Η κατάθεση στη Βουλή Σχεδίου Νόμου για την δήθεν κατοχύρωση της καλά κατοχυρωμένης ήδη Συνταγματικά θρησκευτικής ελευθερίας, υποκρύπτει κάτω από τον παραπλανητικό αυτό τίτλο τα από μακρού σχέδια των «εκσυγχρονιστών» της Ελληνικής κοινωνίας, που επέλεξαν να ταυτίσουν τον αναγκαίο κατά τα άλλα κοινωνικό εκσυγχρονισμό με την περιθωριοποίηση όχι μόνο της Εκκλησίας αλλά και της ίδιας της θρησκείας της συντριπτικής πλειοψηφίας των Ελλήνων, της Ορθοδοξίας.
Θα περίμενε κανείς, από υπεύθυνα και αξιόλογα πρόσωπα, να στρέψουν την προσοχή και την συμβολή των στη διόρθωση των από ετών κακώς κειμένων στην Ελληνική κοινωνία, αρχίζοντας από την ορατή υπονόμευση των θεσμών, από την σταθερή και ομόφωνη αντιμετώπιση των σοβαρών εθνικών μας προβλημάτων, από την επιστράτευση κάθε δυνάμεως που θα μπορούσε να συνεισφέρει στην επίλυση των σοβούντων προβλημάτων της καθημερινής και διαχρονικής ζωής μας, ανταποκρινόμενοι πειστικά στις ζωτικές ανάγκες του Λαού και της Πατρίδος.
Αντ’ αυτών και λόγω της εμφανούς από έτη χρεωκοπίας πολλών ιδεολογιών, επελέγη η οδός της αποδυναμώσεως της χριστιανικής πίστεως με την εγκαθίδρυση του καθεστώτος μιας άθεης Πολιτείας και δυστυχώς τον συνακόλουθο διχασμό ενός ολόκληρου Λαού. Διχασμό, που όπως φαίνεται, αρκετοί εκτός Ελλάδος, διακαώς τον επιθυμούν.
Η Εκκλησία λυπάται γιατί σε εποχή τραγικών διεργασιών που συντελούνται εντός και, κυρίως, εκτός της χώρας και απειλούν την ουσιαστική επιβίωση του Λαού μας, κάποιοι εξορμούν ανεύθυνα για να κατεδαφίσουν την πίστη του Λαού, αντί να την ενισχύσουν ως πολύτιμο παράγοντα εσωτερικής ψυχικής πληρότητας, εθνικής ομοψυχίας και κοινωνικής συνοχής.
Η Εκκλησία δεν επηρεάζεται από τα σχέδια και τις ποικίλες επιδιώξεις των όποιων κύκλων. Συνεχίζει το δρόμο Της με σεβασμό στην ιστορία και την παράδοσή Της, με πλήρη επίγνωση του πνευματικού και κοινωνικού ρόλου της, τον οποίον είναι βεβαία ότι εκτιμά και αποδέχεται ο Ελληνικός Λαός και ο απανταχού Ελληνισμός.
Άλλωστε οι μεγάλες αποφάσεις ανήκουν στον Ελληνικό Λαό και όχι σε πρόσωπα. Τα οιαδήποτε πρόσωπα.