Προηγούμενη σελίδα

Ἀριθμ. Πρωτ./Χ/ΕΞ /2006 Ἐν Ἀθήναις τῇ 19ῃ Ἰανουαρίου 2006


Πρός
Τήν Ἐρίτιμον
καν Μερόπην Βιολάκη-Παρασκευᾶ
Πρόεδρον Ἑλληνικῆς Γεροντολογικῆς
καί Γηριατρικῆς Ἑταιρείας
Κάνιγγος 23
106 77 ΑΘΗΝΑΣ


ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ
ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΩΤΑΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΘΗΝΩΝ
ΚΑΙ ΠΑΣΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ κ. κ. ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ
ΓΙΑ ΤΟ 9ο ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΓΕΡΟΝΤΟΛΟΓΙΑΣ-ΓΗΡΙΑΤΡΙΚΗΣ
(Ἀθήνα 26-28 Ἰανουαρίου 2006)


Μέ ἰδιαίτερη χαρά ἀπευθύνομαι πρός ὅλους σας πού ἔχετε τήν τιμή νά λαμβάνετε μέρος σ' αὐτό τό ἀξιόλογο Συνέδριο τῆς Γεροντολογίας-Γηριατρικῆς, τό ὁποῖο διοργανώνεται ἀπό τήν Ἑλληνική Γεροντολογική Ἑταιρεία τῇ ἀόκνῳ μερίμνῃ τῆς ἐριτίμου Προέδρου κυρίας Μερόπης Βιολάκη-Παρασκευᾶ.
Εἶδα στό πρόγραμμά σας διάλεξιν μέ θέμα "Φάρμακο κατά τοῦ γήρατος. Μύθοι καί πραγματικότητα" καί ὅλοι ἀνυπομονοῦν νά τήν ἀκούσουν καί νά διαπιστώσουν τόν μύθο ἤ τήν πραγματικότητα. Ἀλλά εἶδα νά πλαισιώνεται καί τό Συνέδριό σας καί ἀπό τήν Παιδική Χορωδία τῶν Ἐκπαιδευτηρίων "Πλάτων". Δέν ὑπάρχει πιό ὡραῖο "τά παιδιά καί τά γηρατειά"! Τά παιδιά κοντά στόν παπποῦ καί τήν γιαγιά.
Σᾶς συγχαίρω, λοιπόν, καί σᾶς εὔχομαι καλή ἐπιτυχία.
Ἀλλά μέ τήν εὐκαιρία αὐτῆς τῆς ἐπικοινωνίας μας θά ἤθελα νά σᾶς ὑπογραμμίσω καί μερικές ἀκόμη σκέψεις μου.
Ἔχει ὑπολογιστεῖ ὅτι στό ἔτος 2031 τό 25% τοῦ πληθυσμοῦ τῶν προηγμένων χωρῶν θά ἀποτελεῖται ἀπό ἀνθρώπους ἡλικιωμένους καί συγκεκριμένα σέ ἡλικία πάνω ἀπό τά 65 τους. Καί στήν πατρίδα μας εἰδικότερα παρουσιάζεται μία αὔξηση τῆς τρίτης (ἄνθρωποι πού ξεπέρασαν τά 65) καί τῆς τέταρτης (ἄνθρωποι πού ξεπέρασαν τά 85) ἡλικίας καί τό θέμα αὐτό εἶναι σπουδαῖο γιά τήν ὅλη κοινωνία μας. Ὁ γέροντας καί ἡ γερόντισσα ὀφείλουμε νά παραδεχθοῦμε ὅτι χρειάζονται μιά εἰδική μέριμνα ἀπ' ὅλους μας. Καί ἡ μέριμνα ξεκινᾶ ἀπό τήν παραδοχή ὅτι κάποτε ἐμεῖς, οἱ λεγόμενοι νεώτεροι σήμερα, αὔριο, μεθαύριο θἄμαστε στήν γεροντική ἡλικία. Ὀφείλουμε νά τό συνειδητοποιήσουμε, ὅσο καί ἄν δέν θέλουμε οὔτε νά τό ἀκοῦμε, ὅτι μία "ὡραία πρωΐα" θά εἴμαστε ἡλικιωμένοι. Αὐτό λέει ἡ νομοτέλεια καί ἡ βιολογική ἐξέλιξη τῆς ζωῆς. Αὐτό ἐπιτάσσει ἡ βούληση τοῦ Δημιουργοῦ Θεοῦ. Σκεπτόμενοι, λοιπόν, τοῦτο, ἡ εὐθύνη μας σήμερα γιά τούς ἡλικιωμένους συνανθρώπους μας πρέπει νά εἶναι σέ ὑψηλότατο βαθμό. Δέν ἐπιτρέπεται τόν πολλά κοπιάσαντα στή ζωή του τώρα στά γηρατειά νά τόν ἀγνοήσεις. Ὁ σεβασμός καί ἡ φροντίδα γι' αὐτόν ἀποτελεῖ ἱερό καθῆκον.
Ὁ ἡλικιωμένος, βέβαια, ἄνθρωπος δέν εἶναι ἕνας μεγάλος θά λέγαμε ἐνήλικος, ἀλλ' εἶναι μία ἰδιότυπη ψυχοσωματική προσωπικότητα πού χρήζει πολλῆς ζεστῆς ἀνθρωπιᾶς μά καί ἐπιστημονικῆς στήριξης, γηροκομειακῆς συμπεριφορᾶς καί ἰατρικῶς, φαρμακευτικῶς, ψυχολογικῶς,.
Ἡ Ἐκκλησία πού πάντα εὔχεται στόν Κύριο "τό γῆρας περικράτησον" καί τό "χριστιανά τά τέλη τῆς ζωῆς ἡμῶν, ἀνώδυνα, ἀνεπαίσχυντα, εἰρηνικά" ἔχει μέσα σ' ὅλα της τά προγράμματα καί τό θέμα αὐτό. Σέβεται, ἀγαπᾶ καί μεριμνᾶ γιά τά γηρατειά, γιά τόν παπποῦ καί τήν γιαγιά. Δέν μένει ἁπλῶς στό νά παρέχει στέγη, καί εἶναι τῷ ὄντι δεκάδες οἱ "Στέγες Γερόντων" στήν καθ' Ἡμᾶς Ἱεράν Ἀρχιεπισκοπήν. Δέν ἐπαφίεται μόνο στό νά δίνει τροφή καί ἰατρική περίθαλψη, ἀλλά προχωρεῖ ἔτι περισσότερο στό νά χαρίζει στούς ἀγαπημένους ὑπερήλικες τή ζεστασιά τῆς γαλήνης τῆς ψυχῆς εἴτε μέ τίς εὐκαιρίες ψυχαγωγίας, εἴτε μέ ἄλλους τρόπους, ὅπως τῶν ἐπισκέψεων, τῶν κατασκηνώσεων, τῶν ἑορτῶν. Ἡ Ἐκκλησία ἐπιπροσθέτως ἔχει τή μεγίστη δυνατότητα νά εἶναι κοντά στόν γέροντα καί στήν γερόντισσα μέ τούς ποιμένες της, μέ τούς ἱερεῖς τοῦ Ὑψίστου. Ναί, εἶναι ὁ ἱερεύς πού συζητεῖ, πού ἐξομολογεῖ, πού κοινωνεῖ, πού προσεύχεται, πού τελεῖ τίς ἱερές ἀκολουθίες, πού δίνει κουράγιο, παραμυθία καί χαμόγελο ζωῆς. Διότι ἡ παρουσία τοῦ ποιμένα-ἱερέα κοντά στά γηρατειά εἶναι ὄχι ἁπλῶς μικροχαρά στόν ἡλικιωμένο ἀλλά ὅπως ἔχει ὁμολογηθεῖ ἀποτελεῖ βαθύτατη ψυχική του ἀγαλλίαση πέρα ἀπό κάθε ἄλλη ἀνάγκη του. Καί αὐτό τό σημεῖο ἄς ἀξιολογηθεῖ πρεπόντως.
Ἄς σταθοῦμε, λοιπόν, ὅλοι δίπλα στά γηρατειά μέ πολλή ἀγάπη καί στοργή, μέ ξεχωριστό ἐνδιαφέρον, μέ αἴσθηση τῶν λόγων τῆς Σοφίας Σειράχ "Τέκνον ἀντιλαβοῦ ἐν γήρᾳ πατρός σου καί μή λυπήσης αὐτόν ἐν τῇ ζωῇ αὐτοῦ. Κἄν ἀπολείπῃ σύνεσιν συγγνώμην ἔχε καί μή ἀτιμάσῃς αὐτόν ἐν πάσῃ ἰσχύϊ σου" (Σοφ. Σειράχ 3, 13-13).
Καί μέ τίς σκέψεις αὐτές σᾶς εὐλογῶ καί σᾶς εὔχομαι ὁ Πανάγαθος Θεός νά χαρίζει ὑγεία σ' ὅλους καί κάθε καλό
Μετ' εὐχῶν διαπύρων

Προηγούμενη σελίδα