Σχόλιο: Οι θέσεις της Εκκλησίας της Ελλάδος για την ανέγερση ισλαμικού τεμένους στην Αττική
27/2/2006



Επειδή έχει παρατηρηθεί συστηματική προσπάθεια αλλοίωσης της αλήθειας σχετικά με τις απόψεις της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος και του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου κ. Χριστοδούλου, ως προς το ενδεχόμενο ανέγερσης Ισλαμικού Τεμένους στην ευρύτερη περιοχή της Αττικής, παραθέτουμε τα παρακάτω επίσημα στοιχεία για την αποκατάσταση της πραγματικότητας:

1. Δελτίο Τύπου Ιεράς Συνόδου (5/2/2002)
«Ο Μακαριώτατος Πρόεδρος ενημέρωσε τα μέλη της Δ. Ι. Σ. για την επίσκεψη του Πρέσβεως της Λιβύης στον Μακαριώτατο και το θέμα της ανεγέρσεως του μουσουλμανικού τεμένους στην Παιανία. Ο Μακαριώτατος ετόνισε ότι, ναι μεν να ανεγερθεί τέμενος για τις λατρευτικές ανάγκες των Μουσουλμάνων, αλλά δε μπορούμε να κατανοήσουμε τα σχέδια μερικών για ανέγερση και λειτουργία Ισλαμικού Κέντρου»

2. Ομιλία Μακαριωτάτου στην Ιερά Σύνοδο της Ιεραρχίας (7/10/2002) – Περίληψη ομιλίας διανεμηθείσης στους δημοσιογράφους
Ως προς το θέμα ανέγερσης τεμένους στην Αθήνα, ο Μακαριώτατος επεσήμανε την μη έκφραση αντίρρησης εκ μέρους της Εκκλησίας, προς την κατεύθυνση ικανοποίησης των λατρευτικών αναγκών των Μουσουλμάνων πιστών. Όμως, εξέφρασε τον έντονο προβληματισμό που υπάρχει ως προς την ίδρυση Κέντρου Ισλαμικών σπουδών, καθώς τέτοια Κέντρα, συνήθως, ασκούν, δια της λειτουργίας τους, όχι μόνο θρησκευτικό προσηλυτισμό, αλλά και προπαγάνδα πολιτικού περιεχομένου»

3. Επιστολή της Ιεράς Συνόδου προς τον Υπουργό Εξωτερικών Γεώργιο Παπανδρέου (3/7/2003)
«Διά του υπ’ αριθμ. πρωτ. 1218/1067/19.5.2003 εγγράφου της Ιεράς Συνόδου προς την υμετέραν εξοχότητα, είχομεν εκφράσει την κοινήν πεποίθησιν ότι είναι θεμιτόν οι Μουσουλμάνοι κάτοικοι της Αττικής να διαθέτουν τον ιδικόν των χώρον ασκήσεως των θρησκευτικών καθηκόντων, γνωστού όντως ότι η Εκκλησία ημών σέβεται την θρησκευτικήν ελευθερίαν των εν τη χώρα ημών διαβιούντων αλλοθρήσκων. Παραλλήλως, όμως, είχομεν διατυπώσει την έκπληξιν ημών διά την ψήφισιν, υπό της Βουλής, νόμου περί παραχωρήσεως δημοσίας εκτάσεως εις την περιοχήν της Παιανίας δι’ ανέγερσιν ουχί απλώς Μουσουλμανικού Τεμένους, αλλά και Κέντρου Ισλαμικών Σπουδών, μάλιστα δε εις αποχαρακτηρισθείσαν προς τούτο δασικήν περιοχήν…»

4. Άρθρο του Εκπροσώπου Τύπου του Αρχιεπισκόπου, Αρχιμ. Επιφανίου Οικονόμου, στην εφημερίδα «Τύπος της Κυριακής» (7/9/2003)
«Η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος, ευθύς ως ετέθη το θέμα, δήλωσε ότι σέβεται το δικαίωμα του καθενός να τηρεί τις θρησκευτικές του παραδόσεις, ν’ ασκεί ελεύθερα τα θρησκευτικά του καθήκοντα, καθόσον, όμως, πρόκειται για πιστούς γνωστής θρησκείας και όχι οπαδούς επικίνδυνων σεκτών και παραθρησκευτικών οργανώσεων που σκοπό έχουν ν’ ασκήσουν απροκάλυπτο προσηλυτισμό αφενός και εγκληματική δραστηριότητα αφετέρου. Φυσικά η Εκκλησία μας δε θα μπορούσε να πράξει διαφορετικά αφού μια διαφορετική προσέγγιση του θέματος θα ερχόταν σε ευθεία αντίθεση με το ήθος και τις αρχές Της, αρχές που χαρακτηρίζονται για την ανεκτικότητα και το σεβασμό σε κάθε τι το διαφορετικό. Δε δίστασε, όμως, παράλληλα, να εκφράσει τις έντονες αντιρρήσεις της και να καταθέσει τους δικαιολογημένους προβληματισμούς της στο σχέδιο της παράλληλης με το Τζαμί ανέγερσης Πολιτιστικού Ισλαμικού Κέντρου…»

5. Συνέντευξη Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου κ. Χριστοδούλου στο περιοδικό «Πολιτικά θέματα» (17/10/2005)
«Η Εκκλησία της Ελλάδος, με Συνοδική απόφαση, τοποθετήθηκε υπεύθυνα στο ζήτημα της ανέγερσης Μουσουλμανικού Τεμένους στον ευρύτερο χώρο της Αττικής. Η θέση μας είναι ότι κανείς δε μπορεί να απαγορεύσει στους πιστούς μιας γνωστής Θρησκείας, όπως είναι το Ισλάμ, να επιτελούν ελεύθερα τα θρησκευτικά τους καθήκοντα. Στην τοποθέτηση αυτή οδηγηθήκαμε αφενός μεν γιατί ζούμε σε μία δημοκρατική χώρα η οποία οφείλει να δείχνει σεβασμό και ανοχή στη διαφορετικότητα και αφετέρου γιατί το ίδιο το ορθόδοξο ιδεώδες που εκπροσωπούμε, δε μπορεί παρά να είναι ανεκτικό έναντι του διαφορετικού.

Εκφράσαμε, όμως, με παρρησία, την αντίρρησή μας στον σχεδιασμό παράλληλης με το τζαμί ανέγερσης και Κέντρου Ισλαμικών Σπουδών, ακριβώς γιατί θεωρούμε περιττή μια τέτοια κίνηση, αφού ξεπερνά την κάλυψη των θρησκευτικών αναγκών, ενώ είναι και δύσκολο να ελεγχθούν οι δραστηριότητές του. Οι πρόσφατες ειδήσεις που έρχονται από την Γερμανία και την Ιταλία για τη δράση αντίστοιχων Κέντρων αποδεικνύουν το βάσιμο των ενδοιασμών μας. Κι επειδή πιστεύω ότι δεν χρειάζεται να φτάσουμε στο σημείο το πάθημα να μάς γίνει μάθημα, θεωρώ ότι το πάθημα των άλλων πρέπει να μάς γίνει μάθημα.

Όσον αφορά στο ζήτημα της χωροθέτησής του, όταν πληροφορηθήκαμε ότι αυτό προορίζεται να ανεγερθεί στον χώρο έξω από το νέο αεροδρόμιο, ταυτιστήκαμε με τη γενική άρνηση των φορέων και των κατοίκων της Παιανίας, οι οποίοι δεν επιθυμούν μια τέτοια εξέλιξη για συγκεκριμένους και πολύ σοβαρούς λόγους, όπως επίσης, κατανοήσαμε και τη δυσφορία των Μουσουλμάνων της Αττικής για το ακατάλληλο και το απόμακρο της περιοχής. Αυτές οι αντιδράσεις νομίζω ότι πρέπει να γίνουν σεβαστές από τους υπευθύνους και να αναζητηθεί ένας άλλος χώρος πιο λειτουργικός και για τους ίδιους τους Μουσουλμάνους».

6. Δελτίο Τύπου Ιεράς Συνόδου (15/12/2005)
«Κατά τη σημερινή συνεδρία, ο Μακαριώτατος ενημέρωσε το Σώμα για τα μέτρα της Εκκλησίας υπέρ των μεταναστών. Συγκεκριμένα αναφέρθηκε:
α) Στο ότι τάχθηκε εξ αρχής υπέρ της ανεγέρσεως Τζαμιού στην Αθήνα, για την εξυπηρέτηση των θρησκευτικών αναγκών των εδώ μουσουλμάνων μεταναστών, σεβόμενος το δικαίωμα κάθε ανθρώπου να εκπληρεί τα θρησκευτικά του καθήκοντα.

Μέσα στα πλαίσια των ενδιαφερόντων αυτών της Εκκλησίας, η Δ. Ι. Σ. απεφάσισε να παραχωρήσει προς χρήση χώρο της Εκκλησίας στο Σχιστό για τη δημιουργία μουσουλμανικού νεκροταφείου, σεβόμενη τις ανάγκες και αυτών των ανθρώπων, αφού αυτό επιβάλει, άλλωστε, η διδασκαλία της Εκκλησίας μας, να δεικνύουμε την αγάπη και τη βοήθειά μας σε όλους τους ανθρώπους, αδιακρίτως, ως πλάσματα Θεού»

Ύστερα από τα παραπάνω, δικαίως αναρωτιέται ο γνωστός δημοσιογράφος και πολιτικός Γιάννης Μαρίνος, σε άρθρο του στην εφημερίδα «Το Βήμα» (12/9/2004):

«Αλλά τότε, προς τί η γεμάτη φανατισμό πολεμική, η οποία ανακριβέστατα ισχυρίζεται ότι η Εκκλησία και ο Αρχιεπίσκοπος διαφωνούν με την ανέγερση τζαμιού; Επειδή δεν τολμώ να υποθέσω ότι οι ταύτα ισχυριζόμενοι έχουν πλήρη άγνοια του θέματος, συμπεραίνω ότι το θεώρησαν ευκαιρία για να τα βάλουν, για μιαν ακόμη φορά, με τον Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο και με τη χριστιανική θρησκεία γενικότερα, καθώς η πλειονότητά τους, ορφανά του καταρρεύσαντος μαρξισμού – λενινισμού, το φέρει βαρέως που δε μπόρεσε να κατανικήσει το θρησκευτικό συναίσθημα και να επιβάλει την αθεΐα.

Ενώ η ένσταση της Εκκλησίας αφορά το Πολιτιστικό Κέντρο, οι επικριτές της ισχυρίζονται ψευδώς ότι διαφωνεί για το τζαμί. Ενώ επίσης προβάλλεται και από την Εκκλησία και από τους μουσουλμάνους της Αθήνας ένσταση για την τοποθεσία του τζαμιού, όπου δεν υπάρχουν μουσουλμάνοι, αυτοί αντιπαρέρχονται τη διαφωνία των μουσουλμάνων και βάλουν μόνο κατά των διαφωνούντων, για την τοποθεσία, Ιεραρχών και δημάρχων…».