Πληροφοριακό δελτίο. Κυκλοφορεί κάθε Τρίτη και Παρασκευή, δωρεάν. Έκδοση της Επικοινωνιακής και Μορφωτικής Υπηρεσίας της Εκκλησίας της Ελλάδος      Συντάκτης: Κλάδος Πολιτιστικών Προγραμμάτων και Διαδικτύου της Εκκλησίας της Ελλάδος
Προσοχή: οι απόψεις και ειδήσεις που δημοσιεύονται εδώ δεν απηχούν οπωσδήποτε τις απόψεις της Εκκλησίας της Ελλάδος.


Τεύχος 280, 18 Δεκεμβρίου 2008            Επικοινωνήστε μαζί μας            Γραφτείτε συνδρομητές δωρεάν


 



Αυτό το ενημερωτικό newsletter, αποστέλλεται ΔΩΡΕΑΝ σε επιλεγμένους αποδέκτες.
Αν θέλετε να σταματήσει η αποστολή του σε σας, κάντε κλικ εδώ.
Αν λαμβάνετε περισσότερες από μια φορές το ίδιο τεύχος ΠΡΟΝΑΟ, κάντε κλικ εδώ.


ΕΙΔΗΣΕΙΣ

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ

ΜΕ ΤΙΜΕΣ ΕΟΡΤΑΣΤΗΚΕ Η ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΣΤΗ ΖΑΚΥΝΘΟ

ΝΕΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΑΠΟ ΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ


Ο Κλάδος Πολιτιστικών Προγραμμάτων
και Διαδικτύου σας ενημερώνει

ΧΡΙΣΤΟΣ ΓΕΝΝΑΤΑΙ ΔΟΞΑΣΑΤΕ

Παπαδιαμάντης,
Κόντογλου,
Ρωμανός ο Μελωδός

σε μετάφραση Νίκου Καρούζου





ΕΙΔΗΣΕΙΣ


ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ

Αδελφοί και τέκνα εν Κυρίω αγαπητά,
Ανέτειλεν η μεγάλη και αγία ημέρα των Χριστουγέννων, η μητρόπολις, δηλ. η μήτηρ και ρίζα όλων των εορτών, και μας συγκαλεί όλους εις πνευματικήν ανάτασιν και συνάντησιν μετά του νηπιάζοντος δι’ ημάς Παλαιού των Ημερών.

«Ευδοκία του Θεού και Πατρός», όπως υπογραμμίζει ο ιερός Ιωάννης ο Δαμασκηνός, «ο μονογενής Υιός και Λόγος του Θεού και Θεός, ο ων εις τον κόλπον του Πατρός, ο ομοούσιος τω Πατρί και τω Αγίω Πνεύματι, ο προαιώνιος, ο άναρχος», συγκαταβαίνει προς ημάς τους δούλους Του «και Θεός ων τέλειος, άνθρωπος τέλειος γίνεται, και επιτελείται το πάντων καινών καινότατον, το μόνον καινόν υπό τον ήλιον».(1) Η ενσάρκωσις αυτή του Υιού του Θεού δεν είναι ένας συμβολισμός, όπως αι ενσαρκώσεις των ποικιλωνύμων «θεών» της Μυθολογίας, αλλά μία πραγματικότης, η όντως νέα πραγματικότης, το μόνον νέον υπό τον ήλιον, η οποία έγινεν εις συγκεκριμένην ιστορικήν στιγμήν, επί του Αυτοκράτορος Οκταβιανού Αυγούστου, περί το 746 (με τα νέα αστρονομικά δεδομένα) από κτίσεως Ρώμης, εν μέσω συγκεκριμένου λαού, του Ιουδαϊκού, «εξ οίκου και πατριάς Δαβίδ»,(2) εις συγκεκριμένον τόπον, την Βηθλεέμ της Ιουδαίας, και με πολύ συγκεκριμένον σκοπόν: «Αυτός ενηνθρώπησεν ίνα ημείς θεοποιηθώμεν»,(3) κατά την επιγραμματικήν έκφρασιν του Μεγάλου Αθανασίου.

Το γεγονός αυτό της ενανθρωπήσεως του Θεού-Λόγου μας δίδει την δυνατότητα να φθάσωμεν εις τα ακρότατα των ορίων μας, τα οποία δεν ταυτίζονται ούτε με το «καλόν καγαθόν» των αρχαίων Ελλήνων, ούτε με την «αρετήν» και «δικαιοσύνην» των φιλοσόφων, ούτε με την γαλήνην της βουδδιστικής «νιρβάνα», ούτε με την υπέρβασιν της «ειμαρμένης» η του λεγομένου «κάρμα» δια θρυλουμένων συνεχών μεταλλάξεων μορφών ζωής, ούτε με την «αρμονίαν» των δήθεν αντιθετικών στοιχείων κάποιας φαντασιώδους «ζωτικής δυνάμεως», ούτε με κάτι άλλο, αλλά είναι η οντολογική υπέρβασις της φθοράς και του θανάτου δια του Χριστού, ο εγκεντρισμός μας εις την θείαν ζωήν και δόξαν Του, και η κατά χάριν ένωσίς μας δι’ Αυτού μετά του Θεού Πατρός εν Αγίω Πνεύματι. Αυτά είναι τα έσχατα όριά μας: Η προσωπική ένωσις μετά του Τριαδικού Θεού! Και η Γέννησις του Χριστού δεν μας υπόσχεται μίαν χιμαιρικήν μακαριότητα η μίαν αφηρημένην αιωνιότητα, αλλά μας προσφέρει «εις το χέρι» την δυνατότητα της προσωπικής μετοχής εις την θείαν ζωήν και την αγάπην του Θεού, εις μίαν ατελεύτητον κλιμάκωσιν! Μας χαρίζει την δυνατότητα όχι μόνον «ίνα την υιοθεσίαν απολάβωμεν»(4) αλλά και «θείας κοινωνοί φύσεως»(5) να αναδειχθώμεν.

Βεβαίως μέσα εις την παγκόσμιον σύγχυσιν και κρίσιν των ημερών μας αι αλήθειαι αυταί ηχούν παράξενα. Η ελπίς των περισσοτέρων ανθρώπων, εναποτεθείσα εις ενδοκοσμικάς «θεότητας», διαψεύδεται καθημερινώς κατά τρόπον οικτρόν. Το ανθρώπινον πρόσωπον ταπεινούται και συνθλίβεται εν μέσω αριθμών, μηχανημάτων, υπολογιστών, χρηματιστηρίων και ποικιλοχρώμων σημαιών κενής ιδεολογικής ευκαιρίας. Η φύσις περιυβρίζεται. Το περιβάλλον συμπάσχει. Οι νέοι απογοητεύονται και εξεγείρονται διαμαρτυρόμενοι δια την αδικίαν του παρόντος και την αβεβαιότητα του μέλλοντος. «Σκότος, γνόφος, θύελλα, φωνή μεγάλη»(6) επικρατεί εις τον κόσμον μας και δίδεται η εντύπωσις ότι απειλείται να αποκρυβή το φως της εν Βηθλεέμ ανατελλούσης ελπίδος και να καλυφθή ο αγγελικός ύμνος της παγκοσμίου χαράς: «Δόξα εν υψίστοις Θεώ και επί γης ειρήνη, εν ανθρώποις ευδοκία».(7) Όμως, η Εκκλησία, καλούσα τους πάντας εις σώφρονα περισυλλογήν, επανεκτίμησιν των εν τω βίω προτεραιοτήτων και αναζήτησιν εις το πρόσωπον του εκάστοτε «άλλου» τα ίχνη της αξίας παντός σεβασμού εικόνος του Θεού, δεν θα παύση να καταγγέλλη με όλην την δύναμιν που της χαρίζει η υπερδισχιλιετής εμπειρία της ότι το εν τη φάτνη της Βηθλεέμ ανακείμενον Παιδίον είναι «η ελπίς πάντων των περάτων της γης», είναι ο Λόγος και η εντελέχεια της ζωής, είναι η λύτρωσις, την οποίαν απέστειλεν ο Θεός εις τον λαόν Του, τουτέστιν εις ολόκληρον την ανθρωπότητα.

Ταύτα εν αγάπη πολλή από της μαρτυρικής καθέδρας της εν Κωνσταντινουπόλει Αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας ευαγγελιζόμενοι προς τα ανά τον κόσμον τέκνα του Οικουμενικού Πατριαρχείου και προς πάντα θεοδιψή άνθρωπον, επικαλούμεθα επί πάντας την ευδοκίαν, την ειρήνην, την χάριν και την σωτήριον δωρεάν του δι’ ημάς τους ανθρώπους και δια την ημετέραν σωτηρίαν κατελθόντος εκ των ουρανών, και σαρκωθέντος εκ Πνεύματος Αγίου και Μαρίας της Παρθένου, και ενανθρωπήσαντος Μονογενούς Υιού του Θεού, Ω η δόξα, το κράτος, η τιμή και η προσκύνησις, συν τω Πατρί και τω Αγίω Πνεύματι, εις τους αιώνας.

Φανάριον, Χριστούγεννα ,βη’
+ Ο Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίος

Διάπυρος προς Θεόν ευχέτης πάντων υμών

(1) Έκδοσις Ακριβής της Ορθοδόξου Πίστεως, ΕΠΕ 1, σελ. 282.
(2) Λουκ. 2: 4.
(3) Περί Ενανθρωπήσεως.ΕΠΕ 1, σελ. 366.
(4) Γαλ. 4: 5.
(5) Β Πέτρ. 1: 4.
(6) Δευτερ. 4: 11.
(7) Λουκ. 2: 14.

Κορυφή σελίδας


ΜΕ ΤΙΜΕΣ ΕΟΡΤΑΣΤΗΚΕ Η ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΣΤΗ ΖΑΚΥΝΘΟ

Στο πανηγυρικό και πολυαρχιερατικό Συλλείτουργο προέστη ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος Β΄, φιλοξενούμενος αυτές τις μέρες του Σεβ. Μητροπολίτη Ζακύνθου κ. Χρυσοστόμου Β΄ και της τοπικής Εκκλησίας.

Δυστυχώς, λόγω των κακών καιρικών συνθηκών, δεν έγινε η προγραμματισμένη Λιτάνευση του Αγίου Διονυσίου στην πόλη, αλλά μόνον μέχρι τα Προπύλαια του Ναού για την ευλογία του συγκεντρωμένου πλήθους των πιστών.

Μετά την Δέηση ενώπιον του Λειψάνου, ο Σεβ. Μητροπολίτης Ζακύνθου προσεφώνησε θερμότατα τον Μακαριώτατο, δωρίζοντάς του μια Εμβάδα του Αγίου εκ μέρους της Μονής. Στη συνέχεια μίλησε ο Αρχιεπίσκοπος, αντιδωρίζοντας στη Μονή έναν ασημένιο σταυρό ευλογίας, στον δε Μητροπολίτη Ζακύνθου ένα κεντημένο επιγονάτιο.

Έπειτα ο Αρχιεπίσκοπος απένειμε επιστηθίους σταυρούς, τόσο στον Καθηγούμενο της Μονής Στροφάδων και Αγ. Διονυσίου Αρχιμανδρίτη κ. Διονύσιο Λιβέρη, όσο και στον Γενικό Αρχιερατικό Επίτροπο της Μητροπόλεως Ζακύνθου Πρωτοπρεσβύτερο Παναγιώτη Καποδίστρια.

Δείτε φωτογραφικό υλικό στο ecclesia

Κορυφή σελίδας


ΝΕΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΑΠΟ ΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ

Τις «περιπέτειες» και τις διαδοχικές χρήσεις αντικειμένων που σήμερα ανήκουν στις συλλογές του Μουσείου Βυζαντινού Πολιτισμού ή βρίσκονται σε μνημεία της Θεσσαλονίκης παρουσιάζει το ημερολόγιο με τίτλο «Σε δεύτερη χρήση», που εξέδωσαν για το 2009 το Μουσείο και το Σωματείο των Φίλων του.

Μέσα από το εισαγωγικό κείμενο της αρχαιολόγου Ευαγγελίας Αγγέλκου και εντυπωσιακό εικονογραφικό υλικό, το ημερολόγιο ρίχνει φως στις διαφορετικές φάσεις της ζωής αντικειμένων από την παλαιοχριστιανική, τη βυζαντινή και τη μεταβυζαντινή περίοδο, τα οποία ξαναχρησιμοποιήθηκαν για τον ίδιο ή διαφορετικούς σκοπούς, επισκευάστηκαν, μετασκευάστηκαν ή και ανακυκλώθηκαν.

Νομίσματα που «ξαναχτυπήθηκαν» πάνω σε παλαιότερα, σπασμένα πιάτα και πιθάρια που επανασυγκολλήθηκαν με τη βοήθεια συνδέσμων από μολύβι, κομμάτια από σπασμένα αγγεία που έγιναν «αγνύθες» -δηλαδή βαρίδια για το τέντωμα των νημάτων του αργαλειού- είτε και πώματα για αμφορείς κρασιού ή λαδιού, μεταλλικά και σπασμένα γυάλινα αντικείμενα που λιώθηκαν σε φούρνους για να παραχθεί νέο υλικό ή μαρμάρινα κομμάτια που λιώθηκαν για την παραγωγή ασβέστη, νομίσματα που χρησιμοποιήθηκαν ως κοσμήματα αλλά και επιθήματα κιονόκρανων που μετατράπηκαν σε στόμια πηγαδιών ή λεκάνες σιντριβανιών, αποκαλύπτουν το πνεύμα οικονομίας των Βυζαντινών σε επίπεδο οικιακής πρακτικής αλλά και σε ευρύτερο πεδίο.

«Τα αντικείμενα των συλλογών ενός μουσείου έχουν βέβαια έτσι και αλλιώς μια χρήση διαφορετική από την αρχική τους, μέσω της διαδικασίας μουσειοποίησής τους.», σημειώνει ο Πρόεδρος του Σωματείου των Φίλων του Μουσείου Βυζαντινού Πολιτισμού καθ. κ. Ν. Νικονάνος. «Έχουν όμως και τη δική τους "βιογραφία", το δικό τους ταξίδι στο χώρο και στο χρόνο που σημαδεύεται από μία ή περισσότερες περιπέτειες, διαφορετικές χρήσεις και χρήστες, αξίες και νοήματα. Το φετινό ημερολόγιο ρίχνει φως σε συγκεκριμένες φάσεις της ζωής των αντικειμένων του Μουσείου Βυζαντινού Πολιτισμού μετά την αρχική τους χρήση και πριν από την αναγωγή τους σε μουσειακά.»

Κορυφή σελίδας





ΧΟΡΗΓΟΙ ΛΟΓΙΣΜΙΚΟΥ

    


ΧΟΡΗΓΟΙ ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΥ