ἄφησε τίς ἑξῆς σκέψεις: Πρέπει κανείς νά Τόν ἀναζητᾶ διαρκῶς, γιατί εἶναι ἀναγκαῖο νά τόν ἀγαπᾶ διαρκῶς... Καί συμβαίνει, ὅσο αὐξάνει ἡ ἀγάπη, τόσο νά αὐξάνει καί ἡ ἀναζήτηση γι’ Αὐτόν καί ἡ διάθεση γιά μάθηση. Ἡ ἀπόκτηση λοιπόν τῆς θρησκευτικῆς παιδείας εἶναι ἐπίπονη καί δύσκολη. Ἀπαιτεῖ ὄχι μόνο καλή θέληση καί σταθερή ἐπιθυμία, ἀλλά καί μαθητεία σέ ἀνθρώπους προικισμένους. Ἡ μετάδοση τῆς ἀποκαλυμμένης ἀλήθειας μέ νέους τρόπους καί σέ ἱκανοποιητικό βαθμό, στήν σημερινή ἐποχή τῆς παγκοσμιο-ποιήσεως καί τῆς ἀποστασίας τοῦ ἀνθρώπου ἀπό τόν Θεό, εἶναι πραγματική ἐπιστήμη. Μεγαλοψυχία, πίστη στήν ὑπερβατικότητα τοῦ Θείου Λόγου καί γνώση τῆς ἀνθρώπινης νοοτροπίας εἶναι οἱ ἀναγκαῖες ἀρετές πού πρέπει νά σᾶς κοσμοῦν, ἔτσι ὥστε νά διατηρεῖται ἀμείωτη ἡ προσπάθειά σας νά διδάξετε στούς ὑποψήφιους νέους Κληρικούς τήν προσπάθειά τους γιά διεξοδική διευρεύνηση τῆς ἀλήθειας, ἀλλά καί τό αὐριανό τους χρέος, τό ὁποῖο θά ἔχουν νά μεταδώσουν στόν ἀπελπισμένο, ἐξουθενωμένο ἀπό τήν φτώχεια καί ταπεινωμένο πνευματικά καί ἐθνικά, πιστό Λαό τοῦ Θεοῦ. Μέ αὐτές τίς σκέψεις σᾶς χαιρετίζουμε καί αὐτήν τήν χρονιά ἐπ’ εὐκαιρίᾳ τῆς ἀφιερώσεως αὐτῆς τῆς Ἑβδομάδος ὑπό τῆς Ἱερᾶς Συνόδου στίς Ἱερατικές Κλήσεις. Σᾶς διαβεβαιώνουμε γιά μία ἀκόμη φορά ὅτι ἡ σκέψη μας διαρκῶς βρίσκεται κοντά σας καί ὅτι ἡ Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος θά συνεχίσει νά μεριμνᾶ καί νά συντρέχει σέ ὁποιοδήποτε κάλεσμά σας πρός ἐπίλυση τῶν ποικίλων δυσκολιῶν, εἴτε προβλημάτων πού ἀνακύπτουν στό ἐκπαιδευτικό σας ἔργο καί τήν ἐν γένει διακονία σας. Εὐχαριστοῦμε, τέλος, καί εὐγνωμονοῦμε τόν πανάγαθο Θεό, πού ἀκόμα καί σέ δύσκολους καιρούς φροντίζει νά ἐμπνέει στίς καρδιές ἀνθρώπων, ὅπως οἱ δικές σας, τήν ἀγάπη Του, τό πνεῦμα τῆς διακονίας τῆς Ἐκκλησίας Του καί τήν αὐταπάρνηση πού ἀπαιτεῖ τό ἔργο σας ὡς ἐκπαιδευτικῶν καί δή καί τῆς Ἐκκλησιαστικῆς Ἐκπαιδεύσεως. Μέ πατρικές εὐχές καί ἐν Χριστῷ ἀγάπη † Ὁ Ἀθηνῶν Ἱερώνυμος |
 |
|