Προηγούμενη σελίδα

- Μακαριώτατε Αρχιεπίσκοπε Νέας Ιουστινιανής και Πάσης Κύπρου κ. Χρυσόστομε,
- Σεβασμιώτατοι και Θεοφιλέστατοι Άγιοι Αρχιερείς,

Χριστός Ανέστη!

Άφατος συγκίνησις διακατέχει ημάς σήμερον ευρισκομένους εν μέσω υμών και μάλιστα ολίγον μετά την ανάδειξιν Υμών, Μακαριώτατε Άγιε Αδελφέ, ψηφίσματι κοινώ πάντων ομού, Κλήρου τε και Λαού, εις ποιμένα, πατέρα και προστάτην της κατά Κύπρον αγιωτάτης Εκκλησίας.
Συγχαίρομεν Υμίν και «πάλιν και πολλάκις» Μακαριώτατε και Τιμιώτατε Αδελφέ Αρχιεπίσκοπε Νέας Ιουστινιανής και πάσης Κύπρου κ. Χρυσόστομε επί τη επαξία αναρρήσει Υμών εις τον περίοπτον Θρόνον της Εκκλησίας της Κύπρου. Είμεθα βέβαιοι, ημείς οι εκ της Μητέρας πατρίδος, Εκκλησία, Άρχοντες και Λαός, ότι θα αναδειχθήτε άξιος αυτής της ιστορικής καμπής, ως αντάξιος των μακαριστών προκατόχων υμών, άξιος της Ορθοδοξίας και άξιος της πολυπλάγκτου αλλά και ονειρικώς γλυκείας Πατρίδος γης.
Μετ’ αισθημάτων χαράς και αδελφικής αγάπης παραγενόμεθα ες Κύπρον.
Η παρουσία ενταύθα ημών και της Συνοδείας ημών, εις την οποίαν μετέχουν διακεκριμένα μέλη της Ιεραρχίας και της Διοικήσεως της Εκκλησίας της Ελλάδος, αποτελεί εν ακόμη τεκμήριον των απ’ αιώνων πάσης φύσως στενών δεσμών, οι οποίοι υφίστανται μεταξύ της καθ’ Ελλάδα Αγιωτάτης Εκκλησίας και της Εκκλησίας της Κύπρου.
Οι δεσμοί τούτοι αποτελούν το θεμέλιον της ενότητος των δύο Εκκλησιών εν κοινή αθλήσει δια Χριστόν, εν Χριστώ και υπέρ Χριστού, εχουσών επικεφαλής την Προκαθεζομένην Αγίαν του Χριστού Μεγάλην Εκκλησίαν της Κωνσταντινουπόλεως, το Οικουμενικόν Πατριαρχείον.
Μετά χαράς και συγκινήσεως αναμιμνησκόμεθα, Μακαριώτατε Άγιε Αδελφέ, του λόγου τον οποίον είχετε εκφωνήσει κατά την ημέραν της αναρρήσεως Υμών εις τον θρόνον της Εκκλησίας της Κύπρου και επιθυμούμεν όπως τονίσωμεν ότι ήγγισεν πολύ λεπτάς χορδάς της ψυχής του Έθνους η αγωνία Υμών δια την πνευματικήν προκοπήν και την εν Χριστώ σωτηρίαν του ποιμνίου Υμών, την όσον το δυνατόν καλυτέραν εξυπηρέτησιν των πιστών και την προαγωγήν της πνευματικής αυτών καταρτίσεως καθώς και την μέριμναν δια την παιδείαν του τόπου.
Προσυπογράφομεν το υφ’ Υμών λεχθέν ότι η καλλιέργεια και η ανάπτυξις της οικείας ταυτότητος δεν σημαίνει ούτε εθνικισμόν ούτε και εθνικόν ναρκισσισμόν αλλά καλλιέργειαν των αξιών της παραδόσεως, στέρεαν γνώσιν της ιστορίας και γενικώς αυτογνωσίαν. Επομένως η αποδοχή της θέσεως αυτής δηλώνει την συμπαράταξιν παντός εχέφρονος δια την παροχήν εις τους νέους παιδείας εχούσης την αρμόζουσαν έκτασιν και ποιότητα και ουδείς τίμιος άνθρωπος δύναται εις την εποχήν κατά την οποίαν διάγομεν να αρνηθή ότι η Ορθόδοξος Εκκλησία, τόσον εις την Ελλάδα όσον και εις την Κύπρον, υπήρξεν ο προστάτης της Παιδείας καθ ὅλον το μακρόν διάστημα της δουλείας αλλά και όχι μόνον.
Ευρισκόμενοι εν μέσω υμών επιθυμούμεν ίνα ευχηθώμεν από καρδίας όπως, τη συμπαραστάσει και τη συνεργία των αδελφών Ιεραρχών της Κυπριακής Εκκλησίας, ευοδωθούν αι προσπάθειαι Υμών, Μακαριώτατε Άγιε Αδελφέ, δια την διεύρυνσιν της Συνόδου της Αυτοκεφάλου Εκκλησίας της Κύπρου, ήτις, ως ετονίσατε εις τον Ενθρονιστήριον Λόγον υμών, αποτελεί πρακτικήν αλλά και θεολογικήν αναγκαιότητα της νεωτέρας πορείας της Εκκλησίας υμών.
Εν συγκινήσει βαθεία ασπαζόμεθα υμάς πάντας και ευχόμεθα υμίν διαπύρως διηνεκή την Αναστάσιμον εμπειρίαν και χαράν.

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ !

Προηγούμενη σελίδα