ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΑ ΝΕΑ
Εβδομαδιαίο πληροφοριακό δελτίο. Έκδοση του Κλάδου Ψηφιακής Τεχνολογίας της Επικοινωνιακής και Μορφωτικής Υπηρεσίας της Εκκλησίας της Ελλάδος. Κάθε τεύχος φέρει το τυπωθήτω του Θεοφ. Επισκόπου Σαλώνων κ. Θεολόγου, Αρχιγραμματέως της Ιεράς Συνόδου. Γενική Εποπτεία: Παν. Δρακόπουλος. Αρχισυντάκτης: Σέργιος Βοΐλας επικοινωνία: contact@ecclesia.gr


 No Τεύχος 7, 13 Ιανουαρίου 2003 Don’t you manage Greek? Unsubscribe easy



Νέοι Επίσκοποι στην Εκκλησία της Ελλάδος

Νέο Μητροπολίτη Θήρας Αμοργού και νήσων καθώς και νέους Επισκόπους Βελεστίνου, Φαναρίου και Κορωνείας εξέλεξε η Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος κατά τη διάρκεια της πρώτης ημέρας εργασιών της έκτακτης Συνεδρίας.
Δείτε τα πλήρη αποτελέσματα των εκλογών

Ο εορτασμός των Αγ. Θεοφανείων στην Ι. Μητρόπολη Γλυφάδας

Στη νεοσύστατη Ι. Μητρόπολη Γλυφάδας παραβρέθηκε ο Αρχιεπίσκοπος την ημέρα της εορτής των Θεοφανείων τονίζοντας με αφορμή τον αγιασμό των υδάτων την ιδιαίτερη σχέση του έθνους μας με τη ναυτιλία.
Περισσότερα

Εκκλησία της Ελλάδος και «Γιατροί του Κόσμου»

Τον ξενώνα υποδοχής προσφύγων των «Γιατρών του Κόσμου» επισκέφθηκε ο Αρχιεπίσκοπος και μοίρασε τρόφιμα στους πρόσφυγες, τα οποία προσέφερε η ΜΚΟ της Εκκλησίας της Ελλάδος «Αλληλεγγύη».
Περισσότερα

Νέες Τεχνολογίες και Αγωγή της Νεολαίας

Στο κθ' Παιδαγωγικό Συνέδριο της Χριστιανικής Ενώσεως Εκπαιδευτικών Λειτουργών παραβρέθηκε ο Αρχιεπίσκοπος, οποίος ήταν και ο κύριος ομιλητής.
Διαβάστε την ομιλία του Αρχιεπισκόπου.

Συνεργασία της Αποστολικής Διακονίας της Εκκλησίας της Ελλάδος με τον «Αθήνα 2004»

Υπεγράφη Σύμβαση μεταξύ των δύο Οργανισμών για την υλοποίηση δράσεων στους Ολυμπιακούς Αγώνες 2004.
Περισσότερα



ΝΕΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ

Riccardi Andrea, “Ils sont morts pour leur foi. La persecution des chretiens aux XXe siecle ”, traduit de l’italien par Julien Gayard, Plon/Mame 2002.

Ο Αντρέα Ρικκάρντι, καθηγητής σύγχρονης ιστορίας στο πανεπιστήμιο της Ρώμης, είχε το προνόμιο της πρόσβασης στα αρχεία της «Επιτροπής Νεομαρτύρων» της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας. Η συγκεκριμένη Επιτροπή συστάθηκε κατόπιν προτροπής του ιδίου του Ιωάννη-Πάυλου ΙΙ στα πλαίσια του εορτασμού του Μεγάλου Ιωβηλαίου του 2000. Ο ίδιος ο Πάπας λόγω της Πολωνικής του καταγωγής είχε προσωπική εμπειρία της τραγωδίας του πολέμου και των διωγμών. Έτσι διετύπωσε την άποψη ότι «Στο τέλος της δεύτερης χιλιετίας ή Εκκλησία κατέστη εκ νέου μία Εκκλησία Μαρτύρων».

Έχοντας ως παράδειγμα τα Μαρτυρολόγια της πρωτοχριστιανικής περιόδου ο Πάπας οραματίστηκε κάτι το ανάλογο. Μέσα από μακρές διαδικασίες και σκληρή δουλειά η Επιτροπή συγκέντρωσε και κατέγραψε 12.692 περιπτώσεις μαρτυρησάντων χριστιανών του 20ου αιώνα.

Στο συγκεκριμένο βιβλίο παρουσιάζεται το ιστορικό περίγραμμα αυτών των μαρτυρίων, δεν πρόκειται δηλαδή για ένα Μαρτυρολόγιο, αλλά για τη καταγραφή των αιτιών και των αφορμών που προκάλεσαν τους νέους διωγμούς εναντίον των χριστιανών του 20ου αιώνα.

Το έργο ξεκινά με τη κρατική σοβιετική αθεΐα των αρχών του αιώνα και το «ολοκαύτωμα» εναντίον των χριστιανών που προξένησε.

Ακολουθεί η τύχη των χριστιανών στην Ευρώπη του Χίτλερ με ενδιαφέροντα κεφάλαια για το ρόλο της «αντίστασης» και της Εκκλησίας. Μετά τη δύσκολη απελευθέρωση καταγράφεται και πάλι ο ρόλος των νέων κομουνιστικών κρατών της Ανατολικής Ευρώπης, όπως η περίπτωση της Γιουγκοσλαβίας, του Τσεχοσλοβακικού μοντέλου και τέλος με το αποκορύφωμα της θεσμικής αθεΐας, την Αλβανία.

Η μαρτυρική διαδρομή μέσα στη χιλιετία συνεχίζεται με τις περιπτώσεις των Ρωμαιοκαθολικών ιεραποστολών στην κεντρική Ασία, Κορέα, Ωκεανία, Ινδοκίνα, Αφρική και Λατινική Αμερική.

Από την ιστορική καταγραφή δεν λείπουν και οι περιπτώσεις των «θρησκευτικών μειονοτήτων», όπως χαρακτηριστικά αναφέρονται οι χριστιανικές εκκλησίες των εδαφών της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Δηλ. η Ελληνορθόδοξη και η Αρμενική Εκκλησία με τις αντίστοιχες περιπτώσεις μαρτυρίων. Παράλληλα παρουσιάζονται οι περιπέτειες των Ρωμαιοκαθολικών στον αραβο-ισλαμικό κόσμο, όπως οι Μάρτυρες της Αλγερίας.

Σειρά έχει η αντικληρικαλιστική στάση των κρατών του Μεξικού και της Ισπανίας, για να έρθουμε στην ανεξάρτητη Αφρικανική ήπειρο και τις περιπτώσεις της Αιθιοπίας, Κονγκό, Ζαΐρ, Ουγκάντα, Γουινέα, Μαδαγασκάρη, Ρουάντα και Μπουρούντι. Τέλος καταλήγουμε στα θύματα Μάρτυρες της σύγχρονης τρομοκρατίας και της μαφίας.

Εντύπωση πραγματικά προκαλεί η ιστορική καταγραφή, η οποία συνοδεύεται από αναλυτικά στατιστικά στοιχεία.

Ιδιαίτερης προσοχής αξίζει η θεολογική προσέγγιση του ζητήματος αυτού του νέου Ρωμαιοκαθολικού Μαρτυρολογίου, μία θεολογική προσέγγιση, η οποία θα μπορούσε να περιγραφεί ως μία διάθεση του Βατικανού να παρουσιάσει το μεγαλειώδες φαινόμενο του χριστιανικού Μαρτυρίου, ως μία ισχυρή τάση οικουμενισμού μέσα στην ιστορία του 20ου αιώνα. Ειδικότερα στα κεφάλαια που αναφέρονται στη Σοβιετική περιπέτεια, υπάρχει έντονη η τάση να ταυτίζεται το ιστορικό μαρτύριο των ορθοδόξων Ρώσων χριστιανών με αυτό των «ελληνοκαθολικών» (sic) Ουκρανών. Απουσιάζει παντελώς η αναφορά στην Ουνία, της οποίας η δράση έχει δημιουργήσει αρκετά προβλήματα και έχει ανοίξει πολλές πληγές στον χριστιανικό κόσμο.

Συνοψίζοντας θα λέγαμε ότι η έκδοση αποτελεί την έκφραση μιας διάθεσης του Βατικανού της τελευταίας δεκαετίας, να βρεθεί μαζί με τις μεγάλες χριστιανικές εκκλησίες, μία τέτοια έκφραση αποτελεί και ο Οικουμενισμός του χριστιανικού μαρτυρίου. Χαρακτηριστικά είναι τα λόγια του Πάπα κατά τη διάρκεια της επίσκεψης-προσκύνησης στο «βουνό των σταυρών» των νήσων Solovki (τόπου μαρτυρίου Ρώσων χριστιανών): «Είμαστε ενωμένοι μπροστά σε αυτούς τους Μάρτυρες : δεν μπορούμε παρά να είμαστε ενωμένοι» (σελ.13).

Το Βατικανό διακηρύττει ότι ο Οικουμενισμός των Μαρτύρων είναι ο πιο ισχυρός (σελ. 13).