Προηγούμενη σελίδα

- Μακαριώτατε Αρχιεπίσκοπε Νέας Ιουστινιανής και Πάσης Κύπρου κ. Χρυσόστομε,
- Άγιοι Αδελφοί Αρχιερείς,
- Ελλογιμώτατοι Εκπαιδευτικοί,
- Κυρίες και Κύριοι,
- Αγαπητά μου παιδιά,

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ !
Με αισθήματα υπερηφάνειας και εθνικού θαυμασμού βρίσκομαι σήμερα ανάμεσά σας ως Προκαθήμενος της Αποστολικής Εκκλησίας της Ελλάδος αλλά και ως ταπεινός εραστής και διάκονος της γνώσης και της εν γένει ελληνικής παιδείας. Ψηλαφώ σήμερα τους χώρους ενός ιστορικού ελληνικού εκπαιδευτικού ιδρύματος που δεν έχει προσφέρει μόνον στην διακονία των τεχνών και των γραμμάτων, αλλά και στην διαμόρφωση της εθνικής συνειδήσεως και της προστασίας των πανανθρώπινων αξιών της ελευθερίας και της δημοκρατίας στους έλληνες της μαρτυρικής και αγίας ταύτης νήσου.
Σᾶς απηύθυνα τον Αναστάσιμο χαιρετισμό, τον ένδοξο παιάνα της νίκης του Κυρίου μας επί του Θανάτου αλλά και το ουσιαστικό μήνυμα της ελπίδος που απορρέει δαψιλώς από τον Αναστημένο Ιησού. Ένα μήνυμα διαχρονικό τόσο για την εκκλησιαστική πραγματικότητα, όσο και για την κοινωνικότητα του ανθρώπου και των μορφών που ο ίδιος ιστορικά επιλέγει για να την εκφράσει. Η κοινωνία μας και ιδιαίτερα η ελληνική πολιτεία ανά τους αιώνες έχει ως κύριο στόχο την ευδαιμονία του ανθρώπου και την απάντηση στο αιώνιο ερώτημα που εκείνος θέτει για την αναζήτηση της αληθείας. Σύμφωνα με τον Πλάτωνα, η έννοια της Δημοκρατίας σχετίζεται άμεσα με την έννοια των αρετών της ελευθερίας και της αλήθειας, όπου μέσα από την ολοκλήρωσή τους υπόσχονται την ιδανική μορφή για την αρμονική συμβίωση των πολιτών μέσα σε οποιοδήποτε πολιτικοκοινωνικό σχήμα. Η αρχαία Ελλάδα και η πλούσια σε όρους και νοήματα ελληνική σκέψη πλησίασε όσο περισσότερο μπορούσε κανείς στην εύρεση αυτών των ιδανικών καταστάσεων για την έννοια της πόλεως και των εκάστοτε πολιτών, όμως δεν κατόρθωσε να αναδείξει μία κοινωνία που θα σέβεται τα ανθρώπινα θεμελιώδη δικαιώματα και δεν θα χωρίζει τους ανθρώπους σε δούλους και ελεύθερους. Η θυσία του Θεανθρώπου και η πρόσληψη ολοκλήρου του ανθρωπίνου γένους από Εκείνον, προσέδωσαν νέα σημασία στις αναζητήσεις του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη και νοηματοδότησαν την ουσιαστική αρχή της κοινωνίας για την μετατροπή της από ατομοκεντρικό σύστημα σε πλήρη κοινωνία αγάπης των προσώπων μεταξύ τους, με γνώμονα την δυνατότητα της κατά χάριν θεώσεως και της βιωματικής προσεγγίσεως του ανθρώπου με τον Θεό.
Πέραν όμως, από τις βασικές αυτές αρχές του ελληνικού πνεύματος και της θεολογίας της Εκκλησίας μας, στην κοινωνία επέρχεται η αρμονική συμβίωση η αν θέλετε η αλληλοπεριχώρηση και ο σεβασμός προς τον άλλο με την εφαρμογή δυό ουσιαστικής σημασίας για την φύση του ανθρώπου αρετών, της ελευθερίας δηλαδή και της αγάπης προς κάθε συνάνθρωπό μας. Ο χριστιανισμός και ο ελληνισμός αποτελούν το τρανότερο παράδειγμα θείας και ανθρώπινης συνεργασίας για την ολοκλήρωση του ανθρώπου, και μέσα από την άρρηκτη σύζευξη των δυό αυτών στοιχείων διατρανώνεται συνεχώς η απόλυτη αγάπη του Θεού Πατέρα προς το δημιούργημά Του.
Μιλήσαμε για ελευθερία και για αγάπη, για δυό βασικά συστατικά μέρη της συνταγής για την επικράτηση της ειρήνης στον κόσμο μας. Η Εκκλησία αγαπητά μου παιδιά δίνει την εγγύηση για την επικράτηση αυτού του υψίστου αγαθού και ζητά από εμάς μόνον την βαθιά πίστη μας και την αναζήτηση του Θεού στο πρόσωπο του άλλου, του ξένου, του διαφορετικού από εμάς, του εχθρού, του δυνάστη. Δεν συμβιβάζεται όμως με την δουλεία. Ο Χριστός αποτίναξε την δουλεία της αμαρτίας και η αμαρτία δεν είναι τίποτα άλλο από την συμφεροντολογική προσκόλλησή μας στον κόσμο του εγώ και όχι του εμείς. Η Εκκλησία δεν συμφώνησε με την διάκριση των πολιτών από τους δούλους στην αρχαία Αθήνα και δεν πρόκειται να συμφωνήσει με όποιον επιθυμεί ταξικές τοποθετήσεις σε κάθε εποχή. Η Εκκλησία πολεμά για την ειρήνη προτάσσοντας την αγάπη και την δύναμη της γνώσης προς κάθε έναν που θα επιχειρήσει να χωρίσει τους ανθρώπους με βάση τα πολιτικά, οικονομικά και εθνικά κριτήριά του. Αυτή είναι η δύναμη της Εκκλησίας και η επιρροή που ασκεί τόσους αιώνες επάνω στον συνεχώς μεταβαλλόμενο άνθρωπο.
Αυτές τις αρετές καλλιεργούσε και καλλιεργεί το σχολείο αυτό διότι ιδρύθηκε για αυτό τον σκοπό. Όταν ο Εθνομάρτυς και Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Κυπριανός συνέλαβε την ιδέα ιδρύσεως της Ελληνικής Σχολής στις αρχές του 19ου αιώνος είχε σίγουρα οραματισθεί μία κοινωνία δημοκρατική, γεμάτη αγάπη και γεμάτη από το μεγαλειώδες πνεύμα του οικουμενικού ελληνισμού, όπου και αν αυτός αναπτύσσεται και όπου και αν αυτός μεγαλουργεί. Είχε οραματισθεί νέες και νέους χριστιανούς με πνεύμα καταλλαγής και δικαιοσύνης αλλά και με πνεύμα αγωνιστικότητας, γεγονός άλλωστε πασιφανές από την ουσιαστική συμβολή των μαθητών του σχολείου στους αλλεπάλληλους αγώνες για την αυτοδιάθεση της Κύπρου. Αυτά τα μηνύματα και τις αξίες μεταλαμπαδεύει σήμερα η Παγκύπριος Σχολή σε κάθε ελληνοκύπριο αδελφό μας που θα έχει το ευρύ πνεύμα της ελληνοχριστιανικής παραδόσεως για να τα κατανοήσει.
Ολόψυχα, επιτρέψτε μου να εκφράσω τις θερμές ευχές και ευχαριστίες μου προς όλο το εκπαιδευτικό προσωπικό του Σχολείου για την τόσο θερμή υποδοχή που επιφυλάξατε, τόσο στην ελαχιστότητά μου, όσο και στα μέλη της Συνοδείας μου και να ευχηθώ από την καρδιά μου ο Θεός να στηρίζη και να ενδυναμώνη τις ψυχές σας στο δύσκολο και υπεύθυνο έργο που επιτελείτε για την παιδεία και τον ελληνισμό. Σε εσάς αγαπητά μου παιδιά σας λέω μόνον τούτο. Μην ξεχνάτε ποτέ από που έρχεστε και που οδηγήστε μέσα στην μακραίωνη ιστορία του έθνους μας. Πολλοί αντιδρούν στην προβολή όλων των παραπάνω αξιών και αρχών που σας ανέφερα. Εσείς όμως μπορείτε και έχετε την δύναμη να αλλάξετε την κοινωνία μας και να μεταμορφώσετε όλες τις αρνητικές πτυχές του εγωιστικού ανθρώπου σε αγάπη και ελευθερία, αντλώντας ελπίδα από το αδιαμφισβήτητο γεγονός της Αναστάσεως του Κυρίου μας. Η Εκκλησία θα είναι πάντοτε κοντά σας και θα προσεύχεται για την πρόοδό σας.

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!!!

Προηγούμενη σελίδα