Προσφώνηση του Μακαριωτάτου (Επίσημο Δείπνο του Καρδ. W. Kasper, Βατικανό 13.12.2006)Eκλαμπρότατε Καρδινάλιε και αγαπητέ φίλε κ. Walter Kasper, Πρόεδρε του Ποντιφικού Συμβουλίου για την προώθηση της Χριστιανικής Ενότητας, Eκλαμπρότατοι, Εξοχότατοι, εκλεκτοί, σεβαστοί και προσφιλείς εν Χριστώ λοιποί αδελφοί, είναι αυτή μια μέρα όντως λαμπρή κι ευλογημένη, κατά την οποία η ημετέρα Μετριότης βρίσκεται με την τιμία συνοδεία της εδώ, στην Αιώνια Πόλη, την ιστορική πρωτεύουσα των Καισάρων αλλά και περικλεή έδρα των επισκόπων της Πρεσβυτέρας Ρώμης. Ήρθαμε εδώ, από το κλεινόν Άστυ των Αθηνών και την Αποστολική Εκκλησία της Ελλάδος, ανταποκρινόμενοι σε φιλάδελφο πρόσκληση της Α.Α. του Πάπα Ρώμης και πεφιλημένου εν Χριστώ αδελφού κ. Βενεδίκτου του ΙΣΤ’ , ως φιλόπονοι εργάτες του ευαγγελίου του Ιησού Χριστού, κομίζοντες το αίσιο μήνυμα της καταλλαγής, της συνεργασίας και του διαλόγου της αληθείας. Είναι αλήθεια ότι κατά τον ρουν της Ιστορίας οι σχέσεις των Εκκλησιών μας δεν υπήρξαν ούτε οι άριστες ούτε και οι επιβαλλόμενες από το πνεύμα της χριστιανικής αγάπης. Όμως, οι καιροί ου μενετοί! Ευλογημένοι εκκλησιαστικοί άνδρες, οι οποίοι προηγήθησαν ημών, ήραν τα αναθέματα του τραγικού Σχίσματος και σηματοδότησαν μια νέα εποχή για τις σχέσεις των Εκκλησιών. Πάνω στα δικά τους ίχνη πορεύονται οι Εκκλησίες Ανατολής και Δύσης τα τελευταία σαράντα χρόνια με ανταλλαγές μηνυμάτων και ευχών, αμοιβαίες επισκέψεις και χορήγηση υποτροφιών, συμμετοχές σε θεολογικά συνέδρια και συναντήσεις ειρήνης, αλλά κυρίως με τη θυσιαστική και επίπονη σταδιακή εξέλιξη και πορεία του επίσημου θεολογικού διαλόγου μεταξύ Ρωμαιοκαθολικής και Ορθόδοξης Εκκλησίας. Είναι ένας δρόμος αλληλοκατανόησης, καταλλαγής και ειρήνευσης αυτός, εν πνεύματι αληθείας και αγάπης, που στηρίζεται από την Εκκλησία της Ελλάδος και θεωρείται η κατ’ εξοχήν θετική συμβολή της στην υπόθεση της Χριστιανικής Ενότητας. Το πνεύμα, όμως, των καιρών μάς υποδεικνύει και άλλους δρόμους. Η ιστορική επίσκεψη του αοιδίμου μεγάλου εκκλησιαστικού Ανδρός Πάπα Ιωάννου Παύλου Β’ το 2001 στην Αθήνα προβλημάτισε θετικά και τον κλήρο και το λαό μας, και άνοιξε νέους δρόμους δημιουργικής αδελφικής συνεργασίας στα πλαίσια της νέας ευρωπαϊκής πραγματικότητας. Ανταλλάξαμε επίσημες Αντιπροσωπείες, συζητήσαμε για βιοηθική, εκπαίδευση, οικολογία, ειρήνη και πολιτισμό, συνταχθήκαμε στον κοινό αγώνα για την προάσπιση της κοινής ευρωπαϊκής κληρονομιάς χριστιανικών αρχών και αξιών και επιβεβαιώσαμε την ειλικρίνεια των αισθημάτων καλής πρόθεσης. Και τώρα βρισκόμαστε εδώ, μπροστά στην ιστορική μας ευθύνη, έτοιμοι να συναντήσουμε τον διακεκριμένο θεολόγο και διανοούμενο της εποχής μας, τον δυναμικό και χαρισματικό ηγέτη της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας, τον Πάπα Βενέδικτο ΙΣΤ’. Ερχόμαστε πλήρεις προσδοκιών και ελπίδων χρηστών. Πρόθεσή μας είναι να διατρανώσουμε ενωμένοι την αντίθεσή μας στην εκκοσμίκευση του χριστιανικού μηνύματος μέσα σε μια περίοδο ισοπεδωτικής Παγκοσμιοποίησης και πολλάκις αντίθεης χρήσης της τεχνολογίας. Να αγωνιστούμε μαζί για να εγκαθιδρυθεί η βασιλεία και η δικαιοσύνη του Θεού πάνω στη γη, αλλά πρωτίστως μέσα σ’ αυτή τη διψασμένη για Χριστό πολυπολιτισμική ήπειρο, τον Κοινό μας Οίκο, την Ευρώπη. Οφείλουμε ν’ αγωνισθούμε αταλάντευτα, για να διασφαλίσουμε το σεβασμό προς τον ιερό χαρακτήρα του ανθρώπινου προσώπου και την αδιαπραγμάτευτη αξία της ανθρώπινης ζωής, μέσα από τη βιοηθική και την αντιμετώπιση των νέων γενετικών προκλήσεων, αλλά και μέσα από την ενσυνείδητη και συνεχή διαφύλαξη του φυσικού περιβάλλοντος, το οποίο αποτελεί την εύγλωττη μαρτυρία της Θείας Δημιουργίας. Αδήριτη προκύπτει στις μέρες μας η ανάγκη συνεχούς προώθησης και περαιτέρω ενίσχυσης του Διαθρησκειακού διαλόγου, για να μπορέσει να εξασφαλισθεί στους λαούς της γης η ελπίδα της ειρήνης και ενός αληθινού εξανθρωπισμού της ανθρωπότητας. Ήρθαμε ως ταπεινοί διάκονοι της Μεγάλης Ορθόδοξης Οικογένειας, για να δώσουμε στους Ρωμαιοκαθολικούς αδελφούς μας μαρτυρία της εν ημίν ελπίδος για ένα κοινό καλύτερο μέλλον στην Ευρώπη και στον κόσμο, προς όφελος της κοινωνίας που ποιμαίνουμε αλλά και της προβληματισμένης μας νεολαίας. Επιθυμία μας είναι να δηλώσουμε τη δέσμευσή μας για περαιτέρω καρποφόρα συνεργασία σε θέματα χριστιανικών αρχών, πανανθρώπινων αξιών και βασικών ανθρώπινων δικαιωμάτων. Είμαστε εδώ, παραμονές της παγκόσμιας σωτήριας εορτής της Θείας Σαρκώσεως για να προσκυνήσουμε τους τάφους των μαρτύρων των Κατακομβών των πρώτων χριστιανικών χρόνων, καθώς και τους ιερούς τάφους των Ιδρυτών της Εκκλησίας της Ρώμης, Πρωτοκορυφαίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου, εκ των οποίων ο δεύτερος τυγχάνει και ιδρυτής και επουράνιος προστάτης της Εκκλησίας των Αθηνών αλλά και απάσης της Ελλάδος. Οφειλετικό θα είναι και το προσκύνημά μας στην περίφημη Βασιλική του Αγίου Κλήμεντος με τα μοναδικά βυζαντινά ψηφιδωτά αλλά και τις έντονες Κυριλλο-Μεθοδιανές μαρτυρίες των Θεσσαλονικέων συμπατριωτών μας και Προστατών της Ευρώπης, και τον τάφο του Αγίου Κυρίλλου. Δεν θα υπήρχε καλύτερος τρόπος εμβάθυνσης στο μέγα μυστήριο της Μητροπόλεως πασών των Εορτών, όπως ο ιερός Χρυσόστομος ονομάζει τα Άγια Χριστούγεννα, από την επίσκεψή μας στην Πατριαρχική Βασιλική της Παναγίας του Χιονιού (Santa Maria Maggiore), όπου φυλάσσεται η Αγία Φάτνη του Κυρίου και η πανίερη βυζαντινής τεχνοτροπίας εικόνα της Υπεραγίας Θεοτόκου, της Σωτηρίας του Ρωμαϊκού Λαού. Aλλά και η επίσκεψή μας στον Άγιο Ιωάννη του Λατερανού, τον Καθεδρικό Ναό της Ρώμης, θέλει να δηλώσει το σεβασμό μας προς την παλαίφατη Έδρα του Επισκόπου Ρώμης και Πατριάρχου της Δύσεως, το αρχαίο επισκοπείο του οποίου (σημερινή έδρα του Καρδιναλίου Βικαρίου) αποκαλείται στην ιταλική γλώσσα, ως τις μέρες μας, με την ελληνική του μεσαιωνική ονομασία Πατριαρχείο (Patriarchio). Τέλος, χαιρόμαστε για την επικείμενη συνάντησή μας με το Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Ιταλίας και Μάλτας κ. Γεννάδιο, αγαπητό εν Χριστώ αδελφό, και τους Ορθόδοξους συμπατριώτες μας στην ενορία τους, τον ιστορικό Ναό του Αγίου Θεοδώρου Ρώμης, το πάλαι ποτέ βυζαντινό μοναστήρι, για τη δωρεά του οποίου πολλές οφείλονται ευχαριστίες στην Επισκοπή της Ρώμης και τον Προκαθήμενό της. Εκλαμπρότατε, είναι διαχριστιανικά πανθομολογούμενη η προσφορά Σας στη θεολογική Επιστήμη και ιδιαίτερα σημαντικός ο δημιουργικός Σας ρόλος στη δραστηριοποίηση του Ποντιφικού Συμβουλίου για την προώθηση της Χριστιανικής Ενότητας, του οποίου επαξίως ηγείσθε τα τελευταία χρόνια! Για μένα, λοιπόν, και την τιμία Συνοδεία μου είναι μεγάλη η χαρά και η τιμή να παρακαθήμεθα απόψε στο επίσημο αυτό δείπνο, που έχετε την ευγένεια να μας παραθέτετε ως εκπρόσωπος της Αυτού Αγιότητος. Για το λόγο αυτό επιτρέψτε μου να εγείρω το ποτήριο και να ευχηθώ υγεία και μακροημέρευση στον Υψηλό μας Οικοδεσπότη, Πάπα Βενέδικτο ΙΣΤ’, αλλά και σε Σας προσωπικά: AD MULTOS ANNOS—EIΣ ΠΟΛΛΑ ΕΤΗ!!! |
 |
|