Προηγούμενη σελίδα

Τῆς Τραπέζης ἐκείνης σύνέχεια ἀλλά δι'ὑλικῶν ἐδεσμάτων, θεωροῦμεν καί ταύτην τήν Τράπεζαν ἥν παραθέτωμεν ἐν τῇ Σεβασμίᾳ καί Ἱστορικῇ, Ἱερᾷ ταύτῃ Μονῇ τῆς Ὑπεραγίας Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καί Ἀειπαρθένου Μαρίας, ἐξ ὀνόματος τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς ἡμῶν Συνόδου, πρός τιμήν τῆς λίαν ἀγαπητῆς ἡμῖν Μακαριότητος καί τῆς Τιμίας Αὐτῆς Συνοδείας.
Ἡ ἐνταῦθα παρουσία τῆς Ὑμετέρας Μακαριότητος μεταδίδει ἡμῖν τό ἀρχαῖον ἄρωμα τοῦ προγονικοῦ ἡμῶν πολιτισμοῦ τῶν "Συριάδων Ἀθηνῶν" ἔνθα τό πρῶτον κατά τήν μαρτυρίαν τοῦ ἐξ Ἀντιοχείας Ἁγίου Ἀποστόλου καί Εὐαγγελιστοῦ Λουκᾶ ἐδόθη εἰς πάντας τούς εἰς Χριστόν πιστεύοντας καί ὁμολογοῦντας Αὐτόν ὡς Θεόν καί Σωτῆρα τό ἱερώτατον ὄνομα τοῦ Χριστιανοῦ.
Ἀτενίζοντες τό τίμιον καί ἱερόν πρόσωπον Ὑμῶν βλέπομεν διά τῶν νοερῶν ὀφθαλμῶν τῆς ψυχῆς τόν μέγιστον Ἀπόστολον τοῦ Χριστοῦ, τόν εὐαγγελιστήν καί κήρυκα τῆς ἐν Χριστῷ σωτηρίας τόν Θεῖον Παῦλον, ὅστις τυγχάνει ἱδρυτής καί τῆς ἡμετέρας Ἁγιωτάτης Ἐκκλησίας, ἀλλά καί τόν Κορυφαῖον ἐν Ἀποστόλοις Πέτρον, ὅστις ἐν μόχθοις καί κόποις ἐθεμελίωσεν τήν Ἁγιωτάτην Ἐκκλησίαν τῆς Ἀντιοχείας, ἧς καί δικαίως θεωρεῖται ἱδρυτής, ἀλλά καί πρῶτος Αὐτῆς Ἐπίσκοπος.
Καί τοῦτο λέγομεν ἁγιώτατε καί Μακαριώτατε ἐν Χριστῷ Ἀδελφέ διότι πάντες ἡμεῖς γνωρίζομεν τήν βαθυτάτην πίστην καί τόν ἀκάματον ἡμῶν ζῆλον διά τήν Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ.
Ὡς ἄοκνος ἐργάτης καί ἀκούραστος σκαπανεύς ἠγωνίσθητε καί συνεχίζετε ἵνα ἀγωνίζησθε διά τήν ἑνότητα καί τήν ἀνάπτυξιν τῶν σχέσεων μεταξύ τῶν ἀδελφῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν.
Ἀλλά καί ὡς Πατριάρχης καί Προκαθήμενος τοῦ Παλαιφάτου καί Ἀποστολικοῦ Θρόνου τῆς Ἀντιοχείας, ὡς ἠξιώθημεν ἰδίοις ὅμμασιν ἵνα διαπιστώσωμεν κατά τήν πραγματοποιηθεῖσαν πρό ἐτῶν Εἰρηνικήν ἡμῶν Ἐπίσκεψιν πλησίον Ὑμῶν, ἐδώσατε νέαν πνοήν εἰς τήν Ἐκκλησίαν. Ἐστελεχώσατε Αὐτήν δι' ἱκανῶν καί πεπαιδευμένων προσώπων. Προωθήσατε τά θεολογικά ἐνδιαφέροντα καί ἀνεδείξατε τήν Θεολογικήν Σχολήν τοῦ Μπελεμέντ εἰς λαμπρόν παιδευτήριον τῶν ἐργατῶν τοῦ Εὐαγγελίου.
Ἡ συμβολή Ὑμῶν εἰς κρισίμους στιγμάς διά τήν ἐπικράτησιν τῆς εἰρήνης ἐν τῇ Μέσῃ Ἀνατολῇ, ἀλλά καί ἡ διακριτική καί σοφή στάσις Ὑμῶν εἰς τάς σχέσεις τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μετά τῶν ἄλλων Χριστιανικῶν Ὁμολογιῶν καί Θρησκειῶν καί κυρίως μετά τῶν Μωαμεθανῶν ἐν Συρίᾳ καί Λιβάνῳ, ἀποδεικνύει, ὅτι εἶσθε ἄξιος τῆς κλήσεως ἧς ἐκλήθητε καί ἄξιος συνεχιστής τῆς λαμπρᾶς καί ἐνδόξου ἱστορίας τοῦ Θρόνου τῆς Ἀντιοχείας.
Μακαριώτατε ἅγιε ἀδελφέ!
Τήν ὥραν ταύτην ἐπιθυμοῦμεν διά μίαν εἰσέτι φοράν, ἵνα διακηρύξωμεν καί διαβεβαιώσωμεν Ὑμᾶς, ὅτι ἡμεῖς οἱ ἐξ Ἑλλάδος ἀδελφοί Ὑμῶν εἰλικρινῶς ἀγαπῶμεν ὑμᾶς τούς ὁμοδόξους ἀδελφούς ἡμῶν τῆς Ἁγιωτάτης Ἐκκλησίας τῆς Ἀντιοχείας καί θεωροῦμεν, ὅτι ἡ καρδία καί ἡ ψυχή ἀλλήλων τυγχάνει μία, ὡς τοῦτο προτρέπει εἰς τάς Πράξεις ὁ Ἅγιος Ἀπόστολος καί Εὐαγγελιστής Λουκᾶς ( Πράξ. 4,32).
Είς τό ἱερόν καί πολυεύθυνον ἔργον Ὑμῶν τασσόμεθα ἀλληλέγγυοι καί ὡς ὁμόψυχοι καί ὁμόφωνες καί ὁμόζηλοι Ἀδελφοί θά συνεχίσωμεν ἵνα συμπαριστάμεθα Ὑμῖν, πεποιθότες, ὅτι ἀντιδιδόντες ἀλλήλοις στηριγμόν ἀγάπης θά ἀντιμετωπίσωμεν ἐπιτυχῶς πᾶσαν ἐξωτερικήν ἐπιβουλήν, ἀλλά καί πᾶσαν ἐσωτερικήν ἀδυναμίαν, ἥτις ἤθελε διασαλεύσει τήν ἐν Χριστῷ ἑνότητα καί ἐν ἀλλήλοις ἀγάπην.
Διά τοῦτο ἐπιτρέψατέ μοι ἐξ ὀνόματος τῶν Σεβασμιωτάτων Ἱεραρχῶν, τοῦ εὐλαβοῦς Κλήρου καί τοῦ εὐσεβοῦς ὀρθοδόξου ἑλληνικοῦ λαοῦ, ἀλλά καί πάντων τῶν συνδαιτυμόνων ἡμῶν, ἵνα ἐγείρω τό κύπελλον καί ἐκφράσω διάπειρον εὐχήν ὑπέρ ὑγείας τῆς Ὑμετέρας ἀδελφῆς καί φίλης, Σεβασμίας Μακαριότητος καί τῆς τιμίας Αὐτῆς Συνοδείας, εἰς οἰκοδομήν πιστῶν προκειμένου ἵνα τηρῶμεν " τήν ἑνότητα το Πνεύματος ἐν τῷ συνδέσμῳ τῆς εἰρήνης" (Ἐφεσίους δ,3).

Προηγούμενη σελίδα