ECCLESIA
ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΗ ΑΘΗΝΩΝ
|
ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΗ ΑΘΗΝΩΝ |
 |
ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ Εκδήλωση λήξης εκπαιδευτικού προγράμματος πρόληψης 2002-2003 (Ι. Ν. Αγίας Μαρίνης Άνω Ιλισίων, 29 Μαΐου 2003) Προσφώνησηκ. Ελπίδας Τσουρή, Υφυπουργού Υγείας και ΠρόνοιαςΕίναι ιδιαίτερη τιμή καί χαρά γιά μένα να βρίσκομαι απόψε εδώ καί θέλω να σας ευχαριστήσω θερμά για την πρόσκλησή σας. Είναι γνωστό ότι το πρόβλημα της χρήσης ουσιών και της εξάρτησης από αυτές έχει εξαπλωθεί τα τελευταία χρόνια σε παγκόσμιο επίπεδο και σε σημείο που να επηρεάζει έντονα τη σωματική και ψυχική υγεία των χρηστών και των οικογενειών τους, τις κοινωνικές σχέσεις στο σύνολό τους. Συνδέεται άμεσα με την αύξηση της παραβατικής συμπεριφοράς και της εγκληματικότητας, ιδιαίτερα στις μεγάλες πόλεις. Η Ελληνική πολιτεία, η Ελληνική κυβέρνηση, καταβάλλει κάθε δυνατή προσπάθεια προκειμένου να συντονίσει και να οργανώσει τις δράσεις που αφορούν στην πρόληψη, στη θεραπεία και στην κοινωνική επανένταξη. Αυτοί είναι οι τρεις κύριοι άξονες στους οποίους στηρίζεται ο σχεδιασμός και η εφαρμογή από τον Ιανουάριο του 2002 του πενταετούς ειδικού σχεδίου δράσης για την αντιμετώπιση της εξάρτησης από ουσίες. Για πρώτη φορά φέτος, λοιπόν, είχαμε αντιστροφή της αυξητικής τάσης των θανάτων από ναρκωτικά, είχαμε μείωση, δηλαδή, των θανάτων κατά 30%. Αυτό είναι ένα ενθαρρυντικό στοιχείο, αλλά καθόλου αρκετό. Έχω πει και σε διάφορες άλλες ευκαιρίες ότι ακόμη και ένας θάνατος από ναρκωτικά είναι ένα πολύ σοβαρό φαινόμενο, το οποίο μας αφορά όλους και δεν επιτρέπει εφησυχασμό. Η αιτιολογία του προβλήματος, τα αίτια του προβλήματος είναι σύνθετα. Πρόκειται, κατά γενική παραδοχή, για μια κατάσταση η οποία προκαλείται από πολλούς καί ποικίλους λόγους. Η θεραπεία των αποτελεσμάτων της εξάρτησης, όσο επιτυχημένη και αν είναι, αφορά σε ένα μόνο μέρος του πάσχοντα πληθυσμού. Σε αρκετές περιπτώσεις, απόφοιτοι των προγραμμάτων απεξάρτησης, για διαφορετικούς λόγους ο καθένας, έχουν αποφασίσει να ξεκινήσουν εκ νέου τη χρήση ουσιών. Ταυτόχρονα τα τελευταία χρόνια παρατηρείται μια αυξανόμενη είσοδος νέων ανθρώπων στον καταστροφικό κύκλο της εξάρτησης. Αυτές οι διαπιστώσεις οδηγούν στην ανάγκη να αντιμετωπίσουμε, να μειώσουμε όσο είναι δυνατόν, τα πιθανά αίτια που μπορούν να οδηγήσουν κάποιον νέον άνθρωπο στον ψεύτικο και επικίνδυνο παράδεισο των ουσιών. Από αυτή την άποψη, λοιπόν, η πρόληψη αναδεικνύεται ως ένας ιδιαιτέρως σημαντικός, ίσως ο σημαντικότερος, παράγοντας για την αντιμετώπιση του προβλήματος. Ποιοι όμως είναι υπεύθυνοι για την πρόληψη; Πολιτεία, φορείς, οικογένεια; Θα έλεγα ότι όλοι μας, ως μέλη του κοινωνικού συνόλου, έχουμε ρόλο στην προσπάθεια για την οργάνωση και τη λειτουργία ενός δικτύου πρόληψης, το οποίο θα μας επιτρέπει να αισιοδοξούμε για το μέλλον. Και θέλω να επιμείνω στον όρο «δίκτυο», γιατί έχει αποδειχθεί επιστημονικά ότι κάθε προσπάθεια στον τομέα της πρόληψης, για να έχει αποτελέσματα, πρέπει αφ’ ενός να χαρακτηρίζεται από υπευθυνότητα και επιστημονική υποστήριξη, και αφ’ ετέρου να είναι τμήμα, να είναι μέρος ενός συνολικού και συντονισμένου σχεδιασμού. Για παράδειγμα, αν η οικογένεια λειτουργεί με αρνητικό τρόπο, με λανθασμένο τρόπο, θα είναι πολύ δυσκολότερη η προσπάθεια των φορέων του σχολείου για να αναμορφώσουν ένα διαμορφωμένο ήδη χαρακτήρα και το αντίστροφο. Από μια τέτοια λοιπόν προσπάθεια για την οργάνωση ενός τέτοιου δικτύου δεν θα μπορούσε και δεν θα έπρεπε να απουσιάζει η Εκκλησία. Πρώτον, γιατί πρόκειται για ένα έργο κοινωνικής προσφοράς, κοινωνικής παρέμβασης και δεύτερον, γιατί οι ενορίες έχουν τη δυνατότητα να συσπειρώνουν τις τοπικές κοινότητες. Επιβεβαίωση για όλα αυτά είναι η πολύ σημαντική προσπάθεια του ιδρύματος Ψυχοκοινωνικής Αγωγής και Στήριξης της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών «ΔΙΑΚΟΝΙΑ». Η λειτουργία του προγράμματος σχεδιάστηκε με πολλή προσοχή, ευαισθησία και αίσθημα ευθύνης. Με την παροχή εκπαίδευσης και εποπτείας από το ΚΕ.Θ.Ε.Α. οι εργαζόμενοι στο «ΔΙΑΚΟΝΙΑ» είχαν την ευκαιρία, πριν ακόμη καν ξεκινήσουν την εργασία τους, να προσεγγίσουν το πρόβλημα της εξάρτησης σε όλες του τις εκφάνσεις. Γνωρίζετε ότι στον τομέα της πρόληψης οι καλύτερες των προθέσεων μπορούν να έχουν τα αντίθετα από τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα. Κάτι τέτοιο δεν συνέβη και δεν συμβαίνει με την περίπτωση του «ΔΙΑΚΟΝΙΑ», γιατί υπήρχαν όλες οι προϋποθέσεις για να μη συμβεί. Το προσωπικό είναι επαρκώς εκπαιδευμένο, αλλά, και σε περίπτωση που προκύψουν πιθανά προβλήματα, έχει σημείο αναφοράς και αυτό είναι πολύ σημαντικό. Η όλη πρωτοβουλία, λοιπόν, βασίστηκε σε έναν άρτιο σχεδιασμό και τα αποτελέσματα δικαιώνουν τις επιλογές που έγιναν. Πρέπει να πω ότι σήμερα είμαι ιδιαίτερα ικανοποιημένη, γιατί σήμερα βλέπουμε τα αποτελέσματα της κοινής μας προσπάθειας, τους καρπούς της συνεργασίας ανάμεσα στην Εκκλησία της Ελλάδος, της Πολιτείας, των φορέων, των ευαισθητοποιημένων πολιτών, να γίνονται ορατοί. Και αυτό είναι πολύ σημαντικό για όλους εμάς που εργαζόμαστε για την αντιμετώπιση του προβλήματος της εξάρτησης, είναι ιδιαίτερα σημαντικό για τους εργαζόμενους που δίνουν, και πρέπει να δίνουν, τον καλύτερό τους εαυτό καθημερινά, για τον Διευθυντή του Προγράμματος πατέρα Κωνσταντίνο Καραϊσαρίδη, ο οποίος υπήρξε και εμψυχωτής όλης αυτής της προσπάθειας, για τον Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος, για το σύνολο της Εκκλησίας μας. Από σήμερα λοιπόν όλοι μας έχουμε ένα επιπλέον ισχυρό κίνητρο για να συνεχίσουμε και να εντείνουμε την κοινή μας προσπάθεια απέναντι σε ένα μεγάλο κοινωνικό πρόβλημα. Εύχομαι ολόψυχα καλή δύναμη για τη συνέχεια του δύσκολου, πράγματι δύσκολου, αλλά απαραίτητου για όλους έργου σας.
|