Προς το 12ο Πανελλήνιο Φαρμακευτικό ΣυνέδριοΑγαπητοί μου σύνεδροι, Ευχαριστώ θερμώς εσάς, όλα τα μέλη της Πανελλήνιας Ένωσης Φαρμακοποιών και προσωπικά τον Πρόεδρο σας, ελλογιμώτατο Δρα Αντώνιο Αυγερινό, για την πρόσκληση σας να παραστώ σήμερα, κατά την έναρξη του 12ου Πανελληνίου Φαρμακευτικού Συνεδρίου και να σας απευθύνω σύντομο χαιρετισμό. Κύριε Πρόεδρε, Αγαπητοί μου σύνεδροι, Η φαρμακευτική περιλαμβάνεται στις επιστήμες υγείας και κατατείνει στη βοήθεια των συνανθρώπων μας, των ασθενών και πασχόντων αδελφών μας. Η αντιμετώπιση της ασθένειας και η βοήθεια προς τους ασθενείς αδελφούς μας να αποκτήσουν το ανεκτίμητο δώρο της υγείας είναι ιδιαίτερα έργο αγάπης και με την έννοια αυτή ευλογείται από την Εκκλησία μας. Ασφαλώς γνωρίζετε ότι ακριβώς αυτή η σχέση με τους πάσχοντες συνανθρώπους μας, αυτή η δυνατότητα συμβολής στην αντιμετώπιση του ανθρώπινου πόνου δεν άφησε ασυγκίνητους στο πέρασμα του χρόνου κληρικούς και μοναχούς της Εκκλησίας μας. Κινούμενοι από βιώματα αγάπης προς τον πλησίον, όπως αντιλαμβάνεται η Εκκλησία κάθε συνάνθρωπο μας, πολλοί απασχολήθηκαν με την ιατρική και την φαρμακευτική. Έχουν διασωθεί πονήματα κληρικών και μοναχών σχετικά με την ετοιμασία μιγμάτων από φυτικά, ζωικά και ορυκτά υλικά, προκειμένου να προσφέρουν βοήθεια σε ασθενείς και οι συντάκτες τους έμειναν στην ιστορία και για τον λόγο αυτό. Ενδεικτικά αναφέρονται οι ιερομόναχοι και μοναχοί, οι οποίοι προσέφεραν υπηρεσίες στα φαρμακεία των μεγάλων Μονών του Αγίου Όρους και των Μετεώρων, όπου είχαν οργανώσει υποδειγματικά για την εποχή τους φαρμακεία, πολλά των οποίων έχουν διασωθεί μέχρι σήμερα. Επίσης ο ιερομόναχος Διονύσιος Πύρρος ο Θετταλός έγραψε το πόνημα "Φαρμακοποιία", το οποίο εξεδόθη το 1818 και θεωρείται πρωτόλειο αυτού που και σήμερα ονομάζουμε Φαρμακοποιία. Θα ήθελα να αναφέρω στην αγάπη σας ότι στον πρόλογο αυτού του πονήματος ο εν λόγω Αρχιμανδρίτης γράφει μεταξύ άλλων: " …Οι φιλάνθρωποι ιατροί και οι Φαρμακοποιοί, μάλιστα και άλλοι πολλοί σοφοί της Ευρώπης, το σκοπούμενον των οποίων είναι το να δίδωσι την υγείαν εις τον πλησίον των, αγωνίζονται φιλοπόνως εφευρίσκοντες οσημέραι μέσα προς ωφέλειαν της ανθρωπότητος. Εγώ λοιπόν φιλογενής ών και φιλέλλην, ενασχολούμενος ποτέ εις τας σπουδάς μου, μετέφρασα μιαν νεωτέραν Φαρμακοποιία του περιφήμου Χυμικού Βρουνιατέλου, του ημετέρου σοφού Διδασκάλου, της εν Παυία Βασιλικής Ακαδημίας, η οποία όταν εκβήκεν εις φως, οι Γάλλοι και τα λοιπά έθνη της Ευρώπης, ευθύς την μετέφρασαν, και την έδωκαν εις τύπον προς ωφέλειαν του γένους αυτών…." Στο σημείο αυτό θα μου επιτρέψετε ένα σχόλιο. Υποστηρίζεται ότι οι κληρικοί μας κατά την περίοδο της τουρκοκρατίας και κατά τα πρώτα χρόνια μετά την Απελευθέρωση μας δεν ακολούθησαν την πρόοδο της Επιστήμης, που συνετελείτο στην υπόλοιπη Ευρώπη. Πρέπει να σας πω ότι αυτό δεν είναι ακριβές. Ο Άγιος Νικόδημος ζώντας στο Άγιο Όρος γράφει το "Εγχειρίδιον Συμβουλευτικόν περί φυλακής των πέντε αισθήσεων…", το οποίο εκδίδεται το 1801 με επιμέλεια του Διδασκάλου του Γένους, αρχιμανδρίτου Ανθίμου Γαζή, ο οποίος επίσης είχε ασχοληθεί με θέματα υγείας. Ακόμη και ο Νικόλαος ο ιερόπαις, ο εξ Αγράφων έγραψε "Πραγματεία περί φυσιολογίας και παθολογίας", στην οποία αναδεικνύεται η βαθιά του γνώση στα συγγράμματα του Ιπποκράτη και της σύγχρονης του ιατρικής επιστήμης. Σας αναφέρω μόνο μια φράση του για το πώς έβλεπε την αντιμετώπιση της ασθένειας: "Τόσον είναι αναγκαίον εις τον φυσικόν ιατρόν η ακριβής γνώσις των αιτιών της νόσου, όπου έλεγεν ο Ιπποκράτης: εκείνος δύναται καλώς θεραπεύσαι, ο καλώς ειδώς τας αιτίας της νόσου. Και αληθινά έτζι είναι η αλήθεια, διατί, αν εγώ γνωρίζω, λόγου χάριν, την πρώτην αιτίαν, όπου κάμνει την νόσον, ημπορώ να την εναντιωθώ με τα φάρμακα." Στο πέρασμα των αιώνων και στο Γένος μας οι φαρμακοποιοί ασκούντες το έργο τους βρίσκονται συνδεδεμένοι με την Εκκλησία. Συνεργάζονται μαζί της και γνωρίζουμε ότι, κατά παράδοση, μεταξύ των μυρεψών, των επιστημόνων δηλαδή που έχουν αναλάβει την Παρασκευή του Αγίου Μύρου στο Οικουμενικό Πατριαρχείο της Κωνσταντινουπόλεως, περιλαμβάνονται και φαρμακοποιοί. Στη σύγχρονη εποχή όλοι μας γνωρίζουμε κυρίως τον φαρμακοποιό, που μας προμηθεύει τα φάρμακα μας ή μας καθοδηγεί για μικρά προβλήματα υγείας, ο οποίος εντάσσεται δηλαδή στην πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας και βρίσκεται σε επαφή καθημερινά με πολλούς ανθρώπους, προσφέροντας σημαντικό κοινωνικό έργο. Όμως το έργο του φαρμακοποιού είναι και εκείνο του ερευνητή, το έργο του ελεγκτή της ορθής κυκλοφορίας των φαρμάκων, το έργο εκείνου που θα συντάξει τις σωστές πληροφορίες, οι οποίες θα συνοδεύουν τα φάρμακα στα ράφια των φαρμακείων Πρέπει ακόμη να επισημάνουμε ότι σήμερα τα φάρμακα συχνά είναι προϊόντα ιδιαίτερα σύνθετα. Η παραγωγή νέων φαρμάκων αποτελεί τομέα της βιομηχανίας με εφαρμογή υψηλής τεχνολογίας αλλά και με έντονη την οικονομική διάσταση στην έρευνα και την παραγωγή τους. Λαμβάνοντας υπόψη τον συνδυασμό της ειδικής και υψηλού επιπέδου τεχνογνωσίας με τις μεγάλες δαπάνες, οι οποίες απαιτούνται σε όλα τα στάδια της έρευνας, της παραγωγής και εμπορίας των φαρμάκων, χρειάζονται το υψηλό ήθος, την επιστημονική δεοντολογία και την υπευθυνότητα, την αγάπη για τον Θεό και τον συνάνθρωπο όλων όσοι απασχολούνται στην φαρμακοβιομηχανία, προκειμένου κάθε ασθενής, όπου γης, να μπορεί να απολαμβάνει των ωφελειών από τα επιστημονικά και τεχνολογικά φαρμακευτικά επιτεύγματα. Αγαπητοί μου σύνεδροι, τελειώνοντας και αφού για άλλη μια φορά σας ευχαριστήσω για την πρόσκληση, που μου απευθύνατε θέλω να ευλογήσω τις εργασίες του Συνεδρίου σας και να ευχηθώ υγεία σε όλους σας και επιτυχία στο Συνέδριο σας, την οποίαν άλλωστε θεωρώ βεβαία.- |
 |
|