Προηγούμενη σελίδα

Ἀριθμ. Πρωτ./Χ/ΕΞ /2005

Ἐν Ἀθήναις τῇ 30ῇ Αὐγούστου 2005


Πρός
Τήν Ἐρίτιμον
καν Δήμητραν Γάλλου
FEDERATION STEREA HELLAS
OF AUSTRALIA & NEW ZEALAND
P.O. Box 259 BELMORE
N.S.W. 2192
AUSTRALIA


ΧΑΙΡΕΤΙΣΤΗΡΙΟ ΜΗΝΥΜΑ
ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΩΤΑΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΘΗΝΩΝ ΚΑΙ ΠΑΣΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ κ. κ. ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ



Ἀγαπητοί μου ὁμογενεῖς, ἀδέλφια καί τέκνα τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας καί τῆς γλυκυτάτης πατρίδος μας τῆς Ἑλλάδος.
Σᾶς γράφω αὐτές τίς γραμμές μέ αἰσθήματα χαρᾶς, ἀγάπης καί συγκίνησης. Καί τοῦτο γιατί ξέρω ὅτι ἐκεῖ στή μακρινή μεγάλη χώρα τῆς Αὐστραλίας δίδετε καθημερινῶς ἕνα ἀγώνα γιά τίς οἰκογένειές σας, γιά τά παιδιά σας, γιά τήν διατήρηση τῶν ἑλληνορθοδόξων ἀξιῶν καί ἰδανικῶν.

Τό γεγονός ὅτι μέ τήν Ὁμοσπονδία σας ἐπιθυμεῖτε νά κρατήσετε τίς ρίζες τοῦ τόπου καταγωγῆς σας μέ κάνει νά ἀνοίξω τήν πατρική μου καρδιά καί ὅλους σας νά σᾶς θέσω στά φυλλοκάρδια μου. Σᾶς ἐπαινῶ δέ γιά τίς ὡραῖες ἀποφάσεις σας, ἐσᾶς ὅλους τούς Στερεοελλαδῖτες ἐκεῖ στή ξένη γῆ πού θέλετε αὐτή τήν σφυρηλάτηση τῆς ἑνότητάς σας μέ τίς πολιτιστικές ἐκδηλώσεις, χωρίς νά ἀγνοεῖτε τόν θεϊκό παράγοντα στή ζωή σας.

Αὐτό θέλω νά σᾶς τό τονίσω, διότι εἶναι πολύ σημαντικό. Χωρίς τό Θεό δέν μποροῦμε νά προχωρήσουμε. Χωρίς τό Θεό ὅλα ἐπιτρέπονται, ὅπως ἔλεγε ὁ Ντοστογιέφσκυ, ἀλλά αὐτό ὁδηγεῖ στήν καταστροφή. Χωρίς Θεό ὁ ἄνθρωπος γίνεται λύκος γιά τόν συνάνθρωπό του. Χωρίς τό Θεό νεκρώνεται καί χρεωκοπεῖ πνευματικά ὁ ἄνθρωπος.

Ὁ Θεός ὁ Παντοκράτωρ μᾶς προστεύει. Ὁ Θεός ὁ Πάνσοφος μᾶς φωτίζει. Ὁ Θεός ὁ Πανάγαθος μᾶς χαρίζει τήν ὑγεία καί ὅλα τά ἀγαθά. Ὁ Θεός ὁ Νομοθέτης μᾶς δίνει τούς θείους νόμους Του. Ὁ Θεός ὁ Ἅγιος μᾶς ἁγιάζει καί μᾶς χαριτώνει. Εἰλικρινά δέν ζοῦμε μ' ἄδειο οὐρανό. Πιστεύοντας ἀκλόνητα στόν ἀληθινό Θεό δέν ἔχουμε καμμία ὑπαρξιακή ἀγωνία, ἀλλά ὑπαρξιακή βεβαιότητα. Στερεωνόμεθα, παιδαγωγούμεθα, ξέρουμε ν' ἀγωνιζόμεθα, βρίσκουμε τό νόημα καί τόν προορισμό τῆς ζωῆς μας. Γι' αὐτό τά μάτια μας δεκατέσσερα νά μή χάσουμε τήν πίστη μας. Νά υἱοθετεῖτε καθημερινά ἐκεῖ στήν μεγάλη Ἤπειρο αὐτό πού τόσο ὡραία τό ἀκοῦμε σέ κάθε Θ. Λειτουργία. "Ἄνω σχῶμεν τάς καρδίας". Δηλαδή πρός τό Θεό ἄς στρέφουμε νοῦ καί καρδιά καί ψυχή. "Ἄνω σχῶμεν τάς καρδίας", σάν τίς πανύψηλες κορφές τῶν δένδρων πού ὑψώνονται σ' ἕνα ἀτέλειωτο δοξαστικό στά οὐράνια.

Καί ὅλοι μας ἔχουμε μάθει ὅτι σ' αὐτό τό ἀνέβασμα πρός τό Θεό, σκάλα καί γέφυρα αἰῶνες τώρα στάθηκε ὁ Ἑλληνισμός.
Ναί, ἰδιαίτερα ὁ Ἑλληνισμός πέρα καί πάνω ἀπ' ὅλα ἐνσάρκωσε ἕνα ἦθος ζωῆς λυτρωτικό καί σωτήριο. Γι' αὐτό καί ἀξίζει νά μελετᾶμε τίς ρίζες μας, τήν ἱστορία μας, τούς ἥρωες καί τούς ἁγίους μας. Πολλά ἔχουμε νά ὠφεληθοῦμε. Ὡστόσο ὀφείλουμε νά ὁμολογήσουμε ὅτι διαπιστώνουμε ἐνίοτε ἐλλείψεις, ἀλλοτριώσεις καί καταστρατηγήσεις στήν νεοελληνική κοινωνία μας. Καί φυσικά αὐτά τά παθολογικά συμπτώματα μᾶς πικραίνουν. Ὅμως ἀπό τό κέντρο ἐδῶ τήν πρωτεύουσα τῆς Ἑλλάδος, τήν Ἀθήνα, σᾶς διαβεβαιώνω ὅτι στό βάθος τοῦ εἶναι του ὁ Ἕλληνας ὅπου καί ἄν σταθεῖ καί βρεθεῖ παραμένει Ἕλληνας καί Ὀρθόδοξος. Γιατί Ἑλλάδα, Ἑλληνισμός, Ὀρθοδοξία, Ἐκκλησία δέν εἶναι συνηθισμένοι τοῦ εἴδους ὅροι πού τούς βρίσκουμε ἔτσι ἁπλά στίς ἐγκυκλοπαίδειες καί στά λεξικά, ἀλλ' εἶναι δυνατότητες ζωῆς, τρόποι ὕπαρξης αἰῶνες τώρα. Ἡ ἐθνική συνείδηση ὄντως λειτουργεῖ γιατί ἐξακολουθοῦν νά λειτουργοῦν οἱ ναοί μας. Γιατί ὁ ἕλληνας παπᾶς κρατᾶ τήν πίστη καί τήν μεταδίδει. Γιατί ἡ Ἑλληνίδα μάνα ξέρει νά νανουρίζει τό σπλάγχνο της μέ τά ἤθη καί τά ἔθιμα τοῦ τόπου. Γιατί ὁ δάσκαλος ἔχει φιλότιμο. Γιατί ὁ νεοέλληνας θέλει νά ζήσει καί νά μή χαθεῖ στήν παγκοσμιοποιημένη κοινωνία. Σᾶς λέγω ὅτι οἱ συνειδήσεις δέν εἶναι νεκρωμένες. Λειτουργοῦν ὡς προσωπική ἐμπειρία καί καθολικήπαρά τίς ὅποιες δυσκολίες καί ἀντιξοότητες καί κουτοπονηριές. Καί ἀξίζει ὅλοι μας νά βοηθᾶμε σ' αὐτή τήν ἀφύπνιση καί ἐσεῖς ἀπό τήν Αὐστραλία καί ἐμεῖς ἀπό ἐδῶ. Ἀξίζει νά ἀνοίγουμε τόν δρόμο στήν αὐτοπροαίρετη καί ἐλεύθερη προτίμηση τοῦ "κρείττονος" καί τοῦ "βελτίονος" ἀντί τοῦ γοητευτικοῦ "χείρονος" καί ἑλκυστικοῦ "ἥσσονος".

Γιά μᾶς τούς Ὀρθόδοξους Ἕλληννες μπροστά στούς παραχαράκτες τῆς ἱστορίας μας, στούς ὑπονομευτές τῆς ὑποστάσεώς μας, δέν ὑπάρχει ἄλλη ἐπιλογή ἐκτός αὐτῆς τήν ὁποία ἐπιβάλλουν καί προτρέπουν τά μακραίωνα συνειδητά καί ὑποσυνείδητα ἐθνικοθρησκευτικά βιώματα τοῦ Γένους μας. Μή ξεχνᾶτε ποτέ ὅτι τόν κάθε ἀπόδημο, ὅπου καί ἄν εἶναι, ὅσο μακρυά καί ἄν ἔχει φτιάξει τό σπιτικό του, τόν συνοδεύει ἡ ἰδιαιτερότητα τῆς ἑλληνορθόδοξης ταυτότητάς του. Καί αὐτό ἄς εἶναι τό καμάρι του.

Μέ τίς σκέψεις αὐτές σφίγγω τό χέρι ὅλων σας καί στέλνω ὁλόψυχα ἀπό τήν μάνα πατρίδα τίς πιό ἐγκάρδιες πατρικές εὐχές καί εὐλογίες μου. Ὁ Θεός μαζί σας.
Μετ' εὐχῶν διαπύρων

Προηγούμενη σελίδα