Η Επικαιρότητα από Κινητό από κινητό |
ΑΡΧΕΙΟ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
ΣΥΝΕΔΡΙΑ


Ο Αρχιεπίσκοπος σε μία εκ βαθέων συζήτηση με μαθητές

20.11.2014     Ώρα ανάρτησης: 1:59:00Εκτύπωση

Ρεπορτάζ για το Ραδιόφωνο της Εκκλησίας: Μάκης Αδαμόπουλος
Φωτογραφίες: Χρήστος Μπόνης

Προβληματισμούς και ζητήματά που τους απασχολούν έθεσαν σήμερα το πρωί μαθητές της τρίτης Γυμνασίου ιδιωτικού εκπαιδευτηρίου στη Βάρη στον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμο. Ο Αρχιεπίσκοπος επισκέφθηκε τα Εκπαιδευτήρια «Γείτονα» και μίλησε με εκπαιδευτικούς και μαθητές.

Ρωτήθηκε για την επιλογή του να γίνει κληρικός, για το παλιό και το νέο ημερολόγιο, αλλά και για την ύπαρξη ζωής μετά τον θάνατο. Μίλησε για το χρέος των γονιών να καθοδηγούν σωστά τους νέους, αλλά και για τα σφάλματα που πολλές φορές κάνουν οι μεγάλοι.

Ο Γενικός Διευθυντής των Εκπαιδευτηρίων κ. Ελευθέριος Γείτονας υποδέχτηκε και καλωσόρισε τον Αρχιεπίσκοπο και τον οδήγησε στο αμφιθέατρο του σχολείου, όπου περίπου 130 μαθητές της τρίτης γυμνασίου περίμεναν να συζητήσουν μαζί του και να ακούσουν τις συμβουλές και τις σκέψεις του.

Ο Αρχιεπίσκοπος ανέφερε πως είναι πολύ σημαντικό για τον ίδιο να βρίσκεται ανάμεσα σε μαθητές, γιατί, όπως είπε, «οι μεγαλύτεροι βλέποντας τα συναισθήματα των παιδιών στα μάτια τους, αισθανόμαστε ότι γινόμαστε πάλι νέοι, με περισσότερη δύναμη και κάνουμε αισιόδοξες σκέψεις για το αύριο». Μίλησε, επίσης, για την εποχή που ήταν καθηγητής στη Λεόντειο Σχολή, αλλά και για τις σχέσεις που διατηρεί ακόμη με τους μαθητές του.

Μιλώντας για το χρέος που έχουν οι μεγάλοι να καθοδηγούν τους νέους, ο Αρχιεπίσκοπος έφερε το εξής παράδειγμα: «Γεννήθηκα σε μία επαρχία στην Βοιωτία που έχει δύο μεγάλα βουνά, τον Ελικώνα και τον Παρνασσό. Έχω στο μυαλό μου την εικόνα να βγαίνουν από τα σπλάχνα τους με ορμή τα ύδατα στους κάμπους. Σκέφτομαι, πως αν αυτήν την ορμή την αφήσουμε ανεξέλεγκτη θα προκληθούν ζημιές, αν όμως κάνουμε κανάλια και το νερό έχει κανονική ροή τότε και η ομορφιά θα διατηρηθεί και το αποτέλεσμα θα είναι σπουδαίο». Εσείς», είπε ο Αρχιεπίσκοπος απευθυνόμενος στους μαθητές, «είστε μία ορμή στη ζωή της κοινωνίας μας. Έχετε σκέψεις, όνειρα, ενθουσιασμό, εκρήξεις. Οι γονείς σας, σας βλέπουν πότε μελαγχολικούς και πότε χαρούμενους, είναι άλλωστε χαρακτηριστικό της ηλικίας σας, δεν ξέρουν, όμως, πώς να σας αντιμετωπίσουν. Να εμποδίσουμε αυτήν την ορμή; Δε μπορούμε, αλλά και να μπορούσαμε δε μας συμφέρει, γιατί σε αυτόν τον ενθουσιασμό και την ορμή κρύβεται το αύριο. Θα πάρετε τη σκυτάλη από τα χέρια μας, για να προχωρήσετε τη ζωή. Εμείς οι μεγαλύτεροι έχουμε υποχρέωση να δημιουργήσουμε κανάλια, να κάνουμε υποδομές να δημιουργήσουμε προϋποθέσεις, ώστε αυτά τα γάργαρα νερά που τρέχουν μέσα στην ψυχή σας, να μην σκορπίσουν και χαθούνε, αλλά να ποτίσουν τον κάμπο για να βγάλει καρπό και να τον χαρούμε όλοι μας».

Ο Αρχιεπίσκοπος μίλησε για ενδεχόμενες εκτροπές που συμβαίνουν στις μέρες μας τονίζοντας πως «καλούμαστε να βάλουμε θεμέλια να κάνουμε υποδομές, ώστε το σπίτι που θα χτίσει ο καθένας να είναι όπως αυτό που είπε ο Χριστός. Όταν έχει θεμέλια, ας έρθουν οι δυσκολίες το σπίτι δε θα πέσει. Και ας μην φαίνονται, υπάρχουν. Εξάλλου, τι προτιμάμε στη ζωή μας το φαίνεσθαι ή το είναι; Την ουσία ή την εικονική πραγματικότητα; Δύσκολη η απάντηση. Εξαρτάται από τις υποδομές του καθενός, από τον χαρακτήρα του και κατά πόσο θέλει να είναι ελεύθερος στη σκέψη και στη ζωή».

Σε άλλο σημείο της ομιλίας του ο Αρχιεπίσκοπος σχολίασε πως «εμείς οι μεγάλοι, που κάνουμε τους δάσκαλούς σας, πρέπει να ομολογήσουμε και τις αποτυχίες μας, να τις παραδεχτούμε, γιατί όταν παραδεχόμαστε την αποτυχία μας είναι πρόοδος. Πολλοί φοβούνται τη λέξη αμαρτία κι αυτό γιατί ίσως εμείς την έχουμε φορτώσει πολύ. Τι σημαίνει αμαρτία; Σημαίνει ότι δεν πετύχαμε το στόχο, ότι αποτύχαμε. Αμαρτία σημαίνει ότι βάζω έναν στόχο και δεν τον πετυχαίνω ή τον εγκαταλείπω. Μέσα σε αυτές τις αμαρτίες της ζωής είναι και η μη εκτίμηση της προσωπικότητας. Ο Θεός μας είπε πως ο καθένας από μας είναι ανεπανάληπτος. Κάθε ψυχή έχει μεγάλη αξία. Δεν έχουμε εκτιμήσει, όμως, αυτό το σημείο. Βλέπουμε αρκετούς που λένε πως θέλουν να κάνουν το δικό τους παράδεισο επί γης με αποτέλεσμα ο άνθρωπος να ευτελίζεται και ό,τι ευτελίζεται μπαίνει στην αγορά και πουλιέται εύκολα.Και εκεί έρχεται η διδασκαλία του Κυρίου μας που μας λέει πως πρέπει να σεβόμαστε το πρόσωπο του κάθε ανθρώπου».

Κάλεσε, τους μαθητές να αποδεχτούν την αποκάλυψη που του προσφέρει ο Χριστός «Αντιμετωπίστε κατάματα τα ερωτήματα στη ζωή σας και με τη βοήθεια των δασκάλων, της οικογένειας και της Εκκλησίας να βρείτε ό,τι καλύτερο για την προσωπική σας επιτυχία και τη δική σας καλλιέργεια και ευτυχία» είπε ο Αρχιεπίσκοπος.

Στη συνέχεια οι μαθητές απηύθυναν ερωτήσεις στον Αρχιεπίσκοπο "προσωπικού ενδιαφέροντος", αλλά κατέθεσαν και απορίες για ζητήματα που τους απασχολούν. Συγκεκριμένα σε ερώτηση μαθητή για το πώς επέλεξε να γίνει ιερέας ο Αρχιεπίσκοπος απάντησε ότι «για πολλούς αυτό μπορεί να είναι μία τρέλα, αλλά για άλλους είναι κάτι αυθόρμητο και καλό. Αυτό ήθελε η ψυχή μου. Είναι όμορφο να ζεις για τους άλλους ανθρώπους. Το ήθελα και δεν το έχω μετανιώσει ακόμη. Ίσως να μετάνιωσα που έγινα Αρχιεπίσκοπος.

Σε ερώτηση μαθήτριας για το ποιο ημερολόγιο θεωρεί σωστό, το παλιό ή το καινούργιο ο Αρχιεπίσκοπος απάντησε πως «ο χρόνος επινοήθηκε από τον άνθρωπο, για να εξυπηρετηθεί. Χωρίζεται σε αυτό που πέρασε, σε αυτό που ζούμε και σε αυτό που θα έρθει. Η πρόοδος στην επιστήμη και οι μεταβολές στην πολιτική και κοινωνική ζωή συχνά οδηγούν στην μεταβολή κάποιων πραγμάτων και δεδομένων που μεχρι πρότινος θεωρούνταν αμετακίνητα.
Και έτσι αλλάζουν και μερικά πράγματα που θεωρούνταν σταθερά. Ποιοι τον αλλάζουν τον υπολογισμό του χρόνου; Οι άνθρωποι . Με σκοπό να εξυπηρετηθούν. Επομένως ο χρόνος δεν έχει αξία ουσιαστική. Δεν είναι θέμα πίστεως.
Οι άνθρωποι, όμως, έχουν ανασφάλειες, και θρησκευτικές τοποθετήσεις προβληματικές και πολλές φορές αυτές εξυπηρετούνται μέσα απο ποικίλες εμμονές. Η εμμονή στον τροπο υπολογισμού του χρόνου, κρύβει έναν εγωισμό και αυτό είναι το χειρότερο.
Σήμερα υπάρχει η επιστήμη που μας λέει ότι, έτσι όπως υπολογίζαμε το ημερολόγιο, έχουμε μείνει μπροστά ή πίσω από την πραγματικότητα 13 ημέρες. Αν αυτό ειναι σωστό ή λάθος για τον αληθινό πιστό είναι δευτερεύουσας σημασίας.
Έχουν τη δύναμη για παράδειγμα αυτές οι 13 ημέρες να αλλάξουν τη θρησκεία μπροστά ή πίσω; Για μένα και τα δύο ημερολόγια είναι στα χέρια μας για να εξυπηρετούμε την ανάγκη μας και δεν έχει καμμία εκκλησιαστική σημασία, απλώς το όλο θέμα είναι παραταξιακής τοποθέτησης και εγωιστικής διάθεσης.

-Τι ζούμε τώρα αφού υπάρχει ζωή μετά τον θάνατο;
-Μπορώ μόνο να σου πω ότι από αυτά που έχω ζήσει, διαβάσει και πιστέψει λέω ότι δεν θα είχε νόημα η ζωή μας αν τελείωνε εδώ που είμαστε.

-Πώς αποφασίσατε να έρθετε πιο κοντά στον Θεό;
-Έχω πάει κοντά στο Θεό...νομίζεις; Ένας μοναχός από το Άγιο Όρος κάποτε μου είχε πει για το άκτιστο φως ότι «αυτοί που το λένε δεν το έχουν δει και αυτοί που το έχουν δει δεν το λένε». Επομένως, το θέμα αυτό αν εγω εχω παει κοντά στο θεο ή όχι δεν ειναι πρωταρχικής σημασίας. Το σπουδαίο ειναι οτι ο Θεός θα έλθει κοντά στον άνθρωπο με την ενσάρκωςη του.

Μετά την ολοκλήρωση της συζήτησης τα παιδιά ενθουσιασμένα ζήτησαν την ευχή του Αρχιεπισκόπου και τον παρακάλεσαν να τους επισκεφθεί ξανά. Ο Αρχιεπίσκοπος ευχαρίστησε τους καθηγητές και τους μαθητές για την συζήτηση αυτή και μοίρασε στους μαθητές ως ευλογία από ένα μικρό σταυρό.