ΕΙΔΗΣΕΙΣ

Θυρανοίξια στον Άγιο Νικόλαο Αγριδίου στην Αχαΐα

Αποκατάσταση ναού στη Μεσσηνιακή Μάνη

200 μέρες στην αθωνική πολιτεία

Θυρανοίξια στον Άγιο Νικόλαο Αγριδίου στην Αχαΐα

Στους πρόποδες του όρους Χελμού, στο χωριό Αγρίδι και σε ένα τοπίο εξαιρετικού φυσικού κάλλους βρίσκεται ο βυζαντινός ναός του Αγίου Νικολάου. Ο ναός κτίστηκε και τοιχογραφήθηκε με πρωτοβουλία και δαπάνες ενός τοπικού άρχοντα κατά την περίοδο της Φραγκοκρατίας και χρονολογείται στον 13ο αιώνα.

Η 6η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων θα πραγματοποιήσει Θυρανοίξια τη Δευτέρα, στις 8 Σεπτεμβρίου, στο πλαίσιο υλοποίησης του έργου της «Στερέωση, Αποκατάσταση Ι.Ν. Αγίου Νικολάου Αγριδίου Αχαΐας και Συντήρηση των Τοιχογραφιών του», με χρηματοδότηση του Ιδρύματος Λεβέντη.

Ο ναός ανήκει στον αρχιτεκτονικό τύπο των σταυρεπίστεγων. Οι τοιχογραφίες του εκπροσωπούν ένα συντηρητικό ζωγραφικό ιδίωμα με απηχήσεις των προοδευτικών τάσεων της παλαιολόγειας ζωγραφικής.

Στο πλαίσιο του έργου έγιναν εργασίες αποκατάστασης που αντιμετώπισαν τις κακότεχνες νεωτερικές επεμβάσεις στο ναό και τα στατικά προβλήματα που προκλήθηκαν σε αυτόν από τον σεισμό του 2008. Συντηρήθηκε ο εικονογραφικός του διάκοσμος, ενώ παράλληλα αποκαλύφθηκαν νέες τοιχογραφίες.

Κορυφή σελίδας

Αποκατάσταση ναού στη Μεσσηνιακή Μάνη

Το Σάββατο 30 Αυγούστου η κα Μενδώνη εγκαινίασε το αποκατεστημένο από τις υπηρεσίες του ΥΠ.ΠΟ.Α. συγκρότημα Τρουπάκηδων - Μούρτζινων στην παλαιά Καρδαμύλη, στη Μεσσηνιακή Μάνη.

Το οχυρωμένο συγκρότημα του γένους των Τρουπάκηδων - Μούρτζινων, βρίσκεται σε φυσικά οχυρό ύψωμα που εξασφαλίζει στρατηγικά πλεονεκτήματα, και αποτελεί μια τυπική οχυρωμένη κατοικία καπετάνιου της Έξω Μάνης. Η ανέγερση των πρώτων κτηρίων του συγκροτήματος τοποθετείται στα τέλη του 17ου αι., ενώ συνεχείς ανακατασκευές και προσθήκες πραγματοποιούνται έως τις αρχές του 19ου αι. Στη σημερινή του μορφή, διαθέτει τρεις περιβόλους και περιλαμβάνει μια τριώροφη οχυρή κατοικία («οντά») με το μαγειρείο και την στέρνα, βοηθητικά κτίσματα, μεταξύ των οποίων και ελαιοτριβείο, έναν υψίκορμο πολεμόπυργο, καθώς και το ναό του Αγίου Σπυρίδωνα, οικογενειακή εκκλησία του γένους των Μούρτζινων.

Στο πλαίσιο του Β΄ ΚΠΣ, ο οντάς και τα προσκίσματά του αποκαταστάθηκαν και μετατράπηκαν σε Μουσείο για την πολιτισμική κληρονομιά της Μάνης που αποτέλεσε μέρος του Προγράμματος του ΥΠ.ΠΟ.Α. «Δίκτυο Μουσείων Μάνης», στο οποίο εντάσσονται επίσης ο πύργος Πικουλάκη στην Αρεόπολη και ο πύργος Δουράκη στην Καστάνια.

Με την αποπεράτωση των εργασιών αυτών αποδίδεται πλέον ολοκληρωμένο ένα χαρακτηριστικό μεσαιωνικό συγκρότημα της περιοχής, συμβάλλοντας στην ενίσχυση του πολιτιστικού πλεονάσματος τόσο της Καρδαμύλης, όσο και της ευρύτερης περιοχής.

Κορυφή σελίδας

200 μέρες στην αθωνική πολιτεία

Χρειάστηκαν 25 επισκέψεις στο Αγιον Ορος, 200 μέρες στην αθωνική πολιτεία, χιλιάδες ψηφιακά αρχεία και εμπειρίες αξέχαστες για να ολοκληρωθεί η φωτογραφική εργασία του Στράτου Καλαφάτη, «Αθως, Τα χρώματα της πίστης».

Αντιπροσωπευτικές εικόνες από τη δουλειά του φωτογράφου φιλοξενούνται από τις 17 του μήνα έως τις 24 Οκτωβρίου στο Πολιτιστικό Κέντρο του Μορφωτικού Ιδρύματος της Εθνικής Τράπεζας στη Θεσσαλονίκη, ενώ στη διάρκεια της έκθεσης θα παρουσιαστεί το ομότιτλο βιβλίο του καλλιτέχνη (εκδόσεις ΑΓΡΑ).

Ο Στράτος Καλαφάτης ξεκίνησε να φωτογραφίζει την αθωνική πολιτεία τον Ιανουάριο του 2008 και ολοκλήρωσε το project του το 2013. Επισκέφθηκε μονές, σκήτες, ερημίτες, περπάτησε σε δύσβατα μονοπάτια και πλακόστρωτες αυλές, κοιμήθηκε σε δωμάτια και στη φύση, φιλεύτηκε κεράσματα, ένιωσε την αύρα των ρασοφόρων και παρουσιάζει τη δική του εκδοχή για το τοπίο και τους ανθρώπους σε αυτόν τον ιδιαίτερο χώρο, στον οποίο έμεινε για μέρες και δεν πέρασε απλώς ως τουρίστας. Ο Καβαλιώτης φωτογράφος, που ζει και δημιουργεί στη Θεσσαλονίκη, φωτογραφίζει, διδάσκει και οργανώνει δράσεις που αφορούν τη δημιουργική φωτογραφία.

Με τη διεισδυτική του ματιά αποτύπωσε την ηρεμία στο βλέμμα των μοναχών, τις περιορισμένες κοινωνικές τους σχέσεις, τις αμετάβλητες ιεραρχικές σχέσεις γερόντων και δόκιμων, την καθημερινότητα στα μοναστήρια.

Σεβάστηκε την επιθυμία των παλιών για ηρεμία και απομόνωση και το πάθος των νεότερων να του δείξουν όσο περισσότερα μπορούσαν. Οσμίστηκε, γεύτηκε, απόλαυσε και απαθανάτισε εικόνες μοναδικές και αλησμόνητες.

Και όπως σημειώνει ο ίδιος, μαγεύτηκε από το μέρος αυτό «που ευεργετήθηκε από Βυζαντινούς αυτοκράτορες, πρίγκιπες και κυβερνήσεις -τώρα πια και από την Ευρωπαϊκή Ενωση- άντεξε στις λεηλασίες πειρατών, Λατίνων σταυροφόρων και Οθωμανών κατακτητών και προσπαθεί να γυρίσει την πλάτη στις τεχνολογικές ανέσεις».

«Επισκέπτομαι σε τακτική βάση τα τελευταία χρόνια τον Αθω. Προσπαθώ να καταλάβω τι αλλάζει σε αυτό το συνονθύλευμα από κτίρια, εικόνες, κειμήλια, χειρόγραφα, μικρά μυστικά και μεγάλες αποκαλύψεις», δηλώνει.

Ο Στράτος Καλαφάτης χρειάστηκε χρόνο, πήγαινε και ξαναπήγαινε στον Αθω, μάζευε εικόνες, αλλά δεν τελείωνε. Οπως αναφέρει, είναι δύσκολο να φωτογραφίσει κανείς το Αγιον Ορος, όχι τόσο επειδή αντιστέκεται στον κοσμικό χαρακτήρα της φωτογραφίας, αλλά κυρίως γιατί απαιτείται χρόνος για να αποκαλυφθεί. Είναι κρυμμένο πίσω από τη σημειολογία της φωτογραφίας, την τρυφερότητα της παράδοσης και τα θαύματα.

Πηγή: Έθνος

Κορυφή σελίδας