image with the sign of the Greek Church

Κεντρική Σελίδα | Ιερά Σύνοδος | Αρχιεπίσκοπος | 89,5 Radio | Ειδήσεις | Κοινωνία
Βιβλιοθήκη | Μουσείο | Multimedia | Τεχνική Βοήθεια | Σύνδεσμοι | Επικοινωνία

ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ / ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ




ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ



ΘΕΜΑΤΑ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΚΑΙ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ



Προηγούμενη σελίδα


ΕΚΘΕΣΙΣ ΑΝΤΩΝΙΟΥ Κ. ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ
ΠΕΡΙ ΤΗΣ
ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ ΤΟΥ ΕΙΣ ΤΑΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
ΤΗΣ «EΙΔΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΕΜΠΕΙΡΟΓΝΩΜΟΝΩΝ» ΕΠΙ ΘΕΜΑΤΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΕΩΣ ΚΑΙ ΣΥΝ-ΑΝΑΠΤΥΞΕΩΣ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ
ΕΙΣ ΣΤΡΑΣΒΟΥΡΓΟΝ ( 23 - 24 ΜΑΡΤΙΟΥ 2005)


1. ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΑ

Με έγκρισιν, Απόφασιν και Εντολήν της Αγίας και Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος συµµετέσχον εις τας εργασίας της «Ειδικής Επιτροπής Εµπειρογνωµόνων» («Select Committee of Experts») επί θεµάτων Μεταναστεύσεως και Συν-αναπτύξεως (Co-Development) του Συµβουλίου της Ευρώπης, της οποίας τυγχάνω επιλεγµένον Μέλος.

Η Επιτροπή Εµπειρογνωµόνων είχε την πρώτην Συνεδρίαν από της συγκροτήσεώς της εις το Κτίριον του Συµβουλίου της Ευρώπης εις το Σταρσβούργον µεταξύ της 23ης και 24ης Μαρτίου 2005.


1. ΕΡΓΑΣΙΑΙ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ

23-03-2005

Πρωϊνή Συνεδρία

Κατά την πρώτην αυτήν Συνεδρίαν µετά την εκλογήν Προέδρου και Αντι-προέδρου και την συγκρότησιν εις Σώµα, ανεπτύχθη ο σκοπός της Επιτροπής και εγνωστοποιήθη ότι προβλέπονται τρείς ή άν παραστεί ανάγκη και τέσσαρες Συνεδριάσεις, εκ των οποίων αι δύο εντός του 2005. Υπεγραµµίσθη ότι αι Συνεδρίαι αυταί θα είναι καθαρώς συναντήσεις εξονοµασµένων εµπειρογνωµόνων, οι οποίοι επελέγησαν µε αυστηρά επιστηµονικά κριτήρια εµπειρογνωµοσύνης.

Ηκολούθησεν σύντοµος αυτοπαρουσίασις των συµµετεχόντων µε αναφοράν κυρίως εις τα επιστηµονικόν, ερευνητικόν και εφηρµοσµένον έργον των και σύντοµ ον παρουσίασιν της εµ πειρογνωµ οσύνης των. Κατά την αυτοπαρουσίασιν είχον την ευκαιρίαν να αναφερθώ εις την σπουδαιότητα του έργου της Ελληνικής Ορθοδόξου Εκκλησίας διά µέσου του ερευνητικού κυρίως έργου του Κέντρου Συµπαραστάσεως Παλιννοστούντων Μεταναστών, καθώς επίσης και εις το έργον, το οποίον συντελείται εν συνεργασία µετά του CCME.

Εν συνεχεία ο Πρόεδρος και εκπρόσωποι του Συµβουλίου τη Ευρώπης ανεφέρθησαν εις το δηµογραφικόν πρόβληµα της Ευρώπης και την δηµογραφικήν πίεσιν των γειτονικών Αφρικανικών και Ασιατικων χωρών, εις τα προβλήµατα της διεθνούς εγκληµατικότητος, η οποία συσχετίζεται µε την µετανάστευσιν και προκαλεί την πολιτικήν της λήψεως µέτρων κατά της µεταναστεύσεως («securitization»), της οικονοµικής σηµασίας των µεταναστευτικών εµβασµάτων διά τας χώρας προελεύσεως των µεταναστών και τα εφαρµοζόµενα υπό της Γαλλικής Κυβερνήσεως προγράµµατα εθελοντικού επαναπατρισµού εις χώρας της Βορείου Αφρικής. Τα προγράµµατα αυτά έδωκαν την αφορµήν διά να µελετηθεί το θέµα, που θα απασχολήσει την Επιτροπήν Εµπειρογνωµόνων κατά τα δύο προσεχή έτη, το θέµα δηλαδή του αναπτυξιακού ρόλου, τον οποίον ενδεχοµένως θα ηδύναντο να διαδραµατήσουν αι Οργανώσεις των εν Ευρώπη Μεταναστών, εις περίπτωσιν κατά την οποίαν ορισµένα Μελη των θα εδέχοντο να επαναπατρισθούν εθελουσίως και να αναλάβουν αναπτύξουν οικονοµικήν δραστηριότητα εις τα πλαίσια ειδικών ευρωπαϊκών προγραµµάτων.

Ο Πρόεδρος ετόνισεν ότι η παρεχόµενη υπό της ΕΕ αναπτυξιακή βοήθεια κατασπαταλάται χωρίς συντονισµόν και προγραµµατισµόν. Οτι προϋπόθεσις διά την ανάπτυξιν είναι η εξασφάλισις της συνεργασίας µεταξύ των κρατικών αρχών, της τοπικής αυτοδιοικήσεως, των ΜΚΟ, της κοινωνίας των πολιτών και βεβαίως των µεταναστών και των παλιννοστούντων. Εις τα προγράµµατα δηµιουργίας των υποδοµών και τα προγράµµατα προστασίας του περιβάλλοντος οι µετανάσται απουσιάζουν.

Ορισµένοι των Συνέδρων υπεστήριξαν ότι οι µετανάσται δεν προτίθενται να παραµείνουν µονίµως εις την Ευρώπην, και τούτο το συµπεραίνουν εκ του γεγονότος ότι οι περισσότεροι εξ αυτών αντιµετωπίζουν σοβαρά προβλήµατα γλώσσης, αλλά και ελλείψεως υψηλών προσόντων. Υπεστήριξαν µάλιστα ότι η παραµονή των εις τας Ευρωπαϊκάς Χώρας οφείλεται µεταξύ άλλων και εις το γεγονός ότι δεν έχουν ευκαιρίας επιστροφής. Εάν τους προσφερθούν τα αναγκαία χρήµατα και κάποια επαγγελµατική εξειδίκευσις, οι περισσότεροι θα επιστρέψουν εις τας χώρας των.

Προς επίρρωσιν των θέσεών των ανεφέρθησαν εις τα προαναφερθέντα Γαλλικά Προγράµµατα, καθώς και εις τα Προγράµµατα δύο Εταιρειών, της Γαλλικής Εταιρείας «PANOS» και µιάς Ισπανικής Εταιρείας. Αι Εταιρείαι αυταί εφαρµόζουν εις ωρισµένας Αφρικανικάς Χώρας επιδοτούµενα προγράµµατα αναπτύξεως µε την συµµετοχήν µεταναστών, οι οποίοι είτε παλιννοστούν οριστικώς είτε αναπτύσσουν δραστηριότητας τόσον εις τας χώρας προελεύσεως όσον και εις τας χώρας µεταναστευτικού προορισµού των, είτε τέλος αναπτύσσουν ένα είδος «κυκλικής µεταναστεύσεως», µεταναστεύοντες, παλιννοστούντες, εκ νέου µεταναστεύοντες, εκ νέου παλιννοστούντες κ.ο.κ.

Το προνόµιον των µεταναστών ως παραγόντων αναπτύξεως των χωρών προελεύσεώς των έγκειται, κατά τας εκθέσεις των εταιρειών αυτών, εις το γεγονός ότι οι µετανάσται είναι γνώσται των καταστάσεων και των οικονοµικών συνθηκών τόσν των χωρών υποδοχής όσον και των χωρών προελεύσεώς των.

Τέλος ωρισµένοι των εµπειρογνωµόνων ανεφέρθησαν εις την σηµασίαν των µεταναστευτικών εµβασµάτων και εις την συµβολήν των εµβασµάτων αυτών διά την ανάπτυξιν των χωρών προελεύσεως. Εις ωρισµένας χώρας τα εµβάσµατα των µεταναστών αντιπροσωπεύουν το 30% του Εθνικού των Προϊόντος.

Επί των απόψεων αυτών διετύπωσα κατά την επακολουθήσασαν συζήτησιν σοβαράς ενστάσεις, αι οποία συνοψίζονται εις τα ακόλουθα:

• Αι εκτεθείσαι απόψεις πάσχουν από µονοµέρειαν οφειλοµένην κυρίως εις την σύνθεσιν της Επιτροπής των εµπειρογνωµόνων, εις την οποίαν κατά συντριπτικήν πλειοψηφίαν µετέχουν επιστήµονες προερχόµενοι από χώρας, τας οποίας συνδέει αποικιοκρατικόν παρελθόν (Αγγλία, Βέγιον, Γαλλία και Αφρικανικαί χώραι πρώην αποικίαι των). Οι προερχόµενοι από πρώην αποικίας απολαύουν ειδικών προνοµίων τόσον εις το Ηνωµένον Βασίλειον όσον και εις την Γαλλίαν και εν µέρει το Βέλγιον, έχουν δε και την υπηκοότητα των Μητροπολιτικών Χωρών. Εντεύθεν και η ευκολία επανειληµµένων εισόδων-εξόδων, µεταναστεύσεων και παλιννοστήσεων. Δεν συµβαίνει το ίδιον µε τους λοιπούς µετανάστας και λαθροµετανάστας.

• Είναι σφάλµα να αντιµετωπίζεται η µετανάστευσις ως αποκλειστικώς οικονοµικόν φαινόµενον. Τα αίτια των διεθνών µεταναστεύσεων είναι πολλαπλά και πολυσύνθετα, δεν είναι δε δυνατόν να ερµηνευθούν χωρίς την παράµετρον του πολιτικού και οικονοµικού χάους, που επικρατεί εις τας χώρας προελεύσεως των µεταναστών, της δραµατικής συρρικνώσεως του χώρου και του χρόνου ενεκα της αναπτύξεως της τεχνολογίας των επικοινωνιών, της συνεπαγοµένης µειώσεως του κόστους των µεταφορών, της ψυχολογικής επιδράσεως της εικονικής πραγµατικότητος, την οποίαν προωθούν τα ΜΜΕ και ιδίως η Τηλεόρασις, της καλλιεργείας ψευδαισθήσεων εγγύτητος και ευκολίας µετοχής εις τα καταναλωτικά αγαθά της Δύσεως, της προωθουµένης πολιτισµικής «υβριδοποιήσεως» και της οικονοµικής παγκοσµιοποιήσεως.

• Κατά την ανάλυσιν των παραγόντων και των αιτίων που συντελούν εις την µετανάστευσιν δεν θα πρέπει να παραθεωρείται ο ρόλος των δικτύων και των λαθροδιακινητών. Το έργον των συνίσταται τελικώς εις την ζεύξιν της προσφοράς ευελίκτου και φθηνού εργατικού δυναµικού µε την ανάλογον ζήτησιν. Εντεύθεν και η αδιαµφισβήτητη επιτυχία των.

• Δεν υπάρχουν ενδείξεις, αι οποίαι να δικαιολογούν την αισιόδοξον άποψιν περί επικειµένης ή έστω επιθυµητής παλιννοστήσεως των µεταναστών. Αντιθέτως υπάρχουν έρευναι, εκ των οποίων προκύπτει εκπεφρασµένη επιθυµία των µεταναστών είτε να παρατείνουν την παραµονήν των εις τας χώρας της Ευρώπης επί 10, 20 ή και 25 έτη, είτε ακόµη και να παραµείνουν µονίµως. Η εµπειρία από την µετανάστευσιν της δεκαετίας του 1960 συνηγορεί υπέρ της απόψεως ότι σοβαρόν ποσοστόν των µεταναστών θα εγκατασταθούν µονίµως εις την Ευρώπην.

• Πέραν των µεταναστών υπάρχουν και οι αιτούντες άσυλον, οι πρόσφυγες και οι λαθροµετανάσται. Δεν είναι λογικόν να υποθέσωµεν ότι άνθρωποι πολιτικώς ή θρησκευτικώς διωκόµενοι εις τας πατρίδας των ή άνθρωποι, οι οποίοι επλήρωσαν βαρύτατον «κεφαλικόν φόρον» εις τους διακινητάς και διεκινδύνευσαν την ζωήν των προκειµένου να φθάσουν εις κάποιαν ασφαλή Ευρωπαϊκήν Χώραν προκειµένου να ζητήσουν πολιτικόν άσυλον ή να αναζητήσουν τα προς το ζήν, είναι δυνατόν να ενδιαφέρωνται διά τον εκούσιον επαναπατρισµόν των.

• Οι περισσότεροι των λεγοµένων «νέων» µεταναστών απασχολούνται εις την παραοικονοµίαν ή καταλαµβάνουν εις την αγοράν εργασίας εκείνας τας θέσεις, αι οποίαι εγκαταλείπονται από τους γηγενείς ως εργασίαι επικίνδυνοι, κακοπληρωµέναι και στερούµεναι κοινωνικού γοήτρου. Εις τας θέσεις αυτάς δεν είναι δυνατόν οι µετανάσται να αποκτήσουν εκείνας τας επαγγελµατικάς γνώσεις και δεξιότητας, αι οποίαι ηµπορεί να είναι χρήσιµοι διά την οικονοµικήν ανάπτυξιν των χωρών προελεύσεώς των.

• Είναι γεγονός ότι οι περισσότεροι των µεταναστών ζούν µε αιµατηράς οικονοµίας προκειµένου να αποστείλουν κάποιο έµβασµα εις τας οικογενείας των. Δεδοµένης της οικονοµικήγς υπαναπτύξεως των χωρών προελεύσεως των µεταναστών δεν είναι παράδοξον ότι τα εµβάσµατα αυτά αντιπροσωπεύουν το 30% -εις µερικάς χώρας πολύ υψηλότερον ποσοστόν!-του εγχωρίου προϊόντος. Τα εµβάσµατα όµως αυτά διοχετεύονται εις την κατανάλωσιν, προκειµένου να καλύψουν τας βιοτικάς ανάγκας των µελών της οικογενείας, ενώ µικρόν µέρος των χρηµάτων επενδύεται και εις την βελτίωσιν των συνθηκών κατοικίας και ενδεχοµένως την απόκτησιν ιδιοκτήτου οικίας της οικογενείας του µετανάστου. Με ελαχίστας εξαιρέσεις, δεν υπάρχουν κατά κανόνα τόσον σηµαντικαί αποταµιεύσεις, ώστε να υπάρχουν περιθώρια επενδύσεως εις επιχειρησιακά και αναπτυξιακά προγράµµατα ή εις ευεργετικάς δωρεάς διά την κατασκευήν δηµοσίων έργων.

• Το προβαλλόµενον προνόµιον των µεταναστών, να γνωρίζουν τας οικονοµικάς και κοινωνικάς συνθήκας αµφοτέρων των χωρών δεν αληθεύει ή είναι πολύ σχετικόν. Με την πάροδον των ετών ο µετανάστης αποξενούται και αγνοεί τας επισυµβάσας κοινωνικάς και οικονοµικάς µεταβολάς της πατρίδος του, ενώ ποτέ δεν δύναται να ισχυρισθεί ότι έχει πλήρως ενσωµατωθεί εις την κοινωνίαν υποδοχής. Το πιθανότερον και συχνότερον είναι οι µετανάσται της πρώτης γενεάς να καταντούν «ξένοι» τόσον εις τας ιδιαιτέρας πατρίδας των όσον και εις τας νέας πατρίδας των. Οι Ελληνες παλιννοστούντες ισχυρίζονται ότι απορρίπτονται από την κοινωνίαν και των δύο χωρών: «Στην Γερµανία µας λένε Ελληνες και στην Ελλάδα Γερµανούς. Κανείς όµως δεν µάς ονοµάζει συµπατριώτες».

• Εν όψει των σηµερινών συνθηκών, εξελίξεων και τάσεων της συγχρόνου διεθνούς µεταναστεύσεως, θα πρέπει να απαλλαγούµε από την αντίληψιν ότι κατά την µεταναστευτικήν διαδικασίαν υπάρχει µόνον το «δίπολον» “χώρα προελεύσεως-χώρα προορισµού”. Η σηµερινή µεταναστευτική οικογένεια είναι δυνατόν να είναι διασκορπισµένη εις τα τέσσερα σηµεία του ορίζοντος. Υπάρχουν µεταναστευτικαί οικογένειαι µε µέλη των εργαζόµενα π.χ. εις ΗΠΑ, Σουηδίαν, Ελλάδα, Ιταλίαν και Σαουδικήν Αραβίαν. Καθηµερινώς ο µετανάστης επικοινωνεί και µετέχει εις πραγµατικόν χρόνον εις τα συµβαίνοντα εις δύο ή και περισσοτέρας χώρας ή και Ηπείρους. Η κοινωνιολογική επιστήµη επενόησε ειδικόν όρον διά να χαρακτηρίσει την νέαν αυτήν µορφήν µεταναστεύσεων, τον όρον «transmigration». Υπό συνθήκας παγκοσµιοποιηµένης transmigration είναι εξεταστέον, κατά πόσον δεν µαταιοπονεί όποιος προϋποθέτει ενδιαφέρον των µεταναστών διά την ανάπτυξιν της πατρίδος των και σχεδιάζει προγράµµατα επανενώσεως της «τρανσ-µεταναστευτικής» οικογενείας εις την γενέτειρα πατρίδα.

• Τέλος, επειδή «αρχή σοφίας η των ονοµάτων επίσκεψις», θα πρέπει να προχωρήσωµεν εις ένα χρηστικόν ορισµόν των εννοιών που θα χρησιµοποιούµεν, και να διερωτηθούµε «τί σηµαινει ανάπτυξις -και πολύ περισσότερον »συν-ανάπτυξις«-µετά την εκπνοήν της δεκαετίας του 1990 και την εγκατάλειψιν του παλαιού «µοντέλλου» αναπτύξεως?

• Συνοψίζοντας µπορεί να ισχυρισθεί κανείς ότι αι προβληθείσαι απόψεις οικοδοµούν επί τεσσάρων εσφαλµένων και αναποδείκτων υποθέσεων. Αι υποθέσεις αυταί είναι:


1. Οτι οι σηµερινοί µετανάσται είναι « φιλοξενούµ ενοι εργάται» (Gastarbeiter), προτιθέµενοι βραχυπροθέσµως να παλιννοστήσουν.

2. Οτι ο µόνος λόγος παραµονής των εις τας Δυτικο-Ευρωπαϊκάς χώρας είναι η έλλειψις οικονοµικών ευκαιριών εις τας πατρίδας των.

3. Οτι η απασχόλησίς των εις την παραοικονοµίάν και την επίσηµον οικονοµίαν των χωρών της Δύσεως τους προσφέρει την ευκαιρίαν να αποκτήσουν δεξιότητας και προσόντα «βιoµηχανικού εργάτου», χρήσιµα διά την ανάπτυξιν των χωρών προελεύσεώς των.

4. Οτι τα µεταναστευτικά εµβάσµατα είναι διαθέσιµα διά την πραγµατοποίησιν επιχειρησιακών και αναπτυξιακών επενδύσεων.


23-03-2005

Απογευµατινή Συνεδρία

Κατά την απογευµατινήν Συνεδρίαν ο Πρόεδρος προσεπάθησε να συνοψίσει και συστηµατοποιήσει το έργον της πρωϊνής συνεδρίας και να παρουσιάσει πρότασιν, η οποία θα λαµβάνει υπόψιν τόσον τας προτάσεις όσον και τας κριτικάς παρατηρήσεις.

Προκειµένου να κινηθεί εις τας µελλοντικάς εργασίας της επί σταθερού εδάφους, διετυπώθη η πρότασις διεξαγωγής µικράς διαπιστωτικής ερεύνης, από την οποίαν θα ήτο δυνατόν να συναχθούν συµπεράσµατα περί των προθέσεων των µεταναστών να αναλάβουν ενδεχοµένως ρόλον αναπτυξιακού πολλαπλασιαστού εις τας χώρας προελεύσεώς των.

Ενεκα ελλείψεως χρόνου και χρηµάτων, εζητήθη από τους συµµετέχοντας εµπειροιγνώµονας να διερευνήσουν το θέµα ερχόµενοι εις επικοινωνίαν και συζητούντες µε εκπροσώπους των εθνικών συλλόγων των µεταναστών. Βεβαίως προηγουµένως θα πρέπει να εξετασθεί το είδος, ο σκοπός, οι επιδιώξεις, αι µέθοδοι εργασίας, ο αριθµός των µελών και οι προέλευσις των πόρων των διαφόρων οργανώσεων, ώστε να περιορισθεί η συζήτησις µόνον µεταξύ οργανώσεωςν, αι οποίαι υπηρετούν τα συµφέροντα των µεταναστών και όχι αλλοτρίους σκοπούς. Ο Πρόεδρος υπεσχέθη να προετοιµάση και θέση εις συζήτησιν σχέδιον, το οποίον θα πρέπει να ακολουθεί κατά την επικοινωνίαν µετά των εκπροσώπων των µεταναστευτικών οργνώσεων.

Το υπόλοιπον της απογευµατινής αφιερώθη εις την «επίσκεψιν των ονοµάτων». Ανελύθησαν οι περισσότεροι των όρων, οι οποίοι θα χρησιµοποιούνται και διετυπώθησαν υποθέσεις εργασίας.

Μετά ταύτα η συζήτησις περιεστράφει περί την αναπτυξιακήν πολιτικήν της ΕΕ και των λοιπών ανεπτυγµένων χωρών, και εξητάσθησαν θέµατα όπως;

• Του διεθνούς εµπορίου και των επιπτώσεών του εις τας χώρας προελεύσεως των µεταναστών.

• Της δυνατότητος ή µή αναπτύξεως συνεργασίας µεταξύ των χωρών της Ευρώπης και των χωρών προελεύσεως των µεταναστών εις περίπτωσιν κατά την οποίαν θα τεθεί το ζήτηµα ελέγχου και περιορισµού της µεταναστεύσεως.

• Της εννοίας της αναπτύξεως, όταν αυτή δεν περιορίζεται εις την οικονοµικήν διάστασιν, αλλά συµπεριλαµβάνει και την κοινωνικήν και πολιτικήν διάστασιν, όπως λ.χ. την ανάπτυξιν δηµοκρατικών θεσµών, την διαφάνειαν, την ενεργόν κοινωνίαν των πολιτών, την συµµετοχικότητα κττ.

• Την εξέτασιν των προϋποθέσεων, υπό τας οποίας οι µετανάσται και αι οικογένειαί των θα ηδύναντο να κάνουν την βέλτιστη χρήση των εµβασµάτων και αποταµιεύσεών τους.

• Την κατανόησιν της σχέσεως µεταξύ εµβασµάτων και εθνικής οικονοµικης πολιτικής.

• Την ακολουθητέαν κατά τας συζητήσεις στρατηγικήν, ώστε να αποφευχθεί παρεξήγησις των προθέσεων συνδυασµού εκουσίας επανόδου των µεταναστών µε προγράµµατα αναπτύξεως. Είναι ενδεχόµενον να θεωρηθούν τα προγράµµατα αυτά ως µία συγκεκαλυµµένη µοφή επαναπροωθήσεως των µεταναστών εις τας χώρας των µε αποτέλεσµα την διατάραξιν των διπλωµατικών σχέσεων ή την απόρριψιν των προγραµµάτων από τους µετανάστας. Ο κίνδυνος είναι ρεαλιστικός, δοθέντος ότι κατά τας συζητήσεις Συνόδων Κορυφής της ΕΕ και τας συζητήσεις του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου πράγµατι διετυπώθη το έτος 2002 η πρότασις να προσφερθεί εις τας αναπτυσσοµένας χώρας ένα συνολικόν αναπτυξιακόν πακέτο, προκειµένου να ενθαρρυνθούν να αρχίσουν διαπραγµατεύσεις προς υπογραφήν συµφωνιών επαναπρο-ωθήσεως των µεταναστών εις τας χώρας των.

• Τέλος έγινε κριτικός και επικριτικός σχολιασµός της αναπτυξιακής πρακτικής της ΕΕ, η οποία λ.χ. ενέκρινε µεν το ποσόν των 934 εκατοµµυρίων Ευρώ διά την ανάπτυξιν των χωρών Μαρόκκου και Σοµαλίας και διά την περίοδον 2000-2006, καθώρισεν όµως και την κατανοµήν των κονδυλίων κατά τρόπον αντιαναπτυξιακόν: Μόνον το 13% των κονδυλίων προορίζεται διά την χρηµατοδότησιν αναπτυξιακών προγραµ µ άτων. Το υπόλοιπον 8 7 % οφείλουν αι χώραι να χρησιµοποιήσουν διά την ανάπτυξιν και εφαρµογήν µέτρων ελέγχου των συνόρων προς καταπολέµ ησιν της µ εταναστεύσεως και λαθροµεταναστεύσεως προς την Ευρώπην!


24-03-2005

Πρωϊνή Συνεδρία

Κατά την Συνεδρίασιν της δευτέρας ηµέρας εγένοντο αρχικώς διευκρινίσεις από µέρους των εκπροσώπων του Συµβουλίου της Ευρώπης, οι οποίοι εδήλωσαν:

• ότι συµφωνούν µε τας περισσοτέρας από τας διατυπωθείσας κριτικάς παρατηρήσεις•

• ότι το Συµβούλιον της Ευρώπης διαστέλλει την θέσιν του και δεν συµφωνεί µε τας προτάσεις της ΕΕ περί συνδυασµού αναπτύξεως, παροχής βοηθείας και επαναπροωθήσεως των µεταναστών•

• ότι τόσον οι µετανάσται όσον και οι Σύλλογοί των πάσχουν από έλλειψιν προσόντων και «επαγγελµατισµού», που αποτελούν προϋπόθεσιν για τις αναπτυξιακές δραστηριότητες•

• ότι δεν είναι δυνατόν να αναµένουµε ή και να ζητήσουµε από τους µετανάστες να γίνουν εµπειρογνώµονες αναπτύξεως•

• ότι για µια ενδεχόµενη «κυκλική µετανάστευση» δεν αρκεί η νοµική κατοχύρωσις των ελευθερων διακινήσεων, αλλά προσαπαιτείται και ανάλογος επαγγελµατική πολιτική από µέρους των χωρών προελεύσεως και προορισµού•

• ότι κάθε απόφασις θα πρέπει να λαµβάνεται µε την ενηµέρωσιν και την συµµετοχήν των µεταναστών. Εσηµειώθη ότι ποτέ µέχρι σήµερον δεν µετείχον οι µετανάσται εις την διαµόρφωσιν των πολιτικών, αι οποίαι τους αφορούν•

• ότι πράγµατι τόσον οι µετανάσται όσον και οι Σύλλογοί των αντιµετωπίζουν προβλήµατα γλωσσικού, πολιτισµικού και κοινωνικού αποκλεισµού, όπως όµως και σταδιακής αποξενώσεως από την κοινωνίαν της πατρίδος των•

• ότι αποτελεί πράγµατι γεγονός ο «διεθνικός» και «transnational» χαρα-κτήρας της µεταναστεύεως και του τρόπου δράσεως των µεταναστών και των Συλλογων των.


Μετά ταύτα ο Πρόεδρος της Συνεδρίας ανέπτυξε το Σχέδιον ερεύνης των µεταναστευτικών Οργανώσεων και Συλλογων. Δεν είναι δυνατόν να αναφερθούν εδώ αι λεπτοµέρειαι του Σχεδίου. Συνοπτικώς αναφέροµεν ότι το Σχέδιον προτείνει να εξετασθούν:

• Τα ασθενή και ισχυρά σηµεία των οργανώσεων

• Η φύσις και οι στόχοι των οργανώσεων

• Το µέγεθος των Οργανώσεων (αριθµός µελών)

• Η ικανότης των Οργανώσεων να διαµεσολαβούν µεταξύ των µεταναστών και της κοινωνίας υποδοχής.

• Οι δραστηριότητες των Οργανώσεων

• Η πρόσβασις των Οργανώσεων εις τα ΜΜΕ.

• Το εθελοντικό στοιχείο και η επαγγελµατικότης των υπευθύνων

• Τα προβλήµατα που αντιµετωπίζουν οι Οργανώσεις

• Τί µπορούν οι Κυβερνήσεις να προσφέρουν εις τας Οργανώσεις

• Κατά πόσον οι Οργανώσεις και τα Μέλη των προτίθνται να αναλάβουν ρόλον αναπτυξιακόν εις τας χώρας των.

• Σχέδια επαναπατρισµού των µελών των.


Με την παράκλησιν όσοι δύνανται και επιθυµούν να εργασθούν διά την συγκέντρωσιν αυτών των πληροφοριών εις την χώραν των επερατώθη η Συνεδρία τας πρώτας απογευµατινάς ώρας της 24ης Μαρτίου και ωρίσθη η εποµένη Συνάντησις διά την 7ην και 8ην Σεπτεµβρίου 2005.


ΣΗΜΕΙΩΣΙΣ:

Η Ηµεροµηνία της συναντήσεως µετετέθη εις την 30ην και 31ην Αυγούστου.

Κατόπιν επικοινωνίας και συνεργασίας µε αρκετάς από τας οργανώσεις των µεταναστών εις την Ελλάδα (δεν ήτο δυνατόν να επικοινωνήσω και µε τας 72 καταγεγραµµένας οργανώσεις) συνέταξα σχετικήν Εκθεσιν, την οποίαν απέστειλα εις το Συµβούλιον της Ευρώπης. Το Συµβούλιον της Ευρώπης εύρε την Εκθεσιν «extremely interesting» και την συµπεριέλαβε µεταξύ των Εκθέσεων, αι οποίαι θα παρουσιασθούν και συζητηθούν κατά την προσεχή συνάντησιν των εµπειρογνωµόνων εις το Στρασβούργον (30-31 Αυγούστου 2005).






Προηγούμενη σελίδα