ECCLESIA
Θ Ε Μ Α

Σελίδα Άρθρων | Σελίδα Ειδήσεων

«Το άβατον του Αγίου Όρους»

Βύρων Πολύδωρας, Απογευματινή της Κυριακής, 19/01/2003

Ένα κλάμπ στο Λονδίνο επιτρέπεται να είναι μόνον για άνδρες, μάλιστα κάποιας κληρονομικότητας και κάποιας εισοδηματικής τάξεως. Μια λέσχη στο Παρίσι ή ένα chateau στην ενδοχώρα της Γαλλίας ή ένας πύργος στο Λουξεμβούργο ή στο Βαντούτς του Λιχτενστάιν το ίδιο. Αλλά στο Άγιον Όρος δεν μπορεί να υπάρχει άβατον! Το Άγιον Όρος δεν μπορεί να είναι μόνον για άνδρες επισκέπτες προσκυνητές και φυσικά μόνον για άνδρες εγκαταβιούντες μοναχούς!

Αυτή είναι η υποκρισία της Ευρώπης. Τότε πού είναι οι διακηρύξεις της Ευρώπης για την διαφορετικότητα και την ετερότητα και τον σεβασμό στην παράδοση και την πολυπολιτισμικότητα και τον ανθόκηπο με τα πολλά και ποικίλα πολιτισμικά άνθη; Θέλουμε να ζήσουμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση ως ελεύθεροι, Ευρωπαίοι πολίτες εν ισοτιμία με τους άλλους. Αλλά όχι ως υποτελείς. Και προ παντός ως πολιτιστικά υποτελείς. Πολιτιστικά και αξιακά υποτελείς. Ζητήματα πίστεως, αξιών, παραδόσεως και εθνικής υποστάσεως δεν τίθενται σε ψηφοφορίες. Ας το καταλάβουν αυτό κάποτε τα μηρυκαστικά, που χωρίς γνώση και κυρίως αίσθηση Ιστορίας αγορεύουν (τρόπος του λέγειν να χαρακτηρίζονται τα φληναφήματα ως αγορεύσεις) και ψηφίζουν κατά του αβάτου. Τα λέω μηρυκαστικά του πνεύματος κακώς, γιατί αυτοί δεν έχουν κάνει καν τον κόπο, όπως τα ομώνυμα ζώα (κατσίκες και άλλα) να μασήσουν τουλάχιστον οι ίδιοι την τροφή που ξαναμασούν και που την λιώνουν για να την προσαρμόσουν στην περιορισμένη αντοχή του δικού τους στομαχιού.

Τα «ζόμπι» της ευρωπαϊκής κομπλεξαρίας και δουλοφροσύνης ας γνωρίζουν ότι στην Ορθόδοξη Ανατολή δεν υπήρξε Ιερά Εξέταση, ούτε Σαβαναρόλες επί της πυράς. Αφού θέλουν να μιλούν για Μεσαίωνα και σκοταδισμούς. Αλλά και σήμερα, ας κοιτάξουν τα συμβαίνοντα στους κόλπους της Καθολικής Εκκλησίας και στους κύκλους των Καρδιναλίων με το όνειδος και το άγος της παιδεραστίας και τους Ολλανδούς ομοφυλοφίλους που... έρχονται εις γάμου κοινωνίαν για να διαιωνισθεί το είδος και να προαχθεί ο παγκόσμιος πολιτισμός!...

Τα λέω όλα αυτά για να τονίσω ότι Παράδοση δεν είναι μια συνήθεια ημερολογιακής συμπεριφοράς. Μια ρουτίνα επαναλαμβανόμενη σε διάρκεια. Όχι, είναι επιβεβαίωση αξιών. Είναι πρώτες παραδοχές, κοινωνικές και ηθικές, οι οποίες, τηρούμενες στη διάρκεια, ενισχύονται και ενισχύουν τους ανθρώπους, την κοινωνία, το έθνος. Λέγοντας ενισχύουν, εννοούμε τους κάνουν πιο όμορφους, πιο δυνατούς, πιο καλούς, πιο απομακρυσμένους από την κατάσταση του ζώου. Μην ξεχνάμε τον ίδιο τον ορισμό της Παιδείας κατά τον Πλάτωνα, όπου σχηματοποιείται μια εξίσωση. Η Παιδεία εξισώνεται με την Παράδοση. «Παιδεία είναι ό,τι μας παρέδωσεν ο απειράριθμος χρόνος».Παρέδωσεν, παράδοση ίσον Παιδεία, κατά Πλάτωνα.

«Μία χώρα υπάρχει εις τον κόσμον, το όρος Άθως, αξία μεγάλου θαυμασμού. Έχει θαυμασίαν ευκρασίαν αέρος και κοσμείται με παντός είδους βλάστησιν και λούεται από καθαράς του ηλίου ακτίνας και στολίζεται με δένδρα πολυποίκιλα και με άλση και λειμώνας και είναι πλούσιον με έργα ανθρωπίνων χειρών», λέει ήδη από τον 13ο αιώνα ο Βυζαντινός ιστορικός, θεολόγος, μαθηματικός, αστρονόμος, φιλόσοφος και χρονογράφος Νικηφόρος Γρηγοράς. Και ο ίδιος συνεχίζει για να προβάλει την έννοια (ή και σκοπιμότητα) του αβάτου: «Δεν υπάρχουν εκεί αι φωνασκίαι των γυναικών, ούτε το ακόλαστον όμμα, ουδέ δημόσιαι εμπορίαι και αγοραί και δικαστικοί αγώνες και ρητορική».

Εκεί στο «Περιβόλι της Παναγίας», μία γυναίκα χωράει. Η πρωσοποποίηση της αρετής. Η μητέρα του Θεανθρώπου. Η απαγόρευση της εισόδου των άλλων γυναικών δεν είναι εναντιωματική κατά των γυναικών. Ούτε υπονοεί ότι εξ ορισμού οι γυναίκες δεν είναι ενάρετες. Η σοφία και το ήθος του αγιορείτικου κόσμου δεν επιτρέπει τέτοιες βλάσφημες υπεραπλουστεύσεις.

Η απαγόρευση είναι αμυντική, υποστηρικτική της ασκήσεως. Της ασκήσεως που έχει κατοχυρωθεί, ως δικαίωμα απαραβίαστο, με Χρυσόβουλα των Βυζαντινών Αυτοκρατόρων ήδη από τον 10ον αιώνα, με σουλτανικά φιρμάνια, με τα Συντάγματα του Νέου Ελληνικού Κράτους και με τα Ευρωπαϊκά Στατούτα. Σημειώνουμε ότι το ειδικό καθεστώς του Αγίου Όρους του άρθρου 105 του Συντάγματος 1975 αναγνωρίσθηκε και στην Ευρωπαϊκή Ένωση με την Κοινή Δήλωση που συνοδεύει την Πράξη Προσχωρήσεως της Ελλάδος στις Ευρωπαϊκές Κοινότητες.

Υποσημείωση, εν είδει συμπεράσματος: Αν κάπου στον πλανήτη είχε κατοχυρωθεί με χιλιόχρονη παράδοση το άβατον των ανδρών σε μια γυναικεία περιοχή, άσκηση και δράση, εγώ θα πολεμούσα για τη μη παραβίασή του.

Σελίδα Άρθρων | Σελίδα Ειδήσεων