Αγαπητά μας παιδιά,
Με την ευκαιρία της εβδομάδας των Ιερατικών Κλήσεων, η οποία είναι ουσιαστικά αφιερωμένη σε σας, επικοινωνούμε μαζί σας για να εκφράσουμε την αγάπη και το ενδιαφέρον της Εκκλησίας και των πνευματικών σας Πατέρων, προς σας, τους Ιεροσπουδαστές, στους οποίους προσβλέπει με προσδοκίες το σύνολο της Εκκλησίας, ο κλήρος και ο πιστός λαός του Θεού.
Σ’ αυτόν τον ευλογημένο χρόνο των σπουδών σας θέλουμε να σταθούμε κοντά σας και να σας συντροφεύσουμε ως ποιμαίνουσα Εκκλησία με την δική μας προσευχή και αγάπη και να σας μεταγγίσουμε την Χάρη του Θεού.
Αρχικά, ο Χριστός, αγαπητά μας παιδιά, επέλεξε τους Αποστόλους, δίδοντάς τους την Εντολή να διδάσκουν το Eυαγγέλιο Του, να βαπτίζουν και να θεραπεύουν τον άνθρωπο από την αμαρτία. Με την πάροδο των αιώνων αναδείχθηκαν μεγάλοι εκκλησιαστικοί άνδρες, που ανταποκρίθηκαν στην κλήση του Κυρίου μας: «Δεύτε οπίσω μου και ποιήσω υμάς αλιείς ανθρώπων» (Ματθ. δ’, 19). Μεταξύ αυτών περιλαμβάνονται οι μεγάλες μορφές των οικουμενικών διδασκάλων, των διδασκάλων του Γένους, των αγίων Πατέρων της Εκκλησίας μας, όπως όλως ιδιαιτέρως ο Άγιος Νεκτάριος, ο οποίος τόσο μόχθησε για την ιερατική εκπαίδευση ως διδάσκαλος και διευθυντής της Ριζαρείου Ιερατικής Σχολής.
Η Εκκλησία μας, συνεχίζοντας αυτή την παράδοση, καλεί τα τέκνα Της «εκ του κόσμου» για να διακονήσουν το ιερό θυσιαστήριο. Το κάλεσμα του Θεού, δηλαδή η «Κλήση», τιμά ιδιαίτερα τους προσερχομένους στην Ιερωσύνη, επειδή ο Θεός Πατέρας επιλέγει, «καλεί» ανάμεσα σε χιλιάδες νέους, τους υποψηφίους Διακόνους και οικονόμους των μυστηρίων του.
Σήμερα, στην εποχή της οικονομικής, κοινωνικής και προσωπικής του καθενός κρίσεως, αλλά και του επαγγελματικού προσανατολισμού, φαίνεται πολύ περισσότερο παράξενο στους πολλούς, πως ένας νέος θέτει σκοπό της ζωής του να γίνει Ιερεύς. Άλλωστε, πολλοί από σας θα έχετε ακούσει το ερώτημα: «Τι θες συ, νέος άνθρωπος και με την οικονομική κρίση που διέπει την κοινωνία μας, να γίνεις παπάς;». Όπως καταλαβαίνετε, η Ιερωσύνη αμφισβητείται και πολεμείται από ένα κόσμο που υπολόγιζε και υπολογίζει ακόμα και σήμερα στις υλικές αξίες και που δεν θέλει να έχει πνευματικές αναζητήσεις και προοπτικές.
Αγαπητά μας παιδιά,
επιθυμούμε το ιερό θυσιαστήριο να σας μαγνητίζει, έως ότου φθάσει η ευλογημένη ημέρα, όπου το χέρι του Επισκόπου θα σας οδηγήσει στο «εσώτερον του καταπετάσματος».
Πατρικά σας παρακαλούμε, τον χρόνο των σπουδών σας και της προετοιμασίας σας να τον αφιερώνετε στην προσευχή, στην ουσιαστική μελέτη, στη συστηματική καλλιέργεια της ιερατικής σας κλήσεως.
Επιθυμούμε επίσης να συγχαρούμε και να εκφράσουμε ευγνωμοσύνη προς τους καθηγητές σας, για την θετική τους συμβολή στην κατάρτισή σας και στην προετοιμασία σας για την εκπλήρωση της κλήσεως του Θεού.
Οι προσωπικοί τους κόποι, η δική τους πίστη και διάθεση για την διακονία τόσο της δικής σας επιστημονικής κατάρτισης όσο και της καλλιέργειας του εκκλησιαστικού φρονήματος και ήθους, αποτελούν παράγοντες καθοριστικούς, για τους οποίους τους ευχαριστούμε θερμά.
Ευχαριστούμε βεβαίως πρωτίστως τον Πανάγαθο Θεό, διότι σεις όλοι αποτελείτε για τις παλαιότερες και νεώτερες γενιές, και ειδικότερα για το πλήρωμα της Εκκλησίας, τόσο την καύχηση ότι ο Θεός δεν εγκατέλειψε τον κόσμο, όσο και την προσδοκία ότι θα πραγματοποιήσετε μεγάλα «κατά Θεόν» πνευματικά επιτεύγματα και θα αναδειχθείτε σκεύη άξια της εκλογής του Σωτήρος Χριστού, προς δόξαν Θεού, μαρτυρία της Εκκλησίας και παρηγορία του λαού του Θεού.