«Περί ἀναρτήσεων τῶν δασικῶν χαρτῶν σέ διάφορες περιοχές τῆς ἐπικράτειας»
(22/2/2017).
(Για να διαβάσετε το κείμενο σε μορφή PDF, επιλέξτε εδώ)
Ἀριθμ. Πρωτ. 945
Ἀριθμ. Διεκπ. 421
Ἀθήνῃσι 22ᾳ Φεβρουαρίου 2017
ΕΓΚΥΚΛΙΟΝ ΣΗΜΕΙΩΜΑ
Πρός
τήν Ἱεράν Ἀρχιεπισκοπήν Ἀθηνῶν καί
τάς Ἱεράς Μητροπόλεις τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος
τήν Ἐκκλησιαστικήν Κεντρικήν Ὑπηρεσίαν Οἰκονομικῶν
τάς Συνοδικάς Σταυροπηγιακάς Μονάς
Διά τοῦ παρόντος κοινοποιοῦμε συνημμένως τό ἔγγραφο του Ὑπουργείου Περιβάλλοντος καί Ἐνέργειας ὑπ' ἀριθμ. πρωτ. 151176 /60/11.1.2017 (ΑΔΑ : ΨΨΝ34653Π8-ΡΓΚ), τό ὁποῖο ἀναφέρει τίς ἡμερομηνίες ἀναρτήσεων τῶν δασικῶν χαρτῶν σέ διάφορες περιοχές τῆς ἐπικράτειας, ἀπό τίς ὁποῖες ἡμερομηνίες ἐκκινεῖ καί ἡ προθεσμία ἑξήντα (60) ἡμερῶν πρός ἄσκηση ἀντιρρήσεων κατά τοῦ περιεχομένου τῶν δασικῶν χαρτῶν (ἄρθρο 15 παρ. 1 τοῦ ν. 3889/2010, ΦΕΚ Α΄ 182).
Κατά τήν οἰκεία Κοινή Ὑπουργική Ἀπόφαση ὑπ' ἀριθμ. 147797/ 2746/30.11.2016 (ΦΕΚ Β΄ 3985) προβλέπεται ὅτι ὀφείλεται εἰδικό τέλος γιά τήν ἄσκηση ἀντιρρήσεων, χωρίς εἰδική μνεία περί ἐξαιρέσεως γιά τά Ν.Π.Δ.Δ. καί ἑπομένως τά ἐκκλησιαστικά Ν.Π.Δ.Δ.. Ὡστόσο, ἄν καί δέν διαλαμβάνεται ρητῶς ἐξαίρεση γιά τά Ν.Π.Δ.Δ. στό ἄρθρο 1 Β. τῆς ἀνωτέρω Κοινῆς Ὑπουργικῆς Ἀποφάσεως, ἰσχύει ἐκ παραλλήλου ἡ (εἰδική γιά τά Ν.Π.Δ.Δ.) ἀπαλλακτική διάταξη τοῦ ἄρθρου 28 παρ. 4 τοῦ ν. 2579/1998, ἡ ὁποία ρητῶς ὁρίζει γιά τά Ν.Π.Δ.Δ., ἑπομένως καί γιά τά ἐκκλησιαστικά Ν.Π.Δ.Δ. (Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος, Μητροπόλεις, Ἱ. Μονές, Ἐνορίες Ἀποστολική Διακονία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, Διορθόδοξο Κέντρο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος), ὅτι :
«Τά πρόσωπα αὐτά ἀπαλλάσσονται, ὅπως καί τό Δημόσιο, ἀπό τήν ὑποχρέωση καταβολῆς ὁποιουδήποτε παραβόλου, τέλους, ἐνσήμου ἤ εἰσφορᾶς γιά τήν ἄσκηση ἤ τήν ἐκδίκαση ἀγωγῶν, ἐνδίκου μέσου ἤ βοηθήματος ἤ γιά τή διενέργεια ὁποιασδήποτε δικαστικῆς ἤ διαδικαστικῆς πράξης, ἐνώπιον ὅλων τῶν δικαστηρίων ἤ δικαστικῶν ἤ ἄλλων ἀρχῶν».
Ὑπενθυμίζεται ὅτι ὁ δασικός ἤ ἀγροτικός χαρακτήρας μιᾶς ἐκτάσεως ἐνίοτε μέν προδικάζει τό ἰδιοκτησιακό καθεστώς της, ἐνίοτε ὅμως ὄχι, ὡστόσο σέ κάθε περίπτωση ἐμποδίζει ἤ ἐπιτρέπει ἀντίστοιχα τήν ἔκδοση ἄδειας δομήσεως, εἴτε ἀρχικῆς ἄδειας εἴτε ἐάν ὑπάρχει ἐντός αὐτῆς κατασκευή (π.χ. Ἐξωκκλήσιο), πού χρήζει προσθηκῶν, συντηρήσεως ἤ περιφράξεως. Εἶναι συνεπῶς ἐπιβεβλημένο νά ἀσκηθοῦν ἀντιρρήσεις, ὅπου δεῖ, καθ' ὅσον σέ διαφορετική περίπτωση μόνο δικαστικῶς δύναται ἀργότερον νά ἀμφισβητηθεῖ ὁ κυρωθείς δασικός χάρτης, πράγμα δύσκολο, διότι δικαστικῶς ἐλέγχεται μόνον ἀκυρωτικῶς (ἐξ ἐπόψεως νομιμότητας) καί ὄχι στήν οὐσία του, ἐνῶ στήν παροῦσα φάση τῶν ἀντιρρήσεων κατά τῶν δασικῶν χαρτῶν δύνανται νά ἐξετασθοῦν ἀπό τή Διοίκηση τά πραγματικά στοιχεῖα τοῦ δασικοῦ ἤ ἀγροτικοῦ χαρακτήρα.
Ἐντολῇ καί Ἐξουσιοδοτήσει τῆς Ἱερᾶς Συνόδου
Ὁ Ἀρχιγραμματεύς
† Ὁ Μεθώνης Κλήμης