Εκδήλωση Οφφικιαλίων προς τιμήν του Οικουμενικού Πατριάρχη

25.11.2021     Ώρα ανάρτησης: 10:43:51 AMΕκτύπωση

Ρεπορτάζ για το Ραδιόφωνο της Εκκλησίας: Μάκης Αδαμόπουλος
Φωτογραφίες: eurokinissi


Εκδήλωση προς τιμήν του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου πραγματοποιήθηκε χθες το απόγευμα στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών με αφορμή τη συμπλήρωση τριάντα χρόνων στον Πατριαρχικό θρόνο. Την εκδήλωση διοργάνωσε η Αδελφότητα Οφφικιαλίων της Αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας «Παναγία η Παμμακάριστος» και παρέστησαν, η Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Κατερίνα Σακελλαροπούλου, ο Πρωθυπουργός κ. Κυριάκος Μητσοτάκης, ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος, Αρχιερείς της Εκκλησίας της Ελλάδος και του Οικουμενικού Πατριαρχείου, ο Εκπρόσωπος του Πατριάρχη Αλεξανδρείας στην Αθήνα Μητροπολίτης Γουινέας κ. Γεώργιος, ο έξαρχος του Παναγίου Τάφου, Αρχιμανδρίτης Ραφαήλ Γρίβας, κλήρος και λαός. Την εκδήλωση συντόνιζε η πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ κ. Μαρία Αντωνιάδου.
Η εκδήλωση άρχισε με τον χαιρετισμό του κ. Αθανάσιου Μαρτίνου εκ μέρους της Αδελφότητας, ενώ αμέσως μετά η ΠτΔ, μεταξύ άλλων, τόνισε: «Εκφράζοντας νομίζω τον ελληνικό λαό και όσους ήρθαν απόψε να σας τιμήσουν, είμαι βέβαιη ότι υπό την ηγεσία σας, και χάρη στην προσωπική σας συμβολή, το κύρος του Οικουμενικού Πατριαρχείου ενισχύθηκε καθοριστικά και ότι με την πολυετή και πολυδιάστατη δράση σας έχετε αναδειχθεί όχι μόνο σε θρησκευτικό ηγέτη διεθνούς ακτινοβολίας, αλλά και σε στυλοβάτη του Ελληνισμού, της Ορθοδοξίας και της Χριστιανοσύνης».

Στην συνέχεια ο Πρωθυπουργός στον χαιρετισμό του ανέφερε: «Άνθισε μέσα σας ο σπόρος της αγάπης προς τον άνθρωπο ανεξάρτητα από φυλή από θρησκεία. Και σας οδήγησε πολύ νωρίτερα από πολλούς άλλους ηγέτες να κινητοποιηθείτε για την προστασία της φύσης αλλά και πιο πρόσφατα να ανταποκριθείτε αμέσως στην ανάγκη να προστατευθεί υγεία και η ζωή μέσα από τον εμβολιασμό κατά της Covid».

Κατόπιν, ο Μητροπολίτης Δράμας κ. Παύλος μίλησε με θέμα: «Η κοινωνική προσφορά και μαρτυρία του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου». Μιλώντας για τον Πατριάρχη τόνισε: «Συνεχίζοντας τὴν παράδοσι τῆς Κωνσταντινουπόλεως ἐργάζεται γιὰ τὴν εὐστάθεια φυλῶν, λαῶν καὶ κρατῶν, ἀναδεικνυόμενος σὲ ἕναν ἀπὸ τοὺς μεγαλυτέρους κοινωνικοὺς ἐργάτας, ἀφοῦ καὶ κατὰ τὶς μέρες μας ὀρθόδοξοι λαοὶ διέσωσαν καὶ διατηροῦν ἀλώβητα τὰ ἐθνικὰ καὶ φυλετικὰ χαρακτηριστικά τους. Ἐπαναλαμβάνει καὶ ἐπιβεβαιώνει τοὺς λόγους τοῦ θαυμασίου Μελετίου Πηγᾶ, ποὺ ἐλέχθησαν κατὰ τὴν 16η ἑκατονταετία: «Τήκει με πασῶν τῶν Ἐκκλησιῶν ἡ μέριμνα, καὶ αἱ πολλαχόθεν ἠνεῳγμέναι κατὰ τῆς Ὀρθοδοξίας ᾅδου πύλαι». Αὐτή του ἡ ἐργασία περιποιεῖ ἰδιαιτέρα τιμὴ στὸν Ἑλληνικὸ λαό, καὶ εἶναι αἰτία ἐγκαυχήσεως γιὰ ὅλους μας».

Σημείωσε ακόμη: «Ὁ πατριάρχης Βαρθολομαῖος, γνωρίζοντας τὸ πεδίο ποὺ οἱ ἱστορικὲς ἀνακατατάξεις σ᾿ ὁλόκληρο τὸν κόσμο τοῦ ἐκδιπλώνουν ὡς γεώργιο τῆς δράσεώς του καὶ τῆς διαδόσεως τοῦ Ὀρθοδόξου μηνύματος στὸν σύγχρονο ἄνθρωπο, γράφει τὰ ἑξῆς: «Τὸ ζητούμενον ἀπὸ τὴν Ὀρθοδοξίαν σήμερον εἶναι νὰ λειτουργήσῃ ἡ ἴδια ὡς θετικὴ πρόκλησις διὰ τὸν σύγχρονον ἄνθρωπον, ὡς προοπτικὴ ἐνθέου βιοτῆς καὶ σχεσιακῆς ἐλευθερίας. Εἰς μίαν ἐποχὴν ἀνατροπῆς τῶν ἀξιῶν, ἡ ὁποία ἀπαξιώνει πολλὰ σημαντικὰ καὶ ἀπολυτοποιεῖ πλεῖστα ὅσα ἀσήμαντα, ἡ Ἐκκλησία προβάλλει θεοφιλῆ ἱεράρχησιν ἀξιῶν, μὲ ἐπικεφαλῆς τὴν ἱερότητα τοῦ κατ᾿ εἰκόνα καὶ καθ᾿ ὁμοίωσιν Θεοῦ πλασθέντος ἀνθρώπου καὶ τὴν ἀκεραιότητα τῆς καλῆς λίαν Δημιουργίας. Ἡ Ἐκκλησία ὅταν ὁμιλῇ, τὸ πράττει διὰ νὰ ὑπερασπισθῇ τὸν ἄνθρωπον». Ὁ μεγάλος αὐτὸς κοινωνικὸς ἐργάτης ἐδῶ καὶ τριάντα χρόνια ἐργάζεται ἀνυστάκτως ὄχι μόνον γιὰ τὴν Ὀρθοδοξία, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὶς ἀξίες τοῦ ἀνθρωπισμοῦ μέσα στὸν σύγχρονο κόσμο».

Αμέσως μετά, ο Πατριάρχης στην ομιλία του τόνισε: «Τό τρέχον ἔτος εἶναι ἰδιαιτέρως σημαντικόν εἰς τήν ζωήν τῆς ἡμῶν Μετριότητος. Ἐφέτος συνεπληρώθησαν ἑξήκοντα ἔτη ἀπό τῆς ἀποφοιτήσεως μας ἐκ τῆς Ἱερᾶς Θεολογικῆς Σχολῆς τῆς Χάλκης, καθώς καί ἀπό τῆς εἰς διάκονον χειροτονίας μας. Τριακονταετία ὅλη συνεπληρώθη ἀπό τῆς ἐκλογῆς μας εἰς τόν Ἀποστολικόν, Πατριαρχικόν καί Οἰκουμενικόν Θρόνον τῆς Κωνσταντινουπόλεως, κατά τήν διάρκειαν τῆς ὁποίας ἠγωνίσθημεν σθεναρῶς διά τήν εὐστάθειαν τῆς Ὀρθοδοξίας καί ὁ Θεός τοῦ ἐλέους ηὐδόκησε νά φθάσωμεν εἰς τήν πραγματοποίησιν τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου. Προηγάγομεν τούς οἰκουμενικούς διαλόγους καί τόν διαθρησκειακόν διάλογον μετά τοῦ Ἰουδαϊσμοῦ καί τοῦ Ἰσλάμ καί ἀνελάβομεν ποικίλας οἰκολογικάς πρωτοβουλίας, μέ ἁπτά θετικά ἀποτελέσματα διά τήν προστασίαν τῆς κτίσεως. Προωθήσαμεν τήν συνάτησιν μέ τόν σύγχρονον κόσμον, ἐν τῇ πεποιθήσει ὅτι αἱ μεγάλαι προκλήσεις τῶν καιρῶν εἶναι ἀδύνατον νά ἀντιμετωπισθοῦν διά γραφειοκρατικῶν, οἰκονομικῶν, πολιτικῶν καί τεχνοκρατικῶν μέτρων καί ἀποφάσεων, καί ὅτι αἱ Ἐκκλησίαι καί αἱ θρησκεῖαι δύνανται καί ὀφείλουν νά συμβάλουν εἰς τήν ἀντιμετώπισίν των».

Σε άλλο σημείο επεσήμανε:«Πάντοτε ὑπενθυμίζομεν ὅτι ἡ Ὀρθόδοξος Παράδοσις ἀποτελεῖ ταμιευτῆρα ζωτικῶν ἀληθειῶν διά τήν ζωήν μας. Προφανέστατα, ἡ χριστιανική φιλανθρωπία, ὡς ἡ προσωπική συμπαράστασις, «ἐδῶ καί τώρα», πρός τόν πάσχοντα πλησίον, ἀνεξαρτήτως πάσης κοινωνικοπολιτικῆς καί οἰκονομικῆς ὀπτικῆς, δέν δύναται νά λύσῃ τό κοινωνικόν πρόβλημα καί νά ἐγκαθιδρύσῃ τήν κοινωνίαν καί τῆς ἀλληλεγγύης. Ἀπαλύνει, ὅμως, τόν ἀνθρώπινον πόνον καί, ἐκ παραλλήλου, εὐαισθητοποιεῖ τάς συνειδήσεις τῶν ἀνθρώπων διά τό κοινωνικόν κακόν καί τήν ἱερότητα τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου, ἡ ὁποία δέν ἀπειλεῖται μόνον ἀπό τήν ἀδικίαν καί τήν ἔνδειαν, ἀλλά καί ἀπό τούς διαφόρους φονταμενταλισμούς, τόν ἐθνοκεντρισμόν, τόν οἰκονομισμόν καί ἄλλας ἀντιπερσοναλιστικάς δυνάμεις. Ἡ χριστιανική ἐντολή τῆς ἀγάπης πρός τόν πλησίον δέν ἀναφέρεται μόνον εἰς τόν «ἐγγύς», εἰς τόν συγκεκριμένον πλησίον, ἀλλά καί εἰς ὅλους, τούς ὁποίους δυνάμεθα διά τῆς δράσεώς μας νά ὠφελήσωμεν. Ἐξ ἄλλου, εἰς τήν παραβολήν τοῦ Καλοῦ Σαμαρείτου (Λουκ. ι’, 25 – 37) ὁ Χριστός μᾶς διδάσκει ὅτι ἡ ἀπάντησις εἰς τήν ἐρώτησιν τοῦ νομικοῦ «καί τίς ἐστί μου πλησίον;» εἶναι τό νά καθιστάμεθα «πλησίον» οἱ ἴδιοι πρός τόν καθένα, ὁ ὁποῖος ἔχει ἀνάγκην βοηθείας, ὅπου καί ἄν εὑρίσκεται. Ἡ ἐσωστρέφεια καί ἡ κλειστότης, ἡ ζωή χωρίς τόν «πλησίον», τόν ἀδελφόν, τόν ἐγγύς καί τόν μακράν, εἶναι ἀλλοτρίωσις καί ἀπό τόν Θεόν. Ἡ ἀγάπη πρός τόν πλησίον εἶναι ἡ «δευτέρα», ἡ «ὁμοία» τῇ «πρώτῃ καί μεγάλῃ» ἐντολῇ τῆς ἀγάπης πρός τόν Θεόν, ἐν τῷ συνδέσμῳ τῆς ἀδιασπάστου ἑνότητός των (Ματθ. κβ’, 34 – 40). Ὅπου ὑπάρχει ἀγάπη πρός τόν ἀδελφόν, ἐκεῖ εἶναι παρών ὁ Θεός».

Νωρίτερα ο Οικουμενικός Πατριάρχης παρέστη στην παρουσίαση βιβλίου «Ιμβρίων Ιερά» στο Μέγαρο μουσικής. Το βιβλίο αναφέρεται στα κειμήλια που φυλάσσονται στους ενοριακούς ναους της Ίμβρου, τοπος καταγωγής του Πατριάρχη. Ο τελικός απολογισμός ήταν σημαντικός. Καταλογογραφήθηκαν περίπου 2.000 έργα, αναγόμενα από τον 17ο έως και τα μέσα του 20ού αιώνα, με τις εικόνες να κατέχουν την πρώτη θέση ανάμεσά τους. Όλος αυτός ο θησαυρός αποτέλεσε και το κύριο περιεχόμενο του εν λόγω τόμου.