Ἐξ ἀφορμῆς τῆς διοργανουμένης εἰς τό γήπεδον τῆς ΑΕΚ Διεθνοῦς Συνελεύσεως τῆς ἑταρείας «Σκοπιά» τῶν «Μαρτύρων τοῦ Ἰεχωβᾶ» ἡ Ἀρχιγραμματεία τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος κάνει γνωστά τά ἀκόλουθα:
Ἡ ἐλευθερία τῆς θρησκευτικῆς συνειδήσεως εἶναι δικαίωμα σεβαστόν ἑκάστου πολίτου, τό ὁποῖον πρώτη ἡ Ἐκκλησία σέβεται. Τό δικαίωμα ὅμως τοῦτο ἀναγνωρίζεται διεθνῶς μόνο γιά θρησκεῖες πού σέβονται μέ ἔργα τήν ἐλευθερίαν τοῦ προσώπου καί ὄχι γιά ἐκεῖνες πού μέ τίς κακοδοξίες τους καί τίς ὕπουλες μεθοδεύσεις τους καί ἐν ὀνόματι τοῦ Θεοῦ, δημιουργοῦν σκλάβους, οἱ ὁποῖοι μέ θρησκευτικόν φανατισμόν ὑπηρετοῦν τά συμφέροντα καί τούς σκοπούς, οἰκονομικούς καί ἄλλους, τῶν ξενόφερτων αὐτῶν ὀργανώσεων.
Μέσα στά πλαίσια τῆς ποιμαντικῆς εὐθύνης της ἡ Ἐκκλησία πληροφορεῖ ὑπευθύνως τό Ὀρθόδοξον Πλήρωμα καί τήν Ἑλληνικήν Πολιτείαν, ὅτι ἡ ἐκδήλωσι πού διοργανώνει στό γήπεδον τῆς ΑΕΚ, στήν Νέαν Φιλαδέλφειαν, ἀπό 21 ἕως 23 Αὐγούστου 1998, ἡ ἀμερικανική ἑταιρεία «Σκοπιά», γνωστή μέ τό ὄνομα «Μάρτυρες τοῦ Ἰεχωβᾶ» ἤ κοινῶς «Χιλιαστές», δέν εἶναι μία θρησκευτική ἐκδήλωσι, διότι οἱ «μετοχικές ἑταιρεῖες» δέν μποροῦν νά εἶναι καί θρησκεῖες. Πολύ περισσότερον ἡ «Σκοπιά» δέν μπορεῖ νά εἶναι «Χριστιανική Ἐκκλησία», διότι τίποτε τό κοινόν δέν ἔχει μέ τήν χριστιανικήν πίστι στό πρόσωπον τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ. Στόχος αὐτῆς τῆς φανταχτερῆς ἐκδηλώσεως εἶναι νά δημιουργήση ψευδεῖς ἐντυπώσεις, σέ ὄγκον καί ἐμφάνισι, μέ τή σύμπραξι χιλιαστῶν ἀπό ὅλο τόν κόσμο, καί νά παραπλανήση, μίαν ἀκόμη φοράν, τόν Ὀρθόδοξον Ἑλληνικόν Λαόν καί τήν Ἑλληνικήν Πολιτείαν. Συγκεντρώνοντας ὀπαδούς ἀπό ὅλα τά μέρη τῆς γῆς καί χρησιμοποιῶντας ὅλες τίς καλά μελετημένες μεθοδεύσεις της προσπαθεῖ νά πείση ὅτι εἶναι μία «Χριστιανική Ἐκκλησία» καί ὅτι εἶναι θῦμα θρησκευτικῶν διακρίσεων στήν Πατρίδα μας. Ἐξ ἄλλου, μαζί μέ ὅλες τίς ὁμόφρονες μ' αὐτήν παραχριστιανικές καί παραθρησκειακές αἱρέσεις καί ὁμάδες ἔχει ὀργανώσει ἀπό καιρόν τώρα ὁλόκληρη ἐκστρατείαν γιά νά ἐπιτύχουν τήν κατάργησι τοῦ περί προσηλυτισμοῦ νόμου καί τήν ἀπαλλαγήν ἀπό τήν στάτευσι γιά δῆθεν «λόγους συνειδήσεως», διαδίδοντας πλῆθος ψευδῶν πληροφοριῶν καί παραπλανῶντας πολίτες καί Πολιτείαν. Γι' αὐτό εἶναι ἀνάγκη νά πληροφορηθοῦν σωστά καί ὑπεύθυνα οἱ Ἁρμόδιοι καί ὁ Ἑλληνικός Λαός τήν ἀλήθεια πάνω στά σοβαρά αὐτά θέματα:
1. Τό Εὐρωπαϊκόν Δικαστήριον Ἀνθρωπίνων Δικαιωμάτων οὐδέποτε κατεδίκασε τήν Ἑλλάδα ἐπειδή ἐφήρμοσε τόν νόμον, ὁ ὁποῖος ἀπαγορεύει τόν προσηλυτισμόν, οὔτε ἐζήτησε τήν κατάργησί του, ὡς ψευδῶς διαδίδουν οἱ «Μάρτυρες τοῦ Ἰεχωβᾶ». Ἀντιθέτως ἀπεφάνθη ὅτι ἡ σχετική Ἑλληνικά Διάταξι συμβιβάζεται ἀπολύτως πρός τήν Εὐρωπαϊκήν Σύμβασι Ἀνθρωπίνων Δικαιωμάτων.
2. Ὁ προσηλυτισμός ἀπαγορεύεται ρητῶς καί τιμωρεῖται ποινικῶς σέ ὅλες σχεδόν τίς χῶρες τῆς Εὐρώπης καί τῶν Η.Π.Α., ὑπάρχει δέ σειρά καταδικαστικῶν ἀποφάσεων γιά διενέργειαν προσηλυτισμοῦ στήν Γαλλίαν, Γερμανίαν, Ἀγγλίαν, Βέλγιον, Ἑλβετίαν, Δανίαν, Η.Π.Α. κ.ἄ.
3. Ἀτομικόν δικαίωμα ἀπαλλαγῆς ἀπό τήν στράτευσι σέ ἀντιρρησίες συνειδήσεως οὔτε προβλέπεται πουθενά, οὔτε τό Εὐρωπαϊκόν Δικαστήριον Ἀνθρωπίνων Δικαιωμάτων τό ἔχει ποτέ ἀποδεχθῆ, ἀπορρίπτοντας μάλιστα ὅλες τίς προσφυγές τῶν ἀντιρρησιῶν, κυρίως «Μαρτύρων τοῦ Ἰεχωβᾶ». Εἶναι δέ ἐντυπωσιακόν τό γεγονός ὅτι μόνον στήν Γαλλίαν οἱ καταδικασθέντες «ἀντιρρησίες συνειδήσεως» ἔχουν ἐκτίσει, ἀπό τό 1950 ἕως τό 1993, πλέον τῶν 83 (ὀγδόντα τριῶν) ΑΙΩΝΩΝ ΦΥΛΑΚΙΣΕΩΣ καί μέχρι τό 1997 ὑπελογίζοντο νά φθάσουν σέ 130 (ἑκατόν τριάντα) ΑΙΩΝΕΣ.
Οἱ Ἕλληνες «ἀντιρρησίες συνειδήσεως», πού ἀρνοῦνται νά ὑπηρετήσουν τήν Πατρίδα καί δέν καταδέχονται νά ἀποδώσουν τιμήν στήν ἔνδοξην Ἑλληνικήν Σημαίαν μας, ἀγνοοῦν ἄραγε ὅτι ἡ Ἑλλάδα ἀντιμετωπίζει πολύ μεγαλύτερους κινδύνους ἀπό τήν Γαλλίαν;
4. Σέ πολλές περιπτώσεις, Εὐρωπαϊκές χῶρες ἀρνήθηκαν νά ἀναγνωρίσουν τήν χιλιαστικήν ἑταιρείαν «Σκοπιά» ὡς θρησκευτικήν ὀργάνωσι καί δέν τῆς παραχώρησαν δημόσιους χώρους γιά τίς δῆθεν «θρησκευτικές συγκεντρώσεις» της.
5. Ἡ «κυβέρνησι τῆςΣκοπιᾶς τοῦ Μπροῦκλιν» δέν μετακινεῖται ἀπό τίς θέσεις της. Γι' αὐτήν, κάθε κράτος, κάθε κυβέρνησι καί ἐξουσία, κάθε στρατός καί ἀστυνομία, κάθε θρησκεία καί ἰδιαίτερα ἡ Χριστιανική, ἀνήκουν στήν «ὀργάνωσι τοῦ διαβόλου» στή γῆ. Μ' αὐτές μόνον ἡ στρατηγική τῆς «Ἰαήλ» ἰσχύει, δηλαδή τό ἀποκοίμισμα - ξεγέλασμα, μέχρις ὅτου ἐπιτύχη αὐτό πού θέλει. Δέν μπορεῖ νά ὑπάρξη καμμιά σχέσι ἤ ἀνακωχή μέ αὐτές. Ἡ ἀντίρρησι, λοιπόν, στήν στράτευσι ἤ στήν τιμήν πρός τήν σημαίαν δέν ἔχουν λόγους συνειδήσεως, ἀλλά εἶναι ἐντολές τῆς «κυβερνήσεως τοῦ Ἰεχωβᾶ» πρός τούς ἄβουλους «ὑπηκόους» της. Ὁ χιλιαστής εἶναι πολίτης τῆς «θεοκρατικῆς κυβερνήσεως τοῦ Μπροῦκλιν» καί τέκνον τῆς «Σκοπιᾶς». Δέν τοῦ ἐπιτρέπεται νά ἔχη ἐθνικήν συνείδησι καί ἔχει χάσει τό προνόμιον νά εἶναι «τέκνον Θεοῦ». Γι' αὐτό ὁ «μάρτυρας τοῦ Ἰεχωβᾶ» δέν μπορεῖ νά ὁμολογήση πίστι στήν Πατρίδα, οὔτε νά στρατευθῆ γι' αὐτήν. Ἐξ ἄλλου, δέν εἶναι δυνατόν νά ὀνομάζεται χριστιανός ἀφοῦ κατά τήν «Σκοπιά» «ἡ Θρησκεία εἶναι δαιμονολατρεία» καί «πᾶσα θρησκεία, ἰδιαιτέρως ἡ οὕτω καλουμένη "Χριστιανική Θρησκεία" εἶναι δόλος καί παγίς τοῦ διαβόλου» καί «βδέλυγμα εἰς τόν Ἰεχωβᾶ». Ἡ «Δικτατορία τοῦ Μπροῦκλιν» δέν δικαιοῦται νά μιλάη γιά «θεϊκή ὁδό ζωῆς», γιά ἐλευθερία τῆς θρησκευτικῆς συνειδήσεως καί γιά ἀνθρώπινα δικαιώματα. Ζητάει ὅμως τήν κατάργησι τοῦ περί προσηλυτισμοῦ νόμου γιά νά παραπλανᾶ ἀνεξέλεγκτα καί μέ ἀθεμίτους τρόπους τούς ἀνυπόπτους Ὀρθοδόξους Χριστιανούς τῆς Πατρίδος μας.
6. Ἡ Ἐκκλησία μας, ἀσκώντας τήν ποιμαντική της ἀδιακρίτως πρός ὅλους τούς ἀνθρώπους, εἶναι ξένη πρός πᾶσαν μισαλλοδοξίαν καί φανατισμόν. Σέβεται τό θρησκευτικόν πιστεύω ἑκάστου πολίτου καί ἐργάζεται γιά νά ὑπερασπίση τά ἀνθρώπινα δικαιώματα σέ ὅλους τούς τομεῖς τῆς κοινωνικῆς ζωῆς. Γι' αὐτό δέν ἀνέχεται τήν χρῆσι δολίων μέσων πρός παραπλάνησι τοῦ Ἑλληνικοῦ Λαοῦ, ἀλλά καί τήν κατασυκοφάντησί της καί μάλιστα ἀπό φανερές ἤ «καμουφλαρισμένες» ἀνελεύθερες καί «ἐλευθεριοκτόνες» αἱρετικές καί παραθρησκειακές ὁμάδες, πού συνηθίζουν νά μιλοῦν μέ θράσος γιά ἀνθρώπινα δικαιώματα, ὅταν διεθνῶς ἔχει διαπιστωθῆ ὅτι οἱ ἴδιες αὐτές καταδυναστεύουν ἀδίστακτα στρατιές ἀπλήρωτων σκλάβων.
7. Ἡ Ἐκκλησία, πιστή στό χρέος της καί στόν προορισμό της, περιβάλλει μέ στοργήν τόν ἁμαρτωλόν καί ἐπιδεικνύει ἀνοχήν πρός τόν αἱρετικόν, εὐχομένη γιά τήν ἐπιστροφήν του. Ὅμως δέν θά δεχθῆ ποτέ ἡ στάσι της αὐτή νά παρεξηγεῖται καί νά ἐκλαμβάνεται ὡς ἀδυναμία, οἱ δέ ἐχθροί της νά τήν ὑβρίζουν καί νά τήν λοιδωροῦν ἀσύστολα.
Ἀπευθυνομένη πρός τά πιστά τέκνα της τά καλεῖ στοργικά νά τήν περιβάλλουν μέ ἐμπιστοσύνην καί ἀγάπην, γνωρίζοντας ὅτι Αὐτή Μόνη εἶναι ὁ Φύλακας τῆς Ἀληθείας καί τῆς Χάριτος τοῦ Χριστοῦ. Νά ἀποφεύγουν τίς ἀντιπαραθέσεις μέ τούς αἱρετικούς ἀκόμη καί γιά λόγους περιεργείας ἤ ἀπό ὑπέρμετρον ζῆλον. Νά οἰκοδομοῦνται στήν Ὀρθόδοξο Πίστη μας μέ τόν Λόγον τοῦ Θεοῦ καί νά συμμετέχουν οὐσιαστικά στήν μυστηριακήν ζωήν Της καί στήν λατρείαν Της, πού εἶναι ἡ πηγή τῆς σωτηρίας, ὥστε νά εἶναι προφυλαγμένα ἀπό τήν ἀπειλήν τῆς πλάνης καί τῆς αἱρέσεως καί τόν κίνδυνον τῆς ἁμαρτίας.